Nýsköpunartogarinn Surprise GK 4 var smíðaður hjá John Lewis & Sons Ltd í Aberdeen í Skotlandi árið 1947 fyrir Einar Þorgilsson & Co í Hafnarfirði. 661 brl. 1.000 ha. 3 þennslu gufuvél. 54,00 x 9,17 x 4,55 m. Smíðanúmer 204. Kom til landsins hinn 28 október sama ár. Togarinn strandaði á Landeyjasandi 5 september árið 1968. Áhöfninni, 29 mönnum, var bjargað á land af björgunarsveitum úr Landeyjum og frá Hvolsvelli. Nokkrar tilraunir voru gerðar til að ná togaranum út en þær reyndust árangurslausar. Örlög Surprise urðu eins og hjá fjölda annara skipa sem strandað hafa við suðurströnd landsins, að hverfa í sandsins djúp.
 

B.v. Surprise GK 4 á útleið frá Hafnarfirði.          (C) Snorri Snorrason.   B.v. Surprise GK 4 á strandstað á Landeyjasandi.        (C) Ottó Eyfjörð.

                Surprise frá Hafnarfirði strandar við Landeyjasand

Í birtingu í gærmorgun strandaði togarinn Surprise GK-4 frá Hafnarfirði á Landeyjarsandi. Áhöfn togarans, 28 manns, bjargaðist öll í land á skömmum tíma, en enn er óvíst um björgun skipsins. Vindur var 6—8 stig og nokkurt brim, er strandið varð, og góð aðstaða til björgunar áhafnarinnar og var hún komin til Hafnarfjarðar um hádegi í gær.
Þjóðviljinn hafði í gær tal af Sófusi Hallfdánarsyni bátsmanni á Surprise og sagðist honum svo frá:  Við fórum frá Hafnarfirði á laugardag og höfðum verið að fiska í þrjá daga á Reykianesgrunni og færðum okkur þá austur með landinu, þar sem veðrið var betra og betri veiðihorfur. Við vorum því flestir sofandi um borð og stímvaktin ein uppi, og vaknaði ég um kl. .5.30 við það að togarínn tók niðri. Þá voru 6—8 vindstig og ekki meira brim en vanalega er á þessum slóðum. Ég sá strax að við vorum ekki í beinni lífshættu, en vitaskuld vorum við samt í hættu og lífbátarnir voru strax hafðir til taks, en þeir voru ekki settir út. Loftskeytamaðurinn sendi út neyðarskeyti og björgunarsveitir voru fljótt komnar á vettvang. Við höfðum ekki gefið upp rétta staðarákvörðun og björgunarsveitin fór austar en áttaði sig hvar við vorum þegar við sendum upp neyðarblysin. Þetta voru björgunarsveitir frá Vestur-Landeyjum og Hvolsvelli og voru þeir komnir á strandstað með 17 jeppa. Við vonum 28 um borð og fóru 24 okkar í land á hálfri klukkustund og vöknaði enginn í fæturna, enda var hátt af hvalbaknum, og stutt í land. Allir skipverjar voru mjög rólegir og samtaka svo að björguinin gekk prýðisvel getur maður sagt.
Skipstjóri, stýrimenn og vélstjórar voru eftir um borð til að átta sig á aðstæðum til björgunar skipsins, en þeir voru þó komnir í land á níunda tímanum, en eru enn fyrir austan á strandstað meðan björgunartilraunir standa yfir.
Við hinir komum til Hafnarfjarðar á hádegi. Ef ekki versnar í sjónum hef ég góða trú á að takist að bjarga skipinu og mun varðskip vera væntanlegt til hjálpar. Um orsakir slyssins vil ég ekkert segja og kemur það væntanlega fram við sjópróf, sagði Sófus Hálfdánarson, bátsmaður á Surprise. Ólafur Sigurðsson, loftskeytamaður á Surprise, sagði að hann vildi vekja sérstaka athygli á hve björgunarsveitirnar á Hvolsvelli og í Landeyjum hefðu verið fljótar á vettvang og liprar í öllum afskiptum af þeim skipbrotsmönnum, og hefðu þeir skipverjar notið góðrar aðhlynningar á Hvoflsvelli áður en þeir héldu suður strax fyrir hádegi í gær. Það er áreiðanlega brýn þörf á betri aðvörunarmerkjum þarna á sandinum við suðurströndina, sagði Ólaflur, og sést ströndin alls ekki í radar. Meðan tækin voru að hitna leit ég út og sýndust hin strjálu strá á sandhólunum sem ólgandi sjór og var erfitt að greina þar á milli.

Þjóðviljinn. 6 september 1968.