02.01.2017 09:13
B. v. Goðanes NK 105 ferst við Færeyjar.
Er hér var komið björgunarstarfinu báðu Goðanesmenn um að björgun skipbrotsmanna yrði hraðað svo sem föng væru á. Skipið væri að því komið að liðast í sundur undir ólögunum. Báðu Goðanesmenn og um að Færeyingarnir reyndu að koma nær hinu strandaða skipi á trillubátum, sem komnir voru, og vera til taks ef með þyrfti. Var björgunarstarfinu síðan enn haldið áfram. Hálftíma síðar, eða um það bil voru 18 skipbrotsmenn komnir yfir i Rok, og því enn sex menn eftir á flakinu.
Voru skipbrotsmenn nú fluttir í land á Austurey, en þar er Skálafjörður, ekki í Sandey, eins og hermt var í blaðinu í gær. Þaðan voru þeir fluttir til Þórshafnar, sem er ekki löng ferð. Voru þeir þangað komnir um klukkan 10 í gærmorgun.
Í Þórshöfn, þar sem fréttaritari Ríkisútvarpsins átti tal við 1. stýrimann á Goðanesi, Halldór Halldórsson, sagði Halldór m.a., að hann hafi verið meðal þeirra sex, er voru á skipsflakinu er það sökk og hann hafi séð það síðast til skipstjórans unga, Péturs Hafsteins, að hann var að hjálpa tveim skipsmönnum að komast í björgunarstólinn, en þá var það sem flakið valt út af skerinu og sökk skyndilega.
Hinn ungi skipstjóri, Pétur Hafsteinn, átti heima þar í bænum. Hann var sonur Sigurðar Bjarnasonar og konu hans Guðlaugar Jónsdóttur, sem bæði eru komin á efri ár. Einnig lætur hann eftir sig unnustu sína, Elísabetu Kristinsdóttur, sem einnig er Norðfirðingur, og áttu þau eitt barn á öðru ári, sem skírt var á jólunum.
Skipstjórinn á Færeyska skipinu, Vesturhavið Blíða, Jakob Andreas Vang sagði frá því stuttu síðar að skerin sem Goðanes strandaði á og hétu Flesjar, væru einu skerin í öllum firðinum og væru þau nokkuð úr siglingaleið. Sagði hann þau ekki koma fram í ratsjá nema í logni, og því engin von til þess að þau sæjust þannig kvöldið sem Goðanes strandaði. Kom þessi vitneskja heim og saman við það sem upplýstist í sjóréttarhöldum yfir þeim sem björguðust, en þau voru haldin í Neskaupstað, strax og skipbrotsmennirnir komu þangað.
Heimildir; Morgunblaðið. 4 janúar 1957.
Þrautgóðir á raunastund. V bindi.
Togarinn
Goðanes ferst við Færeyjar
Skipstjórinn,
Pétur Hafsteinn Sigurðsson, drukknaði
Í annað sinn á tæpum tveim árum, er Neskaupstaður harmi
lostinn bær vegna stórslysa. Í janúar í hitteðfyrra fórst annar togari
bæjarins, og nú hefur sú ógæfa dunið yfir, að hinn togarinn hefur farizt líka
og með honum ungur efnismaður. Norðfirðingar eiga allir um sárt að binda vegna
þessara stórslysa, en þó engir sem þeir, er misst hafa ástvini sína í þessum
slysum.
Klukkan um 5 á nýársdag lagði togarinn Goðanes úr höfn hér í Neskaupstað og var
förinni heitið til Færeyja í þeim erindagerðum að sækja sjómenn. Með skipinu
voru 24 menn, þar af 7 færeyskir sjómenn. Fyrsti stýrimaður skipsins, Pétur
Hafsteinn Sigurðsson, var skipstjóri í þessari hinstu ferð þess. Um kl. 9 í
fyrrakvöld strandaði Goðanes í minni Skálafjarðar. Veðri var svo háttað, að
stinningskaldi var á, mikill sjór og dimmviðri. Þegar voru send út neyðarskeyti
og komu mörg skip á strandstaðinn, þar á meðal togarinn Austfirðingur. Ekki
verður björgunin rakin hér í einstökum atriðum, en snemma í gærmorgun hafði
tekizt að ná 18 mönnum í björgunarstóli um borð í færeyska skútu. Var þá skipið
mjög tekið að liðast og sýnilegt að það mundi sökkva innan skamms. Bað þá
loftskeytamaðurinn, að reynt yrði að senda litla báta sem næst flakinu. Um
klukkan hálfsjö í gærmorgun brotnaði svo skipið og sökk, en trillubátar, sem
sendir höfðu verið á vettvang, björguðu 5 mönnum, en skipstjórinn, Pétur
Hafsteinn Sigurðsson, fórst með skipinu. Hafði hann til hinztu stundar unnið að
því að hjálpa félögum sínum í björgunarstólinn. Skipbrotsmennirnir munu koma
heim með Austfirðingi væntanlega í kvöld eða nótt. Pétur Sigurðsson var aðeins
24 ára þegar hann fórst. Hann fæddist hér í bænum 10. maí 1932 og voru
foreldrar hans hjónin Guðlaug Jónsdóttir og Sigurður Bjarnason. Pétur var
heitbundinn Elísabetu Kristinsdóttur og áttu þau einn son, Kristinn, tæplega
misserisgamlan. Bróður átti Pétur einn, Birgi, sem lengi hefur verið stýrimaður
á Goðanesi, en er nú ráðinn stýrimaður á nýja togarann. Er þessum ástvinum
Péturs hinn sárasti harmur kveðinn við hið sviplega og óvænta fráfall hans.
Flytur Austurland þeim öllum og öðrum nánustu ættingjum og venzlamönnum Péturs
innilegustu samúðarkveðjur, og þykist þar mæla fyrir munn allra bæjarbúa. Allt
frá því Pétur var kornungur lagði hann stund á sjó. Hann var 2. stýrimaður á
Agli rauða þegar hann fórst. Annar maður, sem í skipreikanum lenti, Axel
Óskarsson, loftskeytamaður, var einnig á Agli rauða. Þó ekki séu glöggar
fréttir fyrir hendi af björgunarstarfinu og aðstöðu til björgunar, verður ekki
annað séð, en að Færeyingar og aðrir, sem að hafa unnið, hafi unnið mikið
björgunarafrek, sambærilegt við ýms glæsilegustu björgunarafrek hér við land.
Sjópróf vegna þessa hörmulega slyss munu fara fram hér í bæ og hefjast líklega
á morgun.
Austurland. 4 janúar 1957.
Skipbrotsmennirnir
af Goðanesi komnir til Neskaupstaðar
Í gærkvöldi kl. 5,30 kom togarinn Austfirðingur með
skipsbrotsmennina af togaranum Goðanesi, sem fórst við Færeyjar. Allir
skipsbrotsmennirnir voru við góða heilsu. Reynt var í gærkvöldi að hafa samband
við skipsbrotsmenn og fá hjá þeim upplýsingar um nánari tildrög slyssins og
nánari frásögn af björguninni, en þeir vörðust allra frétta. Sjópróf munu
hefjast í málinu þar eystra í dag. Togarinn Austfirðingur hélt þegar úr höfn og
beint á veiðar og verður skýrsla tekin af honum seinna er hann kemur í höfn
næst.
Morgunblaðið. 5 janúar 1957.