Gunnar EA 405. (ÍS 87).                                                                              Ljósmyndari óþekktur.

Gufubáturinn Gunnar fór héðan þann 23. ágúst með salt til síldarbræðsluverksmiðjunnar í Krossanesi, en síðan tók hann möl í kjalfestu á Litla Árskógssandi vestan Eyjafjarðar. Þar tók hann einnig um 20 smálestir af skreið fyrir fiskimjölsverksmiðju Björgvins Bjarnasonar. Þaðan fór hann til Hríseyjar og bætti við sig einni eða tveimur smálestum skreiðar. Frá Hrísey fór Gunnar svo kl. 11 árdegis, laugardaginn 26. ágúst, og hefir ekkert spurst til hans síðan. Aðfaranótt sunnudagsins hvessti á suðaustan, og varð fárviðri sunnanlands og vestan, en sjómenn segja, að minna hafi orðið úr storminum fyrir Norðurlandi. Þó kvað hafa verið illt í sjó norðurum, því veður var tvíátta um nóttina. Siðari hluta mánudags var farið að óttast um Gunnar, og Slysavarnafélag íslands beðið að hefja eftirgrennslan um, hvort skip hefðu orðið hans vör. En enginn árangur varð að þeim fyrirspurnum. Má því telja víst, að Gunnar hafi farist aðfaranótt sunnudagsins 27. ágúst. Skipveijar voru 5 : Sigurður Matthías Samúelsson, skipstjóri, 32 ára að aldri. Hann var kvongaður og átti 1 barn á þriðja ári. Stýrimaðurinn Kristján Sigurgeirsson var 35 ára gamall. Hann lætur eftir sig unnstu og 2 ung börn. Sigurvin Pálmason I. vélstjóri var 31 árs gamall og lætur eftir sig unuustu og 1 barn á fyrsta ári. Annar vélstjóri á Gunnari var Guðmundur Bjarnason frá Skálavík, 29 ára, ókvæntur. Þessir 4 menn, sem nú voru nefndir, voru allir eigendur Gunnars. Keyptu þeir hann fyrir rúmu ári siðan fyrir 30 Þús kr. Fimmti maðurinn, sem fórst á Gunnari, var Hatsteinn Halldórsson, unglingspiltur um tvítugt. Er mikil eftirsjá að þessum ungu og ötulu sjómönnum, og fráfall þeirra þungbært eftirlifandi ástvinum. Gunnar var 57 smálestir að stærð, og var bæði skip og farmur vátryggt.

Skutull. 11 árg. 35 tbl. 1933.