Islandsk Handels & Fiskeri Kompagni

Um og eftir aldamótin 1900 risu upp tvö stórfyrirtæki á Eyrum þ.e. Geirseyri og Vatneyri, Island Handels & Fiskeri Kompagni (I.H.F.) keypti Geirseyrareignir og rak verslun og útgerð þaðan. P.J. Thorsteinsson & Co. (Milljónafélagið) sem keypti Vatneyrareignir af Pétri Thorsteinssyni, hafði rekstur sinn þar. Bæði fyrirtækin voru dansk-íslensk og á vegum þeirra var rekin mikil þilskipaútgerð frá Patreksfirði og saltfiskverkun. Er þessi félög liðu undir lok tóku við umsvifum tveir einstaklingar sem mörkuðu merk spor í atvinnusögu staðarins. Pétur A. Ólafsson var verslunarstjóri hjá I.H.F. á Patreksfirði og keypti eignirnar á Geirseyri af félaginu 1906 og rak síðan verslun og útgerð á staðnum um 25 ára skeið. Ólafur Jóhannesson var verslunarstjóri hjá P.J. Thorsteinsson & Co. meðan félagið starfaði á Patreksfirði og festi hann kaup á Vatneyrarverslun og mannvirkjum öllum og miklum hluta Vatneyrarlands. Rak hann fyrst öfluga þilskipaútgerð og svo togaraútgerð sem hófst árið 1925 og stóð að heita óslitið til 1961. Í kringum togarana risu mörg atvinnufyrirtæki, hraðfrystihús, vélsmiðja, fiskimjölsverksmiðja og verslun. Eftir 1961 hefur sjávarútvegurinn byggst á afla vélbáta, smærri og stærri skipa og dagróðrabáta og atvinnustarfsemin að miklu leyti flust á Vatneyri þar sem höfnin er nú.

Úr atvinnumálastefnu fyrir Vestur Barðastrandasýslu 2004-2008.

Stýrimenn útskrifaðir frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík árið 1904 með hið meira stýrimannapróf. Yzt til hægri í næst efstu röð er Sigurður Jóhannesson frá Höfða í Eyrarsveit, fæddur 2. Febrúar árið 1880. Sigurður var skipstjóri með kútter Grímsey, sem var gerður út frá Flatey á Breiðafirði, en sú útgerð hleypti miklu lífi í athafnalíf í Flatey um skeið upp úr 1910.

Þorpið í Flatey á Breiðafirði.                                                                      (C) Þórhallur S Gjöveraa.


Höfnin í Flatey á Breiðafirði.                                                                       (C) Þórhallur S Gjöveraa.

 Þilskipaútgerð Guðmundar Bergsteinssonar

Þilskipaútgerð Guðmundar Bergsveinssonar jókst nú með hverju ári svo að aldrei hafði blómlegra atvinnulíf verið í Flatey en á þessu ári (1915) og næstu árum. Þegar þess er minnst að Guðmundur hóf saltfiskverkun í Flatey mátti segja að atvinna væri næg fyrir alla, karla, konur og börn og aldrei mun afkoma Flateyinga hafa verið betri þessa hálfu öld, en þennan annan tug aldarinnar.

Saga Flateyjarhrepps.

                  Fylkir VE 14

Fimmtíu til sextíu vélbátar úr verstöðvunum hér við Faxaflóa og nokkrir bátar að auki voru í mesta sjávarháska í fyrrinótt og í gærdag. Þegar þetta er ritað er vitað um tvo vélbáta, sem farizt hafa, "Ægi" úr Garði og Björn II sem gekk frá Akranesi, en um sex báta er ekki vitað enn. Einn úr Sandgerði, tvo úr Keflavík, tvo úr Vestmanneyjum, og einn er á leið hingað frá Vestmanneyjum. Vitað er, að einn maður hefir farizt: af vélbátnum "Ægi, Sigurður Bjarnason, ungur maður frá Geirlandi á Miðnesi.
Allir bátar, sem reru frá Akranesi, komust heilu og höldnu heim, nema "Björn II." Slysavarnafélaginu barst í gær, seinnipartinn, beiðni frá þessum báti um aðstoð, vegna þess, að leki væri kominn að honum. Vélbáturinn "Fylkir" frá Akranesi var nærstaddur, og tókst honum að ná öllum mönnunum, en "Björn II." mun hafa sokkið. Hins vegar maraði hann en í hálfu kafi þegar "Fylkir" fór frá honum.

Í hvassviðrinu í gær lentu bátar frá Akranesi í hrakningum á Hvalfirði. Þorsteinn frá Akranesi missti annan nótabát sinn í ofviðrinu, en bjargaði hinum og nótinni við illan leik. Fylkir frá Akranesi, sem var með reknet undan Laxvogi, lenti líka í storminum og gat við illan leik náð netunum upp og forðað því að reka á land. Er það talið að þakka harðfengi skipstjórans, Valdimars Kristmundssonar, og skipsmanna hans.
Tíðindamaður blaðsins átti í morgun tal við Valdimar, og sagði hann, að hin stutta reynsla sín af veðri á Hvalfirði væri sú, að þar gæti hvesst ekki síður en annars staðar og sjóir gætu orðið þar ærið miklir, eins og t. d. í gær. Mér virðist, segir Valdimar, að það slái alltaf fyrir í firðinum í hvaða átt sem er. Auk Þess er mjög misvinda og vont að átta sig á snörpum vindhviðum, sem koma þegar minnst varir. Vélbáturinn Þorsteinn frá Akranesi lagðist fyrir akkeri í storminum í gær, en vindur og bára urðu þess valdandi, að hann missti annan nótabátinn út í veðrið, svo að við ekkert varð ráðið. Hins vegar tókst að ná mestum hluta nótarinnar, sem þó er nokkuð skemmd. Var hún eins og venjulega í báðum bátunum, en skipverjum tókst að koma henni að mestu yfir í hinn bátinn, sem ekki tapaðist. Bátinn, sem týndist, hefir nú rekið á land við Bjarteyjarsand á Hvalfjarðarströnd. Þorsteinn komst annars heilu og höldnu að landi í gær.

Tíminn. 11 nóvember 1947.