Hjálparbeiðni frá Gullver

Við Norðurenda Hjaltlandseyja heyrðu skipverjar á togskipinu Margréti SI 4 frá Siglufirði,  hjálparbeiðni frá vélbátnum Gullver NS 12, en það er nýr 70 lesta bátur smíðaður í Danmörku, er var á leið til Seyðisfjarðar frá Danmörku. Brotnað hafði tannhjól í olíudælu bátsins og rak hann fyrir sjó og vindi. Jökulfell var nærstatt, en tókst ekki, þrátt fyrir nákvæma staðarákvörðun Gullvers, að finna hann. Brá Margrét þá til hjálpar, en hún er búin mjög fulkomnum miðunartækjum, enda fann hún bátinn innan skamms. Setti hún vír yfir í Gullver og hugðist reyna að draga hann til hafnar í Færeyjum en fljótlega slitnaði hann aftan úr, enda ekki nægilega góð dráttartaug til um borð í Margréti. Varð það því úr að Margrét aðstoðaði Jökulfellið við að finna bátinn, en síðan dró Jökulfellið hann til hafnar í Klakksvík í Færeyjum.

Þjóðviljinn. 19 febrúar 1959.

          Nýr bátur til Seyðisfjarðar

Síðastliðinn sunnudag kom nýr bátur til Seyðisfjarðar. Nefnist hann Gullver og er eigandi hans Ólafur Ólafsson. Gullver hafði hreppt storma á leið til landsins og orðið fyrir vélarbilun og var dreginn til Færeyja þar sem viðgerð fór fram.
Gullver var smíðaður í Danmörku. Hann er 70 lestir að stærð með 360 ha. Blackstone díselvél og 17 ha. hjálparvél og búinn þeim siglinga og öryggistækjum sem nú tíðkast. Skipstjóri á bátnum verður Jón Pálsson, Seyðisfirði, en Sigurður Þorsteinsson sigldi bátnum til landsins. Gullver hefur verið leigður til Keflavíkur og verður gerður út þaðan í vetur.
Austurland óskar eigandanum og Seyðfirðingum öllum til hamingju með bátinn.

Austurland. 27 febrúar 1959.


497. Ver VE 200 í innsiglingunni til Vestmannaeyja.                                   Ljósmyndari óþekktur.


          Fjórir sjómenn fórust við Eyjar

  Tveir komust af er Ver VE 200 fórst í gærkvöldi

Fjórir sjómenn fórust með mótorbátnum Ver VE 200 skammt austur af Vestmannaeyjum á áttunda tímanum í gærkvöldi, en tveir skipverjar komust af. Bakkavíkin ÁR 100, sem er gerð út frá Eyjum, sigldi af tilviljun fram á gúmmíbjörgunarbát úr Ver stuttri stundu eftir að slysið varð. Náði Bakkavíkin mönnunum tveimur og fann lík eins skipverjans á floti innan um brak úr bátnum. Milli 20 og 30 Eyjabátar fóru þegar á slysstaðinn og leituðu þeir í gærkvöldi og nótt. Þeir sem komust af voru skipstjórinn, sem er heimamaður og aðkomumaður í hópi skipverja. Bakkavíkin leitaði á slysstaðnum þar til aðrir bátar komu á vettvang.
Ver átti eftir um tvær mílur ófarnar að Bjarnarey þegar báturinn fékk á sig hnút sem lagði hann á hliðina. Skipstjórinn reyndi fyrst að keyra bátinn upp, en þegar hann rétti sig ekki reyndu skipverjar að komast í gúmmíbjörgunarbátana. Allir skipverjar komust á þilfar, en flestir voru fáklæddir, því slysið bar svo skjótt að. Tókst skipverjum ekki að ná nema öðrum gúmmíbjörgunarbátnum en bátarnir voru báðir staðsettir á stýrishúsinu. Aðeins tveir skipverjanna komust í gúmmíbjörgunarbátinn, en ekki hafði tekizt að senda út neyðarkall áður en báturinn var yfirgefinn.
Að öllum líkindum hafa ekki liðið margar mínútur þar til Bakkavíkin kom á vettvang en þá þegar voru skipverjarnir í björgunarbátnum orðnir þrekaðir af kulda. Að sögn skipverja á Bakkavík voru þeir á lensi á landleið að ljúka við aðgerð þegar skipstjórinn, Þórður Markússon, sá Ijós framundan Bakkavíkinni, lítið eitt á stjórnborða. Bað hann skipverja að gæta að, því að hann hélt að þarna væri trillubátur á útleið, en þegar að var gætt sáu þeir að ljósið var á þaki gúmmíbjörgunarbáts og var talsvert brak stíufjala og annars á floti í kringum bátinn. Var svo skammt liðið frá því að gúmmíbjörgunarbáturinn blés upp að ennþá heyrðist í honum blístur þar sem umframloft blés út um ventil. Bakkavíkin náði mönnunum strax úr björgunarbátnun og tilkynnti um slysið. Héldu nokkrir tugir Eyjabáta þá þegar úr höfn, sumir hættu löndun og ræst var út á aðra. Var síðan leitað allt frá hafnarmynninu, Faxaskeri og austur fyrir Bjarnarey og Elliðaey, en eyjarnar eru við bæjardyr Heimaeyjar. Austsuðaustan 7-8 vindstig voru á Stórhöfða þegar slysið varð, en Ver var um 80 tonn að stærð. Skipbrotsmennirnir voru fluttir í sjúkrahús Vestmannaeyja og var líðan þeirra eftir atvikum góð. Þrír úr hópi þeirra sem fórust voru heimamenn og einn aðkomumaður, allt ungir fjölskyldumenn.

Morgunblaðið. 2 mars 1979.

       Náðum björgunarbátshylkinu eftir                             30-45 mínútur í sjónum

Rætt við Árna Magnússon, skipstjóra á Ver VE 200

"Brotið reið yfir bátinn og ég náði að slá af, en báturinn rétti sig ekki við og í sömu andrá fyllti stýrishúsið af sjó og ég komst ekki aftur að stjórntækjunum eða í talstöðina," sagði Árni Magnússon skipstjóri á Ver í samtali við Mbl. í gærkvöldi. "Báturinn lagðist á stjórnborðshlið, en ég flaut að dyrunum bakborðsmegin og náði að opna þær og komast upp á stýrishúsið. Þá voru allir strákarnir komnir upp og á meðan báturinn var ekki sokkinn voru þeir bæði á síðu bátsins og í mastri. Annar gúmmíbjörgunarbáturinn hentist fyrir borð í kassanum þegar brotið reið yfir, en hinn sáum við aldrei.
Við vorum allir fáklæddir og kuldinn hafði fljótt sín áhrif, enda haugasjór. Þegar báturinn var að sökkva fórum við allir í sjóinn og reyndum að ná til gúmmíbátshylkisins. Þá reið annar sjór yfir og mig ásamt Benedikt bar frá bátnum. Við tveir náðum síðar taki á trékassanum utan af gúmmíbjörgunarbátnum og bjarghring og hangandi dauðahaldi í þetta flot vorum við í liðlega hálfa klukkustund í brimrótinu þarna að reyna að nálgast gúmmíbátshylkið. Það hafði slitnað frá þegar brotið reið yfir og í volkinu hafði línan í bátinn orðið óklár og flækst um hylkið. Loks þegar við komumst að gúmmíbátnum tókst okkur á óskiljanlegan hátt að láta bátinn blása upp, en við vorum þá orðnir svo dofnir af kulda að tilfinningin var engin í höndum og á fótum þegar við vorum að bauka við bátinn og nokkrum mínútum síðar kom Bakkavíkin á vettvang. Rétt áður höfðum við náð vasaljósinu úr gúmmíbátnum og gátum við veifað því þegar við sáum skipið nálgast. Ég veit ekki hvað hefði orðið um okkur tvo sem komumst í bátinn ef Bakkavíkin hefði ekki komið þarna því það var 4 stiga frost og sjórinn um 6 gráður.
Þeir sýndu mikið öryggi strákarnir við að bjarga okkur, en þetta er hörmuleg lífsreynsla að sjá á eftir skipsfélögum sínum, allt strákar á bezta aldri, mjög góðir og vanir sjómenn. Bakkavíkin leitaði síðan á svæðinu þarna innan um brak úr Ver og skömmu eftir að þeir fundu einn skipfélaga okkar á floti héldu þeir til hafnar og hófu strax lífgunartilraunir en án árangurs. Þá höfðu þeir kallað út skipaflota til leitar á svæðinu."
Sjómennirnir sem fórust með Ver hétu:
Birgir Bernódusson stýrimaður, Áshamri 75, kvæntur og tveggja barna faðir;
Reynir Sigurlásson, Faxastíg 80, lætur eftir sig unnustu;
Eiríkur Gunnarsson, Aðalstræti 16, Reykjavík, og
Grétar Skaftason, Vestmannabraut 67, Vestmannaeyjum, lætur eftir sig son.

Morgunblaðið. 3 mars 1979.