Heimildir: 
Þrautgóðir á raunastund - Steinar J. Lúðvíksson. 
Útkall í Djúpinu - Óttar Sveinsson. 
Gagnasafn Morgunblaðsins.
Bæjarins besta-Ísafirði.

Síldargangan í Hvalfirði i fyrravetur varð til þess, að bæjarstjórn Reykjavíkur gekkst fyrir ráðstöfunum til betri hagnýtingar á vetrarsíldinni. Eftir ýmsar athuganir í málinu var félagið Hæringur h/f. stofnað með 5 milljón kr. hlutafé. Hluthafar eru fjórir, Reykjavíkurbær, Sildarverksmiðjur ríkisins, sam tök útgerðarmanna og Óskar Halldórsson. Hlutafélagið festi kaup á skipi i Bandaríkjunum, og ætlunin var að breyta því í nokkurskonar fljótandi sildarverksmiðju. Um s.l. helgi kom skipið til landsins, og hefir þvi verið breytt mjög mikið frá þvi, er áður var, með tilliti til síldarvinnslu og síldargeymslu um borð. Síldarvinnsluvélar þær, er Óskar Halldórson lagði fram, eru þó ósettar í, þannig að skipið Er ekki fullbúið ennþá. Við komu skipsins til Reykjavíkur voru margar ræður fluttar, m. a.lýsti Jóhann Hafstein, formaður stjórnar Hærings, kaupum skipsinsog tilhögun allri um borð.Síldarbræðsluskipið hefir hlotið nafnið Hæringur. Það er byggt 1901 í Buffalo, og var flutningaskip á vötnunum við landamæri Bandaríkjanna og Kanada. Árið 1943 tók herinn skipið í þjónustu sína, og er kaup voru fest á þvi af hlutafélaginu Hæringi, þá var það austur á Kyrrahafsströnd. Allar breytingar, sem gerðar voru á skipinu vestur í Ameríku, annaðist Jón Gunnarsson verkfræðingur. Aðalsildarvinnslusalurinn er 15x40 metrar að stærð, síldarþróin tekur 10.000 mál, sildarmjölsgeymslan 1600 tonn og afköst verksmiðjunnar eru 6-10 þús. mál á sólarhring. Stærð skipsins er 6900 brúttólestir, lengd þess 390,5 fét og breidd 50 fet. Ganghraði er 10 milur. Góð íbúð er um borð fyrir 80 manns. Fylgja henni margskonar þægindi. Skipstjóri á Hæring er Ingvar Einarsson, fyrsti stýrimaður Steinarr Kristjánsson og fyrsti vélstjóri Jónas Ólafsson.

Heimild: Fálkinn 21. Árg. 1948. 41. Tbl.

Geysileg veiði Hvalfjarðarsíldarinnar veturinn 1946 - 1947 varð til þess að keypt var frá Ameríku hið fullkomnasta bræðsluskip, Hæringur - tæpar 7.000 smálestir að stærð. Afkastagetan nam 10.000 málum síldar á sólarhring. Reynslan af þessum rekstri varð ein hrakfara- og skuldasaga. Áður en Hæringur var seldur til Noregs, árið 1954, höfðu  einungis 13.850 mál síldar verið brædd í skipinu á fjórum árum og skuldir fjórfaldast.

Heimild: 100 ára Síldarsaga.

Hin nýju skip frá Austur-Þýzkalandi  Eins og skýrt var frá í 13. tbl.  Ægis 1957 var samið um smíði 12 250 rúmlesta skipa við austur-þýzk yfirvöld. Skipin voru byggð hjá Volkswerft, Stralsund, er eingöngu fæst við smíði fiskiskipa, en teikningar gerði skipaskoðunarstjóri ríkisins. Fyrsta skipið kom til landsins fyrir skömmu og verður gert út frá Bolungarvík af hlutafélaginu Baldri, en framkvæmdastjóri þess er Guðfinnur Einarsson. - Formaður félagsins er Einar Guðfinnsson. Þetta skip hlaut nafnið Guðmundur Péturs og einkennisstafina IS 1. Á forsíðu er mynd af skipinu. Eftirlitsmenn af hálfu skipaskoðunar ríkisins og jafnframt kaupenda eru þeir Kári S. Kristjánsson og Jóhann Þorláksson. Auk þess hefur Leifur Jónsson skipstjóri fyrsta skips haft sérstakt eftirlit með fiskveiðiútbúnaði skipanna. Af nýjungum í skipum þessum má nefna, að fiskilestar eru einangraðar ólífrænu efni og allar klæddar aluminíum. Stoðir, hillur og borð í lest eru og úr aluminíum. Skipið er búið frystivélum til kælingar á lest. Sérstök frystilest er fyrir beitugeymslu. Lifrarbræðsla er af nýrri gerð, rafmagnshituð, og er því engin gufa notuð. I togskipunum er ný gerð af togblökk, sem nú ryður sér mjög til rúms ytra. Er togblökk þessi einföld í notkun og talin mun hættuminni fyrir þann mann, er við hana vinnur. Skipið er allt hitað með rafmagni og eldavél og steikarapanna er einnig rafmagnshitað. Kæli- og frystigeymsla er fyrir matvæli. Vistarverur eru fyrir 21 mann, allar hinar vistlegustu, og er innangengt um allt afturskipið. Á þilfari er rafknúin togvinda, hydrau! isk losunarvinda, línuvinda og akkerisvinda. Aðalvél skipsins er 800 hestafla Mannheim dieselvél. Við aðalvél er tengdur 35 KW rafall. Auk þess knýr 120 hestafla austur-þýzk hjálparvél 64 KW rafal og GM-hjálparvél, 220 hestöfl knýr 150 KW rafal, er framleiðir straum fyrir togvindu, en auk þess 12 KW til almennrar notkunar í skipinu. Að öðru leyti vísast til 13. tbl. Ægis 1957. Fyrsta skipið var afhent af skipasmíðastöðinni 19. nóv. s.l.. Gert er ráð fyrir að hin 11 skipin verði afhent í þessum mánuði og fyrri hluta næsta árs, og verða gerð út frá eftirtöldum stöðum: Dalvík, Akureyri, Siglufirði, Norðfirði, Eskifirði, Reyðarfirði, Bíldudal, Raufarhöfn, Vopnafirði, Þingeyri, Hólmavík. Það er álit sérfróðra manna, að skipin séu vel og sterklega byggð, og búnaður allur hinn vandaðasti. Á heimleið lenti fyrsta skip í aftaka stórviðri, og að dómi skipstjóra og áhafnar reyndist skipið hið bezta sjóskip. Verð skipanna er tæpar sex og hálf milljón, yfirfærslugjald þar með innifalið. Til kaupa á þessum skipum hefur ríkisstjórnin samið um lán í Sovétríkjunum, 50.000.000,00 ísl. krónur til 12 ára með 2,5 % vöxtum.

Ægir. 51. Árg. 1958. 22 tbl.

30. ágúst s.1. kom skuttogarinn Framnes I ÍS 708 til heimahafnar sinnar, Þingeyrar. Skipið er númer fjögur af sex skuttogurum, sem Flekkefjord Slipp og Maskinfabrikk Noregi smiðar fyrir Íslendinga. Eigandi Framnes I er Fáfnir h.f. Þingeyri.

Í 8. tbl. Ægis birtist lýsing af skuttogaranum Guðbjarti ÍS 16, sem er systurskip Framness I, og á sú lýsing að mestu leyti við þetta skip. Sú villa komst þó í þá lýsingu, að gangar sinn hvorum megin við þilfarshús á aðalþilfari eru sagðir opnir, en þessir gangar eru lokaðir á báðum þessum skipum.

Breytingar hafa verið gerðar á grandaraspilum, þ. e. tromlur stækkaðar í þessu skipi, auk þess sem stærri losunarkrani (3y2 t) hefur verið settur í skipið. Ísklefi á neðra þilfari hefur verið stækkaður nokkuð. Tæki í brú, sem frábrugðin eru þeim sem lýst er í Guðbjarti ÍS eru:

Dýptarmælar: Simrad EK 38 og Simrad EK 50. Fisksjá: Simrad CI, sem unnt er að tengja inn á hvorn dýptarmælinn sem er. Asdik: Simrad SK 3. Netsjá: Simrad FB2 (kapaltæki kapaltæki) með Simrad EX sjálfrita. Loran: Furuno LC-1.

Skipstjóri á Framnes I ÍS er Auðunn Auðunsson og 1. Vélstjóri Einar Gunnarsson.
Framkvæmdastjóri útgerðarinnar er Páll Andréasson.

Margt hefur á daga skipsins drifið síðan og mikinn afla hefur það flutt að landi. Margs konar veiðar hefur það stundað og breytingar hafa verið gerðar á skipinu í tímans rás en þó óverulegar á útliti og mun minni breytingar en á mörgum öðrum íslenskum fiskiskipum.

Smíðin og heimkoman.

Víkingur var smíðaður í Bremerhaven fyrir Síldar- og fiskimjölsverksmiðju Akraness, sem var fyrsta almenningshlutafélagið á Akranesi og eitt af fyrstu almenningshlutafélögum landsins. Hlutaféð var 75.000 krónur og hluthafarnir 180 talsins. Skipinu var hleypt af stokkunum 5. maí þetta ár og Rannveig Böðvarsson, eiginkona Sturlaugs H. Böðvarssonar, gaf þá skipinu nafnið Víkingur en Sturlaugur var framkvæmdastjóri SFA þar til Valdimar Indriðason tók við.

Víkingi gefið nafn og honum síðan hleypt af stokkunum 5 maí 1960.                          Ljósm: óþekktur.

Sjómannablaðið Víkingur sagði svona frá komu togarans Víkings til Akraness árið 1960: "Togarinn Víkingur kom til Akraness þann 21. október s.l. Á hafnargarðinum hafði safnazt saman fjöldi manns, til þess að fagna komu skipsins. Akraborg var stödd við hafnargarðinn og blés ákaft.

Jón Árnason flutti ræðu af brúarvæng og á eftir honum bæjarstjóri Akraness, Hálfdán Sveinsson. Síðast talaði sóknarpresturinn, sr. Jón M. Guðjónsson, og blessaði áhöfnina og hið nýja skip. Á eftir var fólkinu boðið að skoða skipið og var svo margt um manninn að þröngt var um borð.

Víkingur var smíðaður hjá AG Weber Werk. Hann er tæpar 1000 brúttólestir með þriggja hæða yfirbyggingu. Lestin er klædd aluminium, búin kælitækjum og rúmar 500 lestir af ísfiski. Geymar eru fyrir lifur og slor. Siglingar- og fiskileitartæki eru af fullkomnustu gerð. Vistarverur prýðilega gerð, 2-3 manna káetur, auk þeirra, sem yfirmönnum eru ætlaðar.

Víkingur gekk á heimleiðinni til jafnaðar 14,5 sjómílur og var 85½ klukkutíma frá Bremerhaven eða rúmlega 3½ sólarhring.

Víkingur AK kemur úr fyrstu veiðiferð sinni í nóv 1960.                                             Ljósm: óþekktur.

Systurskipin fjögur.

Skipasmíðastöðin í Bremerhaven, sem smíðaði Víking, hafði áður smíðað fimm togara fyrir Íslendinga og þrír þeirra voru systurskip Víkings en það voru Sigurður, sem kom til landsins mánuði á undan Víkingi, Freyr og Maí. Sigurður var upphaflega skráður á Ísafirði, síðan í Reykjavík og síðustu árin í Vestmannaeyjum. Það skip hefur verið með svipaðan feril og Víkingur alla tíð, fyrst á togveiðum en síðan á nót. Hin skipin voru seld úr landi fljótlega og annað þeirra, Freyr, kom talsvert við sögu í þorskastríðunum hér við land undir nafninu Ross Revence.

Í nánari lýsingu á þessum skipum í sjómannablaðinu Víkingi árið 1960 kom m.a. þetta fram:

"Aðalvélin er Werspoor-Dieselvél, 2300 hestöfl við 280 snúninga. Vélin er með skiptiskrúfu af "Escher Wyss" - gerð, er tengingin svokölluð "Wulkan Kupplung": Skiptiskrúfunni er hægt að stjórna frá stýrishúsi og einnig þaðan er hægt að taka skrúfuna úr sambandi við aðalvélina. Við hana er tengdur stór rafall og þarf ekki að nota hjálparvélar til rafmagnsframleiðslu, hvorki fyrir togvindu né fyrir ljósnet, þegar verið er á siglingu eða að veiðum. Hjálparvélar eru tvær 200 ha. Deutz með 120 Kw rafal og ein 70 ha. með 30Kw. rafal. Kælivélar eru tvær af Atlas-gerð. Stýrisvél er af Atlas-gerð. Rafmagnsvökvadrifin með tvöföldu kerfi. Togvindan er af Achgehles-gerð, rafmagnsdrifin, 280 ha., útbúin með lofthemlum og tvöföldu vírastýri.Íbúðir eru allar mjög vandaðar, mest fjögurra manna herbergi, en mörg eins og tveggja manna herbergi, einnig er sjúkraherbergi miðskips. Alls eru íbúðir fyrir 48 menn.

Víkingur AK 100 við bryggju á Reyðarfirði um 1980.                   (C) Mynd: Magnús Þór Hafsteinsson.

Björgunarbátur er fyrir 48 menn. Stendur hann undir vinduglu og getur einn maður hæglega komið honum fyrir borð. Sex gúmmíbjörgunarbátar eru fyrir 72 menn.

Skipið er útbúið með toggálgum beggja megin, eins og venjulega er á íslenzkum togurum, en komið hefur fyrir á sérstökum túllum til að auðvelda að taka inn bobbingana. Frammastrið er með rörstöngum en ekki venjulegum vöntum. Afturmastrið er lítið og létt og komið fyrir ofan á stýrishúsinu. Yfirbyggingin er þrjár hæðir. Ofan á stýrishúsinu beggja megin eru smágálgar. Stefni skipsins er framhallandi perlulagað. Allur er frágangur hinn vandaðasti og mjög fullkominn." 

75 þúsund urðu 75 milljónir.

Samkvæmt heimildum kostaði Víkingur nýsmíðaður 41 milljón króna. Þegar Sturlaugur H. Böðvarsson og fulltrúar útgerða Maí, Freys og Sigurðar komu til Þýskalands að ganga frá smíðasamningi var Sturlaugur spurður að því hve mikið hlutafé Síldar- og fiskimjölsverksmiðjunnar væri. Sturlaugur svaraði samviskusamlega að það væri 75.000 krónur enda hafði það ekkert verið aukið eða uppfært í áratugi. Eitthvað misskildu Þjóðverjarnir þetta og töldu það vera 75 milljónir. Um þetta var ekki rætt meira og ekki datt Akurnesingunum í hug að leiðrétta þetta hjá þeim þýsku.

Víkingur við bryggju á Akranesi stuttu áður en hann var seldur í brotajárn.         (C) Mynd: Skessuhorn.

Grænn, rauður og blár.

Víkingur AK 100 var lengi framan af grænn á lit eða á meðan hann var í eigu Síldar- og fiskimjölsverksmiðju Akraness hf. SFA sem átti Heimaskaga hf. að mestu frá 1971 var sameinað í Harald Böðvarsson hf. 1991. Þá fékk Víkingur AK um tíma dökkbláan lit eftir að sá litur var innleiddur á skip HB. Síðan urðu HB skipin rauð. Haustið 2002 gekk HB inn í sjávarútvegsstoð Hf. Eimskipafélags Íslands sem varð sjálfstætt félag sem hlaut nafnið Brim hf. Þar voru tvö önnur rótgróin og öflug sjávarútvegsfyrirtæki, Útgerðarfélag Akureyringa og Skagstrendingur á Skagaströnd. Það varð síðan, við uppstokkun Eimskips, að HB sameinaðist Granda hf. í janúar 2004. Nafni Granda hf. var þá breytt í HB Granda hf.og síðustu árin hefur blár litur þess fyrirtækis prýtt Víking AK 100.

Víkingur AK í Greena í Danmörku, en þangað var hann seldur í brotajárn í júlí 2014. Þetta er sennilega með síðustu myndum sem teknar voru af þessu mikla skipi með langa og farsæla sögu að baki. Ljósm: óþekktur.

HB Grandi hefur selt Víking AK-100 til Danmerkur fyrir 2,1 milljónir danskra króna eða rúmar 43 milljónir íslenskra króna. Víkingur AK er mikið og þekkt aflaskip sem hefur reynst eigendum þess vel alla tíð. Skipið var smíðað í Þýskalandi árið 1960 og er því 54 ára. Víkingur AK landaði síðast loðnu á vertíðinni 2013 en er í prýðilegu ásigkomulagi miðað við aldur og fyrri störf. HB Grandi er nú að láta smíða tvö ný uppsjávarveiðiskip og hyggst auk þess láta smíða þrjá ísfisktogara í Tyrklandi. Því var við þessari ákvörðun búist, en engu að síður verða margir sem munu sakna Víkings AK frá Akranesi enda skipið samofið útgerðarsögu bæjarins í meira en hálfa öld. 
                                                                                                                Skessuhorn, 2 júlí 2014.

                                                                                                         Heimild: Skessuhorn, 42 tbl. 2010.
                                                                                                                         Haraldur Bjarnason.