Nýr togari

Karlsefni, hinn nýi togari h.f. Karlsefnis, útgerðarfyrirtækis Geirs Thorsteinsonar, kom hingað á laugardaginn. Er togarinn smíðaður í skipasmíðastöð Alexander Hall í Aberdeen í Skotlandi. Fór togarinn á gamlársdag frá Skotlandi og reyndist mjög vel á heimleiðinni.

Tíminn. 5 janúar 1948.

             Togaraverkfallið 1962

            Karlsefni seldi í Cuxhaven

Togarinn Karlsefni seldi afla sinn 185 tonn í Cuxhaven í nótt. Vísi var enn ekki kunnugt um söluverð, en eftir því sem bezt er vitað var enginn tilraun gerð til að hindra löndun. Togarinn mun nú verða 2-3 daga í Cuxhaven meðan verið er að ganga frá sérstökum björgunartækjum í hann, stórum gúmmíbjörgunarbát sem á að koma í staðinn fyrir venjulegan lífbát. Vísir átti tal við Ragnar Thorsteinsson forstjóra útgerðarinnar í morgun. Hann kvaðst nú vera mjög feginn að Karlsefni væri kominn í höfn og þeir því lausir við allt fjaðrafok í kringum þetta.
En ástæðan til þess að við fórum út í þetta, sagði Ragnar, var sú að það hafði dregizt að við fengjum afhentan þennan gúmmbjörgunarbát. Fyrir nokkru brotnuðu björgunarbátar skipsins í brotsjó og fengum við tvo björgunarbáta að láni, en þurftum að skila þeim fyrir vissan tíma. Þar sem afhending bátsins dróst og ekki yrði hægt að koma gúmmíbjörgunarbátnum fyrir nema í Þýzkalandi var þetta eina leiðin sem við sáum til að tryggja öryggi á skipinu. Hinn nýi gúmmíbjörgunarbátur á að standa uppblásinn á bátadekki. Verður hægt að renna honum út á hvora hliðina sem er og festingar á honum miklu sterkari en á litlum bátum. Hann á að geta tekið alla skipshöfnina og kemur í staðinn fyrir venjulega björgunarbáta. Togarinn verður auk þess með hinn tilskilda fjölda venjulegra gúmmíbáta. Karlsefni mun nú sigla heim og verða lagt eins og öðrum togurum ef verkfallið stendur þá enn.

Vísir. 11 apríl 1962.

             Togaraverkfallið 1962

   Fullkomin samstaða Karlsefnismanna

Togarinn Karlsefni kom á sumardaginn fyrsta til Reykjavíkur og lagðist utan á þá mörgu togara, sem lágu fyrir við Faxagarð vegna verkfallsins. Strax og togarinn var kominn að bryggju gengu út í hann fulltrúar Sjómannafélags Reykjavíkur, þeir Jón Sigurðsson, formaður, Hilmar Jónsson, varaformaður og Pétur Sigurðsson ritari og fulltrúar Dagsbrúnar þeir Eðvarð Sigurðsson og Guðmundur J. Guðmundsson.
Ekki áttu þeir þó miklar viðræður við skipsmenn að sinni aðrar en þær að spyrja hver vilji eða samstaða hefði verið um að fara í auka söluferðina, sem stjórn Sjómannafélagsins telur verkfallsbrot. Boðuðu þeir skipsmenn til fundar við sig á Iaugardaginn í skrifstofu félagsins. Ekki mættu þó margir á þeim fundi. Í dag ætlaði stjórn Sjómannafélagsins að ræða málið og mun væntanlega verða haldinn almennur félagsfundur um málið síðar í vikunni.
Vísir átti tal við skipstjórann á Karlsefni, Halldór Ingimarsson,; Öll skipshöfnin var sammála um að fara í þessa aukasöluferð, sagði Halldór, Ég talaði við þá alla og enginn mælti á móti því. Í allri ferðinni var fullkomin samstaða um að halda henni áfram til loka og gott samkomulag. Var skipsmönnum ljóst, að hér væri um verkfallsbrot að ræða? Þeim var ljóst, að stjórn sjómannafélagsins myndi líta svo á, en þess ber að gæta, að það er ekkert óalgengt að togari fari þannig í tvær söluferðir án viðkomu í Reykjavík.
Hvers vegna lokuðuð þið talstöðinni? Það gerðum við nú bara til að hafa frið. Enda kom í ljós að sífelld ásókn var að ná sambandi við skipið, aðallega frá blöðunum í Reykjavík og við máttum ekki vera að því að sinna því. Hinsvegar tókum við á móti skeytum til skipshafnar. Töluðu þeir ekki við þig frá sjómannafélaginu, þegar þið komuð í höfn? Jú, en það var litið, þeir spurðu bara hvort ég hefði beðið skipshöfnina um að fara í túrinn og ég svaraði því játandi. Annars gerðist ekkert sérstakt í túrnum, annað en að við fengum gott verð fyrir aflann.

Vísir. 24 apríl 1962.

 Sjórinn 10 stiga heitur í hálfrar mílu fjarlægð

Skipverji á m.b. Ísleifi frá Vestmannaeyjum, Ólafur Vestmann, varð fyrstur manna var við gosið og skýrði hann Morgunblaðinu svo frá í gærdag: Ég var á baujuvakt og var að svipast eftir baujum, þegar mér varð litið í austur og sá þar eitthvert þykkni, kolsvart. Þá hefur klukan verið um 7.15 í morgun. Mér leizt ekki á þetta, hélt helzt að þarna væri skip að brenna. Ræsti ég skipstjórann, Guðmar Tómasson, og gátum við ekki fundið út hvað þetta var. Þegar birti sigldum við í áttina að þykkninu og sáum þá hvað um var að vera. Svæðið var kolmórautt og ólga og straumar í sjónum. Fórum við næst svona 200- 300 metra frá gosinu. Sprengigosin voru lág í fyrstu en hækkuðu stöðugt. Um 10 leytið sáum við 2-3 eldglampa í gufumekkinum. Einnig sáum við 2-3 glóandi steina hendast upp í loftið. við mældum hitann í sjónum ca. hálfa mílu frá gosinu og var hann 10 stiga heitur. Þarna er um 65 faðma dýpi. Við sáum ekki glampa á sjónum og hvergi dauðan fisk. Við erum núna að draga línuna og förum svo inn til Eyja. Ennþá má sjá að strókurinn stendur hátt til himins. Ég hef verið á sjónum í 42 ár, en aldrei séð annað eins og þetta. Aldrei nokkurn tíma.
Morgunblaðið náði í gær tali af Sigurði Elíassyni, skipstjóra á Vestmannaeyjabátnum Jóni Stefánssyni, sem varð var við gosið um kl. 7,30 um morguninn, er hann var staddur um 5 mílur frá staðnum. Sigurður skipstjóri sagði: Við sáum strók mikinn stíga til himins og sigldum við þangað til að athuga hvað þetta væri. Við komum á staðinn um kl. 8,30 og héldum okkur í ca. hálfrar mílu fjarlægð. Þetta var herjans mikið gos og stóð svartur strókurinn upp í loftið. Virtist þarna vera mikill eimur eða gufa. Við sáum í sjónauka stóra steina þeytast upp í loftið og falla í boga í sjóinn. Rauk mikið af þeim og hafa þeir líklega verið glóandi. Sjórinn nmhverfis gosstaðinn var eins og hann á að sér að vera, en ólgan var aðeins þar sem gosið brauzt upp. Gosið virtist vera mest á einum stað, en annað minna, eða minni, á eins konar ræmu út frá aðalgosinu. Núna erum við staddir um 10 mílur frá staðnum og sést greinilega móta fyrir stróknum, sem stendur upp í skýin.

Morgunblaðið. 15 nóvember 1963.

       50 ár frá goslokum í Surtsey

50 ár eru í dag, 5 júní, liðin frá því að Surtseyjargosinu lauk. Það hafði þá staðið yfir með hléum í tæp fjögur ár. Fyrst var vart við gosið 14. nóvember 1963, en talið er að það hafi byrjað nokkrum dögum fyrr sem neðansjávargos á 130 metra dýpi.
Á vef Umhverfisstofnunar segir að Surtseyjareldar sé lengsta og best þekkta eldgos í sögu Íslandsbyggðar þar sem fylgst var náið með gangi gosins frá upphafi. Í eldsumbrotunum mynduðust auk Surtseyjar, eldfjallaeyjarnar Surtla, Syrtlingur og Jólnir, en eldvirkni í þeim stóð stutt og þegar henni lauk átti sjórinn auðvelt með að brjóta þær niður. 
Surtsey er 1,4 ferkílómetrar og hefur minnkað um helming frá goslokum vegna rofs sjávar og vinda. Surtsey  er um 20 km suðvestur af Heimaey, og hefur frá upphafi verið náttúruleg rannsóknarstofa í jarðfræði og líffræði. Hún var friðlýst árið 1965 meðan gos stóð enn yfir. Eftir að Surtsey komst á heimsminjaskrá UNESCO árið 2008 var friðlandið stækkað verulega og í dag nær friðlýsingin yfir alla eldstöðina Surtsey, ásamt hafsvæðinu og botninum umhverfis, samtals 65 ferkílómetra.

Ruv.is 5 júní 2017.

           Flotinn eykst og batnar

Við Siglufjarðarflotann hafa bæzt tvö myndarleg skip, »Rafn« (áður Víkingur) sem Jón Hjaltalín keypti og lét gera sem nýjan, »Gunnvör«, keypt frá útlöndum af Ingvari Guðjónssyni og Barða Barðasyni skipstjóra.

Síldin. 5 ágúst 1939.

            M.s. Gunnvör strandar

                   Frækileg björgun

S.l. föstudag heyrði loftskeytastöðin hér neyðarkall frá m.s. Gunnvöru RE 81, Kvað skipstjórinn skipið vera strandað við Kögur, og þurfa skjóta hjálp. Loftskeytastöðin sendi út aðstoðarbeiðni til skipa bæði á mæltu máli og morsi og á íslenzku og ensku. Þetta var um kl. 18. Brátt náðist samband við b.v. Egil Skallagrímsson, sem var staddur út af Ísafjarðardjúpi, og hélt hann þegar áleiðis til strandstaðarins. Ennfremur náðist samband við brezka togarann Gregory, sem mun hafa verið staddur 7-10 sjómílur frá staðnum, og lagði hann einnig af stað til hjálpar hinu nauðstadda skipi. B.v. Hvalfell fór ennfremur á staðinn og fleiri skip voru á leiðinni þangað, þar á meðal m.b. Finnbjörn, sem staddur var á Dýrafirði, þegar fréttist um strandið og m.b. Hafdís, eign h. f. Njarðar, bar þar einnig að. Meðan skipin voru á leið til strandstaðarins hafði stöðin hér stöðugt samband við þau og við hið strandaða skip. Dimmt var í veðri og þungur sjór og aðstaða öll til björgunar af sjó talin mjög erfið.
B.v. Agli Skallagrímssyni tókst að finna m.s. Gunnvöru með miðunartækjum sínum og reyndist hún hafa strandað á 66° 22' n. l. og 22° 57' v.br. Á tímabili var talið að ekki mundi þýða fyrir önnur skip en þau, sem hefðu radar, að fara nálægt hinu strandaða skipi, en eitthvað mun hafa rofað til, og komu brezki togarinn og b. v. Egill Skallagrímsson fyrstir á strandstaðinn. Mun það hafa verið um kl. 20. Taldi þá skipstjórinn á Gunnvöru að óhætt mundi að koma á björgunarbáti upp að Gunnvöru, og kvað sig hafa misst lífbát skipsins strax eftir strandið. Varð það úr, að lífbátur var sendur frá b.v. Agli Skallagrímssyni, undir stjórn stýrimanns, útbúinn með línubyssu o.fl. tækjum.
Báturinn lagði frá Agli laust fyrir kl. 21 og eftir tæpan hálftíma tilkynnti skipstjórinn á Gunnvör, að báturinn væri kominn að hlið hennar, skipsmenn væru að að fara í hann, og hann væri að yfirgefa talstöðina. Um kl. 22 var svo björguninni að fullu lokið og áhöfn Gunnvarar, 7 menn, komnir um borð í Egil heilu og höldnu. Á leið bátsins milli skipanna aðstoðuðu b.v. Hvalfell og m.b. Hafdís með því að lýsa upp leiðina með ljóskösturum sínum. M.b. Hafdís var um kyrrt á staðnum fram undir morgun næsta dags, og segja skipverjar á henni, að skömmu eftir að björgunin hafði tekizt, hafi aðstaða öll versnað svo að björgun af sjó hefði verið óhugsandi. Þykir skipshöfn b.v. Egils Skallagrímssonar hafa unnið þarna mikið afrek. Skipstjóri Egils er Kolbeinn Sigurðsson, en skipstjóri m. s. Gunnvarar í þessari ferð var Ólafur Stefánsson. Vegna þess, hversu björgun af sjó var talin tvísýn um tíma, hafði karladeild Slysavarnafélagsins hér, viðbúnað til að reyna björgun úr landi. Var m.b. Gunnbjörn fengin til þess að fara héðan með sveit sjálfboðaliða og björgunartæki. Átti sveit þessi að ganga á land í Fljótavík og freista að komast með björgunartækin á strandstaðinn. Strandstaðurinn var fyrst talinn vera austan til við Kögur en reyndist vera vestan til við hann, eða inni á sjálfri Fljótavík. M.s. Gunnvör hafði ætlað að stunda vetrarsíldveiðar syðra, en var nú á leið til Siglufjarðar. Hún hafði innanborðs 2 nýjar vetrarsíldarnætur, að verðmæti um 130 þús. kr., og krossvið fyrir um 10 þús. kr. Þessum verðmætum hefur verið reynt að bjarga úr skipinu, en ekki tekizt vegna óhagstæðrar veðráttu. Ólíklegt er að skipinu verði bjargað.

Skutull. 28 janúar 1949.

             Togari siglir á fiskibát

 Í fyrrakvöld fór vélbáturinn Þór N.K. 32, skipstjóri Eiríkur Ármannsson, í fiskiróður og lagði línur sínar um 20 mílur út af Norðfirði. Um kl 3 í fyrrinótt, er báturinn lá yfir línum sínum, sigldi togari á hann og braut stefnið allmikið og rifnaði byrðingurinn frá, aftur um háþiljur og kom þegar leki að bátnum, - enda skildu bátverjar línurnar eftir og héldu þegar til lands. Níðaþoka var á, og svartnætti svo að eigi mátti greina nafn togarans eða einkennisstafi, en togarinn sigldi þegar á brott, án þess að láta sig afdrif bátsins nokkru skifta. Á bátnum var vélamaðurinn einn á verði en aðrir bátverjar sváfu. Ekki heyrði vélamaðurinn neitt hljóðmerki frá togaranum, en hinsvegar gat hann dregið nokkuð úr árekstrinum með því að láta vélina taka aftur á bak. Logn var og gott í sjó, og komst báturinn því heill í höfn.

Þjóðviljinn. 7 september 1938.

    Nýr Björgúlfur EA 312 til Dalvíkur

Það var mikið um dýrðir á Dalvík í dag þegar nýr ísfisktogari, Björgúlfur EA 312, kom þar til heimahafnar. Nýja skipið leysir af hólmi 40 ára gamlan skuttogara með sama nafni.
Björgúlfur EA er í eigu Samherja og er systurskip Kaldbaks EA sem kom til Akureyrar fyrr í vor. Samherji fær þriðja skip sömu gerðar afhent í árslok. Skipið er smíðað í Cemre skipasmíðastöðinni í Tyrklandi og var sjósett þar í september 2016. Það lagði af stað til Íslands 18. maí, með viðkomu í Istanbúl þar sem tekið var eldsneyti.
Nýja skipið er 62 metra langt og 13,5 metra breitt. Áætlað er að það kosti tæplega tvo og hálfan milljarð fullbúið til veiða. Kristján Vilhelmsson, framkvæmdastjóri útgerðarsviðs Samherja, segir byrjað að smíða þann vinnslubúnað sem settur verður um borð. Vinna við að gera skipið klárt til veiða taki næstu 2-3 mánuði.
Dalvíkingar fögnuðu nýjum Björgúlfi sem var til sýnis fyrir almenning eftir að skipið lagðist að bryggju. "Í gamla daga var hefð fyrir því að flagga þegar ný skip komu til heimahafnar og eru íbúar hvattir til að viðhalda þeirri gömlu hefð og flagga fyrir nýjum Björgúlfi," sagði í frétt um skipakomuna á vef Dalvíkurbyggðar.
Nýr Björgúlfur leysir af hólmi 40 ára gamlan skuttogara með sam nafni, sem kom nýr til landsins árið 1977. Kristján segir hann enn á veiðum fyrir Samherja og verði ekki seldur fyrr en nýja skipið er tilbúið.

Rúv.is 1 júní 2017.