Grundfirðingur ll SH 124

Grundarfirði 17. marz. Það sem af er vertíð hafa sjö bátar stundað róðra héðan, en nú nýverið bættist Við áttundi báturinn og í gær hinn níundi. Eru bátarnir 38 og 65 tonna. Nýi báturinn er Grundfirðingur ll, er var byggður í Danmörku og kom hingað eftir að hafa verið 5 ½ sólarhring á leiðinni. Er báturinn hið glæsilegasta skip, með 240 hestafla díeselvél. Geta má þess að stýrishúsið og þilfar er úr tekkviði. Báturinn er búinn beztu siglingatækjum og var byggður á vegum Eggerts Kristjánssonar h.f. í Reykjavík. Eigandi bátsins og skipstjóri er Soffanías Cecilsson. Báturinn fer í sinn fyrsta róður á morgun.

Morgunblaðið. 20 mars 1956.


Grundfirðingur ll SH 124 í smíðum í Nyköbing árið 1956.                  (C) Soffanías Cecilsson.

Grundfirðingur ll SH 124 á Siglufirði.                     (C) Snorri Snorrason. Úr safni Atla Michelsen.


Grundfirðingur ll SH 124 með fullfermi af síld og vel það.                                (C) Soffanías Cecilsson.


Grundfirðingur ll SH 124 með fullfermi við bryggju, sennilega á Raufarhöfn.     Ljósmyndari óþekktur.


Grundfirðingur ll SH 124. Líkan Gríms Karlssonar.                                 (C) Þórhallur S Gjöveraa.

            Soffanías Cecilsson
        Byrjaði með síldarverkun                            en stundar nú
    saltfiskverkun og rækjuvinnslu 

Ég keypti þetta upphaflega 1965 af hlutafélagi, sem Ienti í greiðsluerfiðleikum. Ég byrjaði á síldarverkun með hálfum hug, því þá sögðu forráðamenn Síldarútvegsnefndar að oft hefði verið erfitt að salta síld, en aldrei eins og þá. Útkoman út úr söltuninni var þannig að ég fór að trúa því að hægt væri að gera fleiri ómögulega hluti í fiskverkun, sagði Soffanías Cecilsson fiskverkandi í Grundarfirði. Síðan hefur Soffanías verið að stækka hjá sér fyrirtækið smám saman og síðastliðin þrjú ár hefur hann byggt frystiklefa, stækkað fiskverkunarhúsnæðið og rýmkað alla aðstöðu fyrir starfsfólkið.  Höfuðgreinin hefur verið saltfiskurinn, en rækjuvinnslan leiddi til frystihúsreksturs. Það sem háð hefur rækjuveiðunum er að tíminn er alltaf að styttast vegna þröngsýni stjórnvalda sem hafa elt hleypidóma manna er ekki þekkja veiðarnar. Tímabilið í ár er algjörlega óraunhæft til samanburðar, þar sem við fengum ekki leyfið fyrr en 27. maí. Þá eru tveir bestu mánuðirnir liðnir, og þar af leiðandi færri bátar.
Í endaðan júlí var rækjuveiðin orðin 120 tonn og sá afli að mestu kominn af tveim bátum. Áður voru allt upp í 6 bátar og þá var aflinn þegar best var um 400 tonn, sem ég tók á móti. Aðalveiðisvæðið er í klukkutíma siglingu frá Grundarfirði, en í vor fundust gjöful mið 10-20 sjómílur út af Jöklinum á 160-180 faðma dýpi og veiðin verið mest þar í sumar. Þrátt fyrir þetta kom Ieyfið svona seint, því að óeðlilega mikið magn af smáýsu gekk á nærliggjandi svæði við gömlu miðin og þeir voru hræddir um að við færum á þau. Það sem helst hefur verið fundið rækjutrollinu til foráttu er hversu smáriðið það er. En staðreyndin er sú að í rækjutrollið kemur aðeins stór fiskur og við höfum sannanir fyrir því að það liggur í toghraðanum. Rækjutroll er dregið mjög hægt þannig að smáfiskurinn forðar sér en sá stóri er það latur að hreyfa sig að hann lendir í. Á fiskitrolli hins vegar er toghraðinn það miklu meiri að smáfiskurinn nær ekki að forðu sér. Það er því spurning í sambandi við friðunaraðgerðir hvort ekki eigi að minnka toghraðann hjá bátunum. Vertíðin í vetur var betri en við áttum von á. Við vorum viðbúnir því að mæta minni afla í ört minnkandi aflabrögðum. Frá áramótum og fram til 31. júlí er búið að taka á móti 2.100 tonnum af slægðu og óslægðu og einnig er rækjan talin með. Við söltum allt árið og eru nú komin um 600 tonn af stöðnum fiski, en lítið af skreið. Í haust er ég að hugsa um að hefja skelvinnslu, því að dauft er yfir öðrum veiðum hér á þeim tíma og atvinnumálin þannig að skelin er vænlegust. Að lokum sagði Soffanías að hann hefði byrjað mjög snemma í úgerð en aldrei kynnst hugtakinu taprekstur á útgerð. Það er svo einkennilegt hér í Grundarfirði, sagði hann, að hér þrífast ekki hlutafélög eða samvinnurekstur eins og svo víða annars staðar. Það virðist vera að einstaklingsframtakið sé það sem gildir hér.

Frjáls verslun. 1 ágúst 1976.