Óska ykkur öllum gleðilegs nýs árs og takk fyrir samfylgdina hér á síðunni á árinu sem er að líða.Kærar kveðjur til ykkar allra.

Netadræsur úr togaratrolli urðu þess valdandi í fyrrinótt að 90 tonna bátur, Lundi VE 110, varð stjórnlaus í brimgarðinum í Vestmannaeyjahöfn þegar stór trolldræsa fór í skrúfu skipsins, en þá var hið versta veður, 10 vinstig á austan. Bátinn rak upp í hafnargarðinn og er talin mikil mildi að enginn af áhöfninni fórst, en einn maður sem féll fyrir borð, náðist aftur. Talið er mögulegt að áhöfn brezks togara, sem sigldi frá Eyjum í fyrrakvöld, hafi hent trolldræsum í sjóinn þarna. Lundi er talinn ónýtur. Skipstjóri á Lunda er Sigurgeir Ólafsson og var 8 manna áhöfn á bátnum. Um kl. 3.30 í fyrrinótt var Lundi að sigla út úr höfninni í Vestmannaeyjum í róður, en vindur var þá 10 vindstig af austri og allimikill sjór. Siglingin út úr höfninni í Eyjum er beint í austur.
Skipti engum togum þegar báturinn var kominn skammt út fyrir hafnargarðinn að vél skipsins stöðvaðist, þegar togaratrolldræsurnar fóru í skrúfu skipsins. Rak bátinn þá stjórnlaust upp í suðurhafnargarðinn, sem er fjær Heimakletti. Þrisvar sinnum skellti brimið Lunda upp á garðinn miðjan og í einu slíku broti tók einn skipverja út, Anton Einar Óskarsson, en það varð honum til bjargar, að hann náði taki á netadruslum sem flutu upp fastar í skrúfu skipsins og tókst skipsfélögum hans að ná honum um borð án þess honum yrði meint af. Brimið bar bátinn með hafnargarðinum að innsiglingunni og skrallaði hann eftir garðinum og síðan inn fyrir í höfnina undan veðrinu. Var hann þá kominn að því að sökkva.
Allir skipverjar fóru strax í björgunarvesti þegar netin fóru í skrúfuna, en ekki var viðlit að fara í björgunarbát eða komast í land eins og sjólagið var þarna við hafnargarðinn, enda svartamyrkur og úthafsaldan ekki létt þegar hún skellur þarna í 10 vindstigum. Eins og fyrr segir er báturinn talinn ónýtur. Lóðsinn í Eyjum var strax kallaður út og kom hann Lunda að bryggju áður en hann sökk. Var strax hafizt handa við að dæla úr bátnum og í gær var hann tekinn í slipp. Kjölur skipsins er allur undan, þilfarið gengið upp og báturinn er allur skakkur og skældur, svo að hann er að öllum líkindum ónýtur. Í gærmorgun fóru hafnsögubátarnir í Eyjum út fyrir hafnargarðana að leita að frekari netadruslum og fundu þeir fleiri dræsur af sömu gerð.
 Veður var farið að stillast og náðu þeir netadræsunum. Bátar sem sigldu úr höfninni í gær þorðu ekki annað en að hafa mann frammi í stafni á útstíminu og kom það sér vel a.m.k. hjá einum bátnum, því að hann fékk dræsu í sinni stefnu, en skipverjinn, sem stóð í pusinu frammi á gat sagt til um hana. Menn velta þvi fyrir sér hvernig standi á því að svo margar togaranetadræsur reki þarna á sama tíma, en talið er mögulegt að brezkur togari, sem sigldi út frá Eyjum í fyrrakvöld, hafi hent trolldræsunum fyrir borð. Þegar brezki togarinn lá í Vestmannaeyjahöfn voru skipverjar að slá upp fyrir nýju trolli og var mikið af netadræsum á dekkinu. Troll togara er gert úr miklu grófara garni en bátatroll og allar dræsurnar sem fundust við innsiglinguna í Vestmannaeyjahöfn voru úr togaratrolli. Skipstjórinn á Lunda, Sigurgeir Ólafsson, og bankastjóri Útvegsbankans í Eyjum, Ólafur Helgason hófust handa um það strax í gær að reyna að fá leigðan netabát í stað Lunda, en það hafði ekki tekizt í gærkvöldi.

Morgunblaðið. 11 apríl 1972.

Báturinn heitir Ólafur Skagfjörð og er áttæringur, smíðaður í Flatey á Breiðafirði á árunum 1875-80. Ólafur Kristjánsson Skagfjörð (1851-1887) verslunarstjóri í Flatey, stóð fyrir samskotum til að smíða þennan bát handa Sigurði Jónssyni, aflasælum formanni sem kallaður var "stormur". Bátur Sigurðar hafði brotnað á ís og hann hafði ekki ráð á nýjum bát.
Samskotin fengu svo góðar undirtektir að Sigurður fékk þennan bát sem hann skírði eftir Skagfjörð verslunarstjóra í þakklætisskyni. Sigurði aflaðist hinsvegar ekki vel á Ólafi og seldi hann Pétri Guðmundssyni frá Brennu, reyndum og heppnum aflamanni sem réri frá Austurkleif. Veturinn 1911 lenti Pétur í miklum hremmingum á bátnum þegar norðan áhlaup skall á honum á Svöðumiði en skipið náði landi í Skarðsvík.
Pétur aflaði jafnan vel á Ólafi. Þegar Pétur flutti frá Hellissandi, seldi hann Haraldi Guðmundssyni skipið. Haraldur var síðasti eigandi þess og afkomendur hans afhentu safninu það. Róið var á Ólafi fram á 7. Áratuginn, síðast frá Rifi.

Heimild: Sjóminjasafnið á Hellissandi.

            Nýr og glæsilegur togari

                     Hlaut nafnið Örvar HU 21

Laugardaginn 31. okt. s.l. var sjósettur nýr skuttogari hjá Slippstöðinni h/f á Akureyri, fyrir Skagstrending h/f á Skagaströnd. Hlaut hann nafnið ÖRVAR HU-21. Togarinn er 50,5 metrar á lengd, með 2400 ha. Wickman aðalvél. Hann er útbúinn með flökunarvél, roðflettingarvél og frystitækjum svo hægt er að vinna allan afla um borð. Útbúnaður þessi var settur í skipið vegna þess að mjög hefur dregist að hefja framkvæmdir við nýtt frystihús á Skagaströnd, sem átti að vera tilbúið um svipað leyti og togarinn. Skipstjóri á hinu nýja skipi verður Guðjón Sigtryggsson sem verið hefur skipstjóri á skuttogara félagsins Arnari HU-1 frá upphafi. Fyrsti vélstjóri á Örvari er ráðinn Magnús Sigurðsson sem einnig hefur starfað um nokkurt skeið hjá fyrirtækinu.
Á laugardagsmorguninn snemma, flykktust Skagstrendingar til Akureyrar að vera viðstaddir sjósetningu skipsins. Mun láta nærri að um 30% hluthafa félagsins hafi mætt við þessa athöfn. Þá var og mættur Hjörleifur Guttormsson iðnaðarráðherra sem fór nokkrum orðum um endurnýjun skipastólsins um leið og hann óskaði Skagstrendingum til hamingju með þetta ágæta skip. Að skírn og sjósetningu lokinni bauð Slippstöðin h/f gestum til veglegrar veislu í Sjálfstæðishúsinu. Þar afhenti stjórnarformaður Slippstöðvarinnar h/f, Stefán Reykjalín, frú Halldóru Þorláksdóttur, sem gaf skipinu nafn, veglegt gullarmband, sem á var greipt nafn skipsins og einkennisstafir. Frú Halldóra er kona Guðjóns Sigtryggssonar skipstjóra.

Feykir. 6 nóvember 1981.

                    Örvar HU 21

7 apríl s.l. bættist nýr skuttogari við fiskiskipastól landsmanna er Örvar HU-21 kom til heimahafnar sinnar, Skagastrandar, í fyrsta sinn. Örvar er smíðaður hjá Slippstöðinni h/f á Akureyri og er  smíðanúmer 64. Þetta er sjötti skuttogarinn, sem Smíðaður er hjá stöðinni, en áður hefur hún afhent; Guðmund Jónsson GK (nú Breki VE), Óskar Magnússon AK, Björgúlf EA, Sigurbjörgu ÓF og Kolbeinsey  ÞH. Tvö fyrsttöldu skipin eru jafnframt búin til nótaveiða. Skipð, sem er hannað hjá stöðinni, er ný hönnun, en byggir að verulegu leyti á síðustu nýsmíði Slippstöðvarinnar, Kolbeinsey ÞH-10. Helstu  breytingar á smíði og fyrirkomulagi eru: Smíðalengd aukin um 2.75 m; dýpt að þilförum aukin um 4 cm; Í stað þilfarshúsa meðfram síðum á efra þilfari, undir hvalbaksþilfari, og opins gangs á milli fyrir bobbingarennur, er lokað rými á fremri hluta efra þilfars, undir hvalbaksþilfari; Í stað reisnar undir brú er íbúðarhæð; og breytt fyrirkomulag á togþilfari (ekki tveggja-vörpu fyrirkomulag) og í íbúðum. Örvar HU hefur sérstöðu í íslenzka skuttogaraflotanum hvað varðar vinnsluþilfar, en í skipinu er búnaður til vinnslu og frystingar á flökum, og er hann  fyrsta fiskiskipið hérlendis þannig búið. Fiskvinnslutækin eru frá Baader og frystitækin frá Kværner Kulde A/S. Eigandi Örvars HU er Skagstrendingur h/f á Skagaströnd, en það fyrirtæki á fyrir skuttogarann Arnar HU, sem smíðaður var í Japan árið 1973. Skipstjóri á Örvari HU er Guðjón Sigtryggsson, 1 vélstjóri er Magnús Sigurðsson. Framkvæmdastjóri útgerðar er Sveinn Ingólfsson.

Ægir. 5 tbl. 1 maí 1982.

             Leist ekki á frystinguna fyrst

      Viðtal við Guðjón Ebba Sigtryggsson skipstjóra

Margir hafa orðið til þess að gagnrýna einmitt frystitogara fyrir að nýta ekki aflann nógu vel og koma ekki með allan afla að landi. Hverju svarar frumkvöðull veiða á frystitogurum þeirri gagnrýni? "Það eru til nákvæmar skýrslur af Örvari og Arnari frá því veiðar á frystingu hófust. Það kom eftirlitsmaður um borð eftir hvern einasta túr og tók út það sem við höfðum fryst af undirmálsfiski. Stundum var hluti af því dæmt upp í stærra en oftast var það í lagi. Við vorum allir af vilja gerðir til að nýta allan afla sem kemur um borð." Það var í apríl 1982 sem Örvar HU, fyrsti frystitogari íslendinga, kom til heimahafnar á Skagaströnd og hélt fljótlega til veiða. Hvernig var fyrsti túrinn? "Ég var nú ekki hrifinn af þessu í fyrstu. Mér óx þetta töluvert í augum en lét slag standa. Allir útreikningar sýndu að þetta væri hægt og ég held að Örvar hafi alltaf verið hagkvæmt skip. Hitt er svo annað mál að það var upphaflega ekki gert ráð fyrir að við afköstuðum nema 8-10 tonnum af flökum á dag en þau fóru fljótlega upp í 14-15 tonn og svo upp undir 20 tonn á dag. Í fyrsta túrnum fórum við í grálúðu, lentum í mikilli veiði og lágum mestan hluta sólarhringsins í aðgerð, toguðum ekki mjög mikið. Byrjunarerfiðleikarnir voru miklir og álagið gífurlegt á áhöfnina. Ég man eftir því að bátsmaðurinn hjá mér, ákaflega samviskusamur maður og duglegur, var fjórum kílóum léttari eftir túrinn og var hann þó ekki stór fyrir. Okkur fannst mjög erfitt að liggja í aðgerð meðan aðrir togarar mokuðu fiskinum upp í flottrollinu. Fyrstu mánuðina voru menn afar óhressir og sumir hættu jafnvel. En þetta hefði aldrei tekist nema vegna þess að við vorum með þrautþjálfaða og vana áhöfn. Þorsteinn Már Baldvinsson, sem er einn eigenda Samherja, kom með okkur í fyrsta túrinn en hann var ráðgjafi útgerðarinnar við þessar breytingar. Við sáum fljótlega að sá skurður á flökunum sem frystihússérfræðingarnar vildu að við beittum tafði okkur gífurlega svo við breyttum því og ákváðum að bjóða fiskinn unninn á þennan hátt. Þetta skipti sköpum og fljótlega jukust afköstin mjög mikið. En fyrsta árið á þessum veiðum var erfitt.

Ægir. 5 tbl. 1 maí 1996.

            Örvar HU seldur Rússum

Skagstrendingur hf. á Skagaströnd hefur selt togarann Örvar HU-21 til rússneskra aðila og er kaupandinn Permina Shipping. Skipið hélt úr höfn á Akureyri í gær undir stjórn nýrra eigenda og fer á miðin í Barentshafi en þar hafa kaupendur drjúgan kvóta til ráðstöfunar. Örvar var eitt af þeim skipum íslenska flotans þar sem fiskur var fyrst sjófrystur um borð.

Morgunblaðið. 24 október 1997.

                  Halaveðrið mikla

                             Togararnir

Þeir koma allir inn meira og minna brotnir. Á sumum hafa yfirmenn staðið 15 tíma samfleytt á stjórnpalli.

                               Þórólfur

Fremur lítið hafði orðið að á því skipi, loftskeytastengurnar þó brotnað og bátarnir laskast.

Morgunblaðið. 11 febrúar 1925.

              Þórólfur varð fyrir áfalli.

        Missti báða bátana, og bátadekkið brotnaði.

Togarinn Þórólfur, eign Kveldúlfs h.f. varð fyrir áfalli í grend við Vestmannaeyjar í ofsaveðrinu á föstudagskvöldið. Reið ólag yfir skipið og missti það báða bátana og bátadekkið brotnaði. Skipið lagðast á hliðina við áfallið og urðu skipverjar að moka til í því frá því klukkan 11 um morguninn og þar til kl. 7 morguninn eftir, til þess að rétta það að fullu við. Engan mann sakaði. Skipið kom á Reykjavíkurhöfn síðdegis í gær.

Alþýðublaðið. 19 desember 1948.

Óska ykkur öllum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári

Hafið það ávallt sem allra best yfir hátíðirnar

Bestu jólakveðjur til ykkar.

    Guðrún Gísladóttir KE 15 sökk við           strendur Noregs  

 Héldu að skipinu myndi hvolfa af skerinu

Guðrún Gísladóttir KE 15 var dýrasta og fullkomnasta fiskiskip sem smíðað hefur verið fyrir íslenska fiskiskipaflotann. Svona skip liggja ekki á lausu og eru í raun ekki til í heiminum í dag. "Guðrún Gísladóttir KE var algjör hafborg og mikill söknuðu af þessu skipi," sagði Kristinn Pálsson í samtali við Víkurfréttir. Krisinn var þess heiðurs aðnjótandi að sækja skipið nýtt til Kína á síðasta ári og sigla með því um 10.000 sjómílna leið til Íslands og þurfti meðal annars að fara um tvær hættulegustu siglingarleiðir heimsins, þar sem sjórán og jafnvel morð á sjómönnum eru algeng. Eftir að hafa sloppið áfallalaust í gegnum þær slóðir kom mönnum ekki til hugar að tæpu ári síðar ætti þetta rúmlega tveggja milljarða króna skip eftir að liggja á hafsbotni við Norður Noreg.

Viðtal við Kristinn Pálsson matsvein í Víkurfréttum frá 2002. 

     Eiríkur rauði strandar við Kúðaós.

Seint í fyrra kvöld fjekk Geir Thorsteinsson, útgerðarmaður, loftskeyti frá skipstjóranum á togaranum Eiríki rauða, þar sem skipstjórinn skýrði frá því, að skipið væri strandað, en vissi ekki glöggt hvar, sennilega á Mýratanga, vestan við Kúðaós. Varðskipið Óðinn, sem var staddur við Vestmannaeyjar, náði einnig loftskeytum frá Eiríki rauða og fór strax austur á strandstaðinn. Óðinn kom á strandstaðinn kl. 3 í fyrrinótt. Hann var í stöðugu skeytasambandi við togarann. Þegar birti í gærmorgun sáu skipverjar á Óðni menn í fjörunni, og þeir sáu einnig menn um borð í togaranum. Vegna brims gat Óðinn ekkert samband haft við togarann, nema gegn um loftskeytin meðan þau voru í lagi. Þegar leið fram á morgun (gærmorgun) sápu skipsmenn á Óðni menn á togaranum hópast fram á hvalbakinn og um sama leyti voru dregin upp flögg á togaranum, sem gáfu til kynna að nú yfirgæfu mennirnir skipið. Nokkru síðar sáu skipverjar á Óðni marga menn uppi í fjöru, einnig hesta, og mennirnir dreifðu sjer um fjöruna.
Þetta eru einu fregnirnar er borist höfðu af strandinu í gærkvöldi.
 Eins og sjest á fregnunum, höfðu skipsmenn á Óðni ekki getað náð tali af skipsmönnum á togaranum og þeir höfðu ekkert samband við menn úr landi. Skipsmenn á Óðni vissu því ekki hvernig skipverjar úr togaranum björguðust á land og ekki hvort allir hefðu bjargast, eða hvort nokkurt slys hefði orðið. Nánari fregnir af þessu öllu geta fyrst komið hingað í dag.
Í skeytinu frá skipstjóranum á Eiríki rauða, segir, að hann haldi að þeir hafi strandað á Mýratanga, vestan við Kúðaós. En eftir þeim upplýsingum, sem Mbl. fjekk í gær frá Vík í Mýrdal, er sennilegra að strandið sje austan við Kúðaós. Maður hafði komið til Víkur í gær, austan úr Álftaveri, og sagði hann frá því, að þeir Álftveringar hefðu sjeð merki þess í fyrrakvöld, að eitthvað var að hjá skipi við  sandana, en þeir álitu það vera fyrir austan Kúðaós, á Meðallandsfjörum.
 Enda er þetta sennilegra, þar eð í gærkvöldi hafði enginn sendimaður komið til Víkur til þess að tilkynna sýslumanni strandið. Hafi strandið orðið fyrir vestan Kúðaós, þá hefði sendimaður átt að vera kominn til Víkur seinnipartinn í gær, en sje strandið fyrir austan ósinn, þá var ekki hægt að búast við sendimanni fyrri en seint í gærkvöldi eða fyrripartinn í dag.
Eiríkur rauði  var nýtt skip, smíðaður 1925 í Selby í Englandi. Hann var með stærstu togurum hjer, 144.84 fet á lengd og var 412 smál. brúttó, 174 smál. nettó. Skipið var vátryggt hjá Samtryggingu íslenskra botnvörpuskipa. Skipstjóri var Guðmundur Sveinsson. Skipið var að koma frá Englandi, fullfermt af kolum.

Morgunblaðið. 4 mars 1927.

                Hópsnes GK 77

Ægir. 1 apríl 1990.

  Togarinn Walpole rekst á klett og sekkur

                     Skipshöfnin heil á húfi

Morgunblaðið 18 september 1934.

           Ingvar Guðjónsson EA 18

Í morgun sigldi hér í höfn, fánum skrýtt, eitt glæsilegasta skip íslenzka fiskiskipaflotans, Ingvar Guðjónsson. Skipið er 186 smálestir, byggt í Svíþjóð og búið öllum nýjustu tækjum. Vistarverur skipverja eru allar hinar ákjósanlegustu. Í skipinu er hydroliskt botnvörpuspil, sem er það fyrsta þeirrar gerðar, er kemur hingað til lands. Ingvar Guðjónsson er stærsta skip, sem siglt hefur gegnum Gautakanal, frá Wetter til Wener. Skipið kemur hingað á 60 ára fæðingarafmæli Ingvars heitins Guðjónssonar, er það heitir eftir.
Í morgun kom hingað til Siglufjarðar nýtt og glæsilegt fiskiskip. Skipið heitir Ingvar Guðjónsson og er eign hlutafélagsins Hervör. Það er í alla staði hið vandaðasta, byggt í Sviþjóð í skipasmíðastöðinni Rödesunds Bátvard Karlsborg. Það er búið 600 ha. Polar Diesel aflvél. auk þess er 60 ha. vél, sem knýr spil skipsins og 30 ha. ljósavél. Vistaverur skipverja eru allar hinar ákjósanlegustu. Frammi í skipinu er hásetaklefi fyrir 12 menn, en afturí er káeta fyrir 4 menn og tveir klefar, annar fyrir stýrimann, en hinn fyrir vélstjóra. Undir stjórnklefa skipsins er íbúð skipstjóra, auk matsals og eldhúss. Allar íbúðirnar eru innréttaðar með maghony. Skipið er hitað upp með olíukyndingu, en í öllum vistarverum er renanndi heitt og kalt vatn. Einnig er í skipinu baðklefi.
Samningar um smíði skipsins voru undirritaðir 27. júní 1946 og átti það að afhendast í fyrrahaust. Miklar tafir urðu þó á afhendingu skipsins, svo að það kemur nú um 8 mánuðum seinna til landsins en til var ætlazt. Barði Barðason skipstjóri hefur um skeið dvalizt úti og séð um smíði skipsins. Eigandi þess er h.f. Hervör, en Ingvar heitinn Guðjónsson var stofnandi þess ásamt Barða Barðasyni. Það kostar nú fullsmíðað um 1 milljón króna.
Í Ingvari Guðjónssyni er svo nefnt hydroliskt trollspil, sem er ný tegund af dragnótaspilum, og er þetta það fyrsta, er hingað kemur til lands, en þau eru framleidd í Englandi. Þessi tegund spila er talin sérstaklega hagkvæm og kraftmikil. Spilið í Ingvari lyftir t.d. 12 tonnum.
Frá Svíþjóð hélt skipið til Bergen í Noregi, en þar tók það nýja fullkomna nótabáta og annan nauðsynlegan útbúnað. Frá Bergen og hingað til Siglufjarðar var skipið rúma 3 sólarhringa og gekk að meðaltali 10 mílur, en í reynsluför gekk skipið rúmar 11 mílur. Það reyndist í alla staði vel á leiðinni til landsins og lætur skipstjórinn hið bezta af því.
Ingvar Guðjónsson er fullbúinn til síldveiða og mun hefja þær eftir 2 til 3 daga. Skipstjóri verður hinn kunni aflamaður, Barði Barðason, sem lengst af hefur verið skipstjóri á Gunnvör, sem er eign sama félags.

Siglfirðingur. 17 júlí 1948.

            Eldur í Ingvari Guðjónssyni SK 99

                    Skipið mannlaust er eldur kom upp

Klukkan 5,35 í gærmorgun var Slökkvilið Hafnarfjarðar kvatt að m.b. Ingvari Guðjónssyni SK 99,  er lá við syðri hafnargarðinn í Hafnarfirði. Er slökkviliðið kom að skipinu var mikið reykkóf í vélarrúmi, svo að ekki sá handa sinna skil, og lagði reykinn um afturhluta skipsins. Eldurinn marg gaus upp aftur, en ógerningur reyndist lengi vel að fara niður í vélarrúmið, unnu slökkviliðsmennirnir þó með reykgrímum. Slökkvistarfið tók alls rúmar 2 klukkustundir, og urðu miklar skemmdir í vélarrúminu. Vaktmaður frá Olíustöðinni á Hvaleyrarholti, er var á verði við olíuskipið Stapafell er lá við olíubryggjuna skammt frá, varð þess var að óvenjumikinn reyk lagði frá Ingvari Guðjónssyni, og gerði hann slökkviliðinu aðvart. Enginn maður var þá um borð í Ingvari, en ljósavél skipsins var í gangi. Eigendur m.b. Ingvars Guðjónssonar eru Haraldur Jónsson og Jón G. Hafdal, báðir úr Hafnarfirði.

Alþýðublaðið. 28 mars 1968.

        Ingvar Guðjónsson útgerðarmaður

Það er ánægjuleg tilviljun, að m.s. Ingvar Guðjónsson skyldi koma á 60 ára fæðingarafmæli hins mikla athafnamanns, Ingvars heitins Guðjónssonar, sem er stofnandi fyrirtækis þess, er byggja lét skipið, ásamt Barða Barðasyni. Ingvar Guðjónsson var fæddur 17. júlí 1888 að Neðra-Vatnshorni í Húnavatnssýslu, sonur hjónanna Guðjóns Helgasonar, síðar fiskimatsmanns og Kritsínar Árnadóttur. Sökum fátæktar foreldra, varð Ingvar að fara úr foreldrahúsum fljótlega eftir að hann komst á legg, og upp frá því að bjargast af eigin rammleik. Mun hann oft hafa orðið að heyja harða lífsbaráttu árin 1894-1905. Sjómennska Ingvars hófst veturinn 1905 með því, að hann fór fótgangandi úr Húnavatnssýslu og suður í Hafnir, og réði sig þar til sjóróðra. Upp frá því var sjómennska hans aðalstarf til ársins 1920.
Fyrstu kynni sín af síld og síldveiðum mun Ingvar hafa hlotið sumarið 1910. Réðst hann þá ásamt vestfirzkum sjómönnum til norsks skipstjóra, Saxe að nafni. Hugðist Saxe stunda síldveiðar með landnót við Kúvík í Reykjafirði. Dvöldu leiðangursmenn þar frá júlíbyrjun þar til í september. Reiknað var með ca 3000 tunna sumarveiði, en veiðin varð ca. 30 tunnur. Kaupið, sem Saxe lofaði að greiða var kr. 35,00 pr. mánuð og auk þess 10 aura premiu af hverri uppsaltaðri tunnu Heildarþjónusta fiskimanna varð því ca. 70 kr. yfir sumarið, sem Norðmaðurinn gleymdi svo að greiða í vertíðarlok. Þessi viðskipti Ingvars við Norðmanninn og síldina mun hafa reynzt honum góður skóli. Formennsku hóf Ingvar 1911 á m.b. Hafliða, sem Helgi Hafliðason á Siglufirði átti, og lánaðist honum formennskan vel. Eftir það var Ingvar oftast formaður eða skipstjóri á sínum eigin skipum, eða annarra, allt til ársins 1920. Góður aflamaður var Ingvar talinn og mun ætíð hafa verið í hópi þeirra fengsælustu, mundi hann á nútímavísu vera kallaður góður og greindur fiskimaður.
Árið 1916 hóf Ingvar útgerð með því að láta byggja skipið Ingibjörgu í félagi við Ásgeir Pétursson. Árin 1922 til 1936 mun útgerð Ingvars hafa verið umfangsmest. Gerði hann þau árin út 6 til 9 skip og báta árlega, er hann átti sjálfur, fyrir utan leiguskip. Síldarsöltun og síldverzlun hóf Ingvar árið 1920 og rak til dauðadags eða í 23 ár. Megin hluta þessa tímabils var hann langsamlega stærsti síldarsaltandi og síldarútflytjandi hérlendis.
Alls mun hann hafa látið salta yfir þetta tímabil allt að 400.000 tn. Vart munu skiptar skoðanir um það, að Ingvar hafi verið einn ötulasti og glöggskygnasti maður, sem fengizt hefur við síldarframleiðslu. Þótt hugur Ingvars bindist einkum að sjónum, hafði hann einnig áhuga á landbúnaðarmálum. Árið 1927 keypti hann jörðina Kaupang í Eyjafirði, bætti hana mikið og hugðist hefja þar búskap á fardögum 1944, en entist ekki aldur. Mun fyrir honum hafa vakað, að sýna bændum landsins, að hægt væri að búa hallalaust á sæmilegu jarðnæði. Með Ingvari Guðjónssyni hneig í valinn einhver merkasti athafnamaður landsins. Í dag sigldi í höfn, eitt glæsilegasta skip íslenzka fiskiskipaflotans, sem ber nafn hins kunna framtaksmanns. Það er von og trú, að hið glæsta skip muni í góðra höndum halda nafni Ingvars á lofti, með þeim hætti, sem hann mundi sjálfur sennilega helzt hafa kosið.

Siglfirðingur. 17 júlí 1948.