Það var snemma á árinu 1928, að hafnarnefnd Reykjavíkur ákvað að festa kaup á dráttarbát handa Reykjavíkurhöfn. Áður hafði verið notast við mótorbáta, sem að vísu voru góðir, svo langt sem þeir náðu, en gátu ekki með nokkru móti annað hlutverki sínu lengur, ekki síst eftir að skipakomur tóku stórlega að aukast til Reykjavíkur og skipin jafnan að stækka, sem hingað komu. Mótorbátarnir voru of afllitlir og gátu því ekki veitt þá aðstoð, sem nauðsynlegt var, einkum ef einhver vindur var, en hér er sjaldnast logn eins og alkunna er.
Svo var ráð fyrir gert, að báturinn ætti að vera byggður sem ísbrjótur, og svo stór, að nota mætti skipið í smá björgunarleiðangra í nágrenni Reykjavíkur. Þórarni Kristjánssyni hafnarstjóra, þeim mæta manni, höfðu borist mörg tilboð í slíka dráttarbáta, og fól hafnarnefnd honum og mér að velja úr þeim og gera tillögu um kaup á bátnum. Er skemmst af að segja, að við fórum utan í maímánuði 1928, og festum kaup á ísstyrktum dráttar- og björgunarbáti, e.s. "Minna Schupp" frá Hamborg. Kom báturinn hingað til Reykjavíkur 7.júlí.
Báturinn, sem hlaut nafnið "Magni", var smíðaður hjá Reiherstieg Schiffwerft í Hamborg árið 1920, 26,6 metra langur, 6 metra breiður og 110,5 brúttólestir að stærð. Skrokkurinn var gerður úr 13 mm. Plötum að framan, aftur að vélarrúmi, og 10 mm. Plötum þar fyrir aftan. Vélin var 325 hestöfl.
Koma "Magna" til Reykjavíkur var merkisatburður í sögu hafnarinnar og bæjarins, og var nú sýnt, að Reykjavík var í alvöru að slíta barnsskónum sem nútíma hafnarborg.

Endurminningar Geirs Sigurðssonar skipstjóra. Bls.102-103. Setberg 1955.