16.01.2019 18:06

240. Gjafar VE 300. TFNI.

Vélskipið Gjafar VE 300 var smíðaður í Zaandam í Hollandi árið 1964 fyrir Rafn Kristjánsson skipstjóra, Sveinbjörn Guðmundsson og Sigurð Kristjánsson í Vestmannaeyjum. 249 brl. 625 ha. Kromhout vél. Skipið var endurmælt í september árið 1972 og mældist þá 199 brl. Skipið var selt 1972, Hilmari Rósmundssyni og Theódór Ólafssyni í Vestmannaeyjum, sama nafn og númer. Skipið strandaði í innsiglingunni til Grindavíkur 22 febrúar árið 1973. Áhöfninni, 12 mönnum, var bjargað á land af Björgunarsveit SVFÍ í Grindavík við erfiðar aðstæður. Gjafar eyðilagðist á strandstað.


240. Gjafar VE 300 á leið inn til Vestmannaeyja.                    Ljósmyndari: Óskar. Mynd úr safni mínu.

     Tvö ný skip til Vestmannaeyja

Fyrir skömmu bættust tvö glæsileg fiskiskip í flota Vestmannaeyinga. Þau eru: ísleifur IV. VE 463 og Gjafar VE 300. Ísleifur IV er byggður í Örens Værsted í Noregi og er systurskip Bergs og Hugins II. Eigandi er Ársæll Sveinsson, útgerðarmaður. Skipstjóri verður Guðmar Tómasson.
Gjafar var byggður í Sandam í Hollandi. Hann er 248 tonn og hefur 595 hestafla Kromhaut aðalvél. Vistarverur eru sérstaklega góðar, allt tveggja manna klefar. Skipstjóri á Gjafari er hinn kunni aflamaður Rafn Kristjánsson. Báturinn fer á síldveiðar um næstu helgi. Framsóknarblaðið óskar eigendum hinna nýju báta til hamingju og skipverjum góðs gengis á komandi vertíð.

Framsóknarblaðið. 10 júní 1964.


Gjafar VE 300 á strandstað í innsiglingunni til Grindavíkur.        (C) Morgunblaðið. / H. Stígsson.

                  Tólf manns bjargað
       Miklar skemmdir á kili Gjafars VE 300,
 þar sem hann liggur á strandstað í Grindavík

Vélskipið Gjafar VE 300 strandaði við innsiglinguna í Grindavíkurhöfn í fyrrinótt rétt fyrir klukkan 3. Fór skipið á sker í Hópsnesi, er það var á leið út úr höfninni, en nesið er austanvert í Járngerðarstaðasundi. Tólf manna áhöfn var á skipinu og var henni bjargað í land í björgunarstól af björgunarsveit Slysavarnadeildarinnar Þorbjörns í Grindavík. Allir mennirnir urðu mjög sjóblautir er þeim var bjargað, en þeir jöfnuðu sig fljótt, er í land kom og varð engum meint af volkinu. Áhöfnin var skipuð Vestmannaeyingum, og misstu þeir nú atvinnutæki sitt aðeins mánuði eftir að þeir urðu að flýja heimabyggðina. Skipið er álitið mjög mikið skemmt á kili og hefur Björgun h.f. tekið að sér að ná skipinu á flot.
Formanni Björgunarsveitarinnar Þorbjörns, Tómasi Þorvaldssyni, var tilkynnt um strandið rétt um klukkan 3 og kallaði hann sveitina strax út, þar sem skipstjóri Gjafars óskaði eftir að áhöfninni yrði bjargað í land. Hélt sveitin þegar á strandstað og var hún komin þangað um 3.30. Erfitt var að komast út fjöruna og bera tækin á strandstaðinn, þar sem á gekk með útsynningshryðjum. Gekk sjór yfir björgunarmennina á leið þeirra, en skipið hafði strandað á fjöru, en tekið var að falla að. Á meðan á björgunarstarfinu stóð, gekk sjór yfir mennina i fjörunni og töluvert brimsog var. Sjór gekk stöðugt yfir skipið, en það lá alltaf upp í brimið og hefur því að líkindum lent á skernibbu. Lega skipsins og hallinn frá landi gerði starfið mun erfiðara. Í öðru skoti hittu björgunarmenn skipið, en línan kom þá á skipið þar sem áhöfnin treysti sér ekki að ná í hana vegna brimsins. Í þriðja skoti fór línan þannig að skipverjar gátu náð henni og eftir að samband var komið milli lands og skips, gekk greiðlega að koma tækjunum upp, en erfitt var þó að halda línunum uppi, svo að þær færu ekki í botn, en þarna er misdýpi og skerjótt mjög. Urðu björgunarmenn að svamla í sjó töluvert út til að losa línuna úr botninum. Því fylgdi nokkur áhætta, en allt tókst samt giftusamlega. Þegar búið var að koma björgunartækjunum fyrir voru skipverjar dregnir einn af öðrum í land. Að meira eða minna leyti drógust þeir nær alla leiðina í sjó. Voru menn að vonum kaldir og blautir er í land kom, en þegar skipbrotsmenn fengu hlý föt og komust í hús, hresstust þeir fljótt og urðu brátt sprækir. Voru þeir allir fluttir í verbúðir, en margir eru þessir menn heimilislausir og eru fjölskyldur þeirra á tvist og bast. Tveir áttu fjölskyldur í Grindavík, tveir vissu ekki hvar fjölskyldur þeirra voru staddar, en aðrir höfðu ekki símanúmer á verustað fjölskyldna sinna.
Gjafar hafði komið inn til Grindavíkur til þess að landa loðnu og hafði skipið gert það og var á leið út til veiða á ný, þegar það strandaði. Strandstaðurinn er svo til sá hinn sami og Arnfirðingur strandaði á fyrir nokkrum misserum, en honum tókst að bjarga. Að því stóð Bjöngun h.f., sem flutti bátinn upp á fjörukambinn, bjó síðan til rennu og hleypti honum á flot eftir henni um leið og skipið hafði verið þétt. Augsýnilega er Gjafar mjög mikið skemmdur á kili, því að á flóðinu flaut skipið ekki upp í gær, heldur lá alveg kyrrt. Töluverð olía rann úr skipinu í gær um gat á skrokki þess. Björgun h.f., sem þegar í gær hafði hafið undirbúming björgunar Gjafars ætlaði að fara eins að með hann og farið var með Arnfirðing, þegar honum var bjargað, flytja skipið fyrst upp á fjörukambinn, þétta það þar og hleypa síðan niður sömu rennuna og Arnfirðingi. Um borð í Gjafar var í fyrradag sett ný loðnunót í Grindavík. Nótin var hálf komin úr bátnum í gær og slettist til í brimrótinu. Skipverjar Gjafars sögðu eftir björgunina í gær að sögn Guðfinns Bergssonar, fréttaritara Mbl. í Grindavík, að skipið hefðd tekið niður í rennunni rétt áður en það strandaði. Engin vissa er enn fengin fyrir því, hvað olli strandinu, em líklegt er að beygt hafi verið of snemma á bakborða og áður en komið er að miðmerkinu á innsiglingunni. Þess má geta að þau tæplega 25 ár, sem Tómas Þorvaldsson hefur verið formaður björgunarsveitarinnar í Grindavík, hefur sveitin bjargað 191 mannslífi.

Morgunblaðið. 23 febrúar 1973..


Flettingar í dag: 360
Gestir í dag: 33
Flettingar í gær: 681
Gestir í gær: 32
Samtals flettingar: 723706
Samtals gestir: 53706
Tölur uppfærðar: 25.4.2024 11:45:26