Færslur: 2018 September
11.09.2018 17:55
Reykjavíkurhöfn í dag.
08.09.2018 10:16
1472. Ísborg ll ÍS 260. TFVM.
Nýtt
skip í flota Vestfirðinga
Það bættist í Vestfirskan skipaflota þegar
útgerðarmaðurinn Arnar Kristjánsson sigldi nýju skipi sínu, Ísborg ll ÍS 260
til heimahafnar í dag. Með tilkomu nýja skipsins verður eldra skipinu Ísborgu,
lagt og það selt í niðurrif. Það skip sem áður hét Hafþór og síðan Haffari og
var þá gerður út frá Súðavík hefur verið mikil happafley og verið ein af
burðarásum í hráefnisöflun fyrir rækjuvinnslur í Ísafjarðarbæ.
Nýja skipið sem áður var gert út frá Sauðárkrók og hét þá Klakkur, var gert út
á fiskitroll til hráefnisöflunar fyrir Fisk Seafood. Skipið var þá undir stjórn
Snorra Snorrasonar, mikils fiskimanns. Klakkur er 500 rúmlestir, smíðaður í
Gdynia í Póllandi 1977 og var Klakkur hf í Vestmannaeyjum upphaflegur eigandi.
Ísborg II kemur úr slipp á Akureyri þar sem það var botnmálað og farið yfir
skrúfu og öxuldregið. Arnar gerir ráð fyrir að veturinn verði notaður til að
útbúa skipið til rækjuveiða og það geti hafið veiðar snemma vors.
1472. Klakkur SK 5 við bryggju á Sauðárkróki. (C) Þórhallur S Gjöveraa. 17 júlí 2016.
1472. Klakkur VE 5 í slippnum á Akureyri. (C) Haukur Sigtryggur Valdimarsson.
Togarinn fór
á hliðina í þurrkví
Skuttogarinn Klakkur VE skemmdist mikið þegar hann lagðist á
hliðina í slipp í Cuxhaven í Vestur-Þýskalandi seint í fyrrakvöld. Skipið var
til viðgerða í skipasmíðastöð og var verið að sjósetja það þegar óhappið varð.
Haraldur Benediktsson skipstjóri á Klakk vildi sem minnst um óhappið ræða þegar
Mbl. náði símasambandi við hann í gærkvöldi. Sagði hann að sjópróf ættu eftir
að fara fram og þar myndu málin skýrast. Skipið maraði í hálfu kafi og hallaði
80 gráður eftir óhappið en rétti sig við í 45 gráðu halla eftir að vélarrúmið
fylltist af ajó. Í gærkvöldi var kominn stór flotkrani að Klakki og átti að
lyfta skipinu aftur upp í slippinn í gærkvöldi. "Þetta er flot"dokk" sem
þeir hleypa sjó inn í og var búið að sökkva henni þó nokkuð þegar óhappið varð.
Skipið lagðist bara á hliðina þarna í "dokkinni" hjá þeim þannig að það
hallaði 80 gráður en lenti þá með möstrin á brúninni á kanti sem þarna er
við," sagði Haraldur.
Aðspurður um skemmdir sagði hann: "Þetta er eins svart og það getur verið, held
ég að óhætt sé að segja. Sjór fór niður alla loftkanala þannig að vélarrúmið
fylltist. Sjórinn fór um allt skip, inn í íbúðir og alveg inn í brú, hún
fylltist fast að því til hálfs. Skrokkur skipsins er óskemmdur og mest af
tækjunum í stýrishúsinu. Maður veit ekki hvað mikið er skemmt í vélarrúminu.
Allt er ónýtt í eldhúsi og matvælageymslum og íbúðum. Jólainnkaup mannskapsins
fóru þar fyrir lítið." Þegar sjósetja átti skipið voru 14 um borð, 12
skipverjar og eiginkonur tveggja þeirra. Haraldur sagði að enginn hefði meiðst
og aldrei hefði verið veruleg hætta á ferðum fyrir fólkið. Sagði hann að þau
hefðu verið hífð í land með krana sem þarna er og allt hefði það gengið vel.
Hluti hópsins færi heim með flugi á föstudag en hin með Breka VE sem selur í
Cuxhaven á mánudag. Haraldur sagði að þetta setti mikið strik í reikninginn hjá
þeim. Fyrirhugað hefði verið að halda heim með skipið um helgina en nú væri
ljóst að það yrði ekki næstu mánuðina en tók jafnframt fram að hann væri
reyndar ekki fæddur bjartsýnismaður.
Morgunblaðið. 8 nóvember 1984.
1472. Klakkur VE 103 í Vestmannaeyjahöfn. Enn með framgálgann. (C) Tryggvi Sigurðsson.
Klakkur VE
103
29. marz sl. kom skuttogarinn Klakkur VE 103 til heimahafnar
sinnar, Vestmannaeyja, í fyrsta sinn. Klakkur VE er byggður í Gdynia í Póllandi
hjá Stocznia im Komuny Paryskiey (nýsmíði B 402/2) og er síðasti skuttogarinn í
raðsmíði þriggja togara fyrir íslenzka aðila hjá umræddri stöð. Fyrr á þessu
ári komu til landsins skuttogararnir Ólafur Jónsson GK og Bjarni Herjólfsson
ÁR. Klakkur VE er í eigu samnefnds hlutafélags í Vestmannaeyjum. Skipstjóri á
Klakk er Guðmundur Kjalan Jónsson og 1. vélstjóri Jón Sigurðsson.
Framkvæmdastjóri útgerðarinnar er Arnar Sigmundsson. Klakkur VE er byggður í
flokki Lloyds Register of Shipping og búinn til botnvörpu- og flotvörpuveiða.
Mesta lengd skipsins er 52.05 m, breidd 10.30 m, dýpt að efra þilfari 6.96 m,
dýpt að neðra þilfari 4.60 m. Lestarrými er 462 m3 og er lestin gerð fyrir
kassa nema fremsti hluti hennar, sem er búin uppstillingu. Brennsluolíugeymar
eru 190 m3 að stærð og ferskvatnsgeymar 55 m3 . Skipið mælist 488 brl og hefur
skipaskrárnúmer 1472. Aðalvél er frá Sulzer, 2200 hö, tengd niðurfærslugír frá
Renk og skiptiskrúfubúnaði frá Liaaen. Þrír rafalar eru drifnir af aðalvél um
niðurfærslugír, tveir 130 KW jafnstraumsrafalar á sama öxli fyrir togvindur og
einn 400 KVA, 3x400 V riðstraumsraf all fyrir rafkerfi skipsins. Hjálparvél er
frá Caterpillar, 330 hö, sem knýr einn 250 KVA, 3x400 V riðstraumsrafal og einn
60 KW jafnstraumsrafal, vararafal fyrir togvindur. Eftir að skipið kom til
landsins var sett í það 110 ha Lister hafnarljósavél með 88 KVA riðstraumsrafal.
Stýrisvél er frá Hydroster, 6300 kgm snúningsvægi. Af öðrum vélabúnaði má nefna
tvær skilvindur, tvær ræsiloftþjöppur, tankmælikerfi,
ferskvatnsframleiðslutæki, COo-slökkvikerfi, rafknúnar dælusamstæður fyrir
vökvaknúin búnað svo og tvær kæliþjöppur, fyrir lest og matvælageymslur. íbúðir
eru fyrir samtals 16 menn. Á neðra þilfari eru fimm 2ja manna klefar og einn
eins manns klefi, en á efra þilfari eru fimm eins manns klefar fyrir yfirmenn.
íbúðir eru hitaðar upp með rafmagnsofnum. Vinnuþilfar er búið blóðgunarkerum,
aðgerðarborðum færiböndum og þvottavél, svo og búnaði fyrir slóg og lifur. Í
skipinu er 10 t Finsam ísvél og 20 m3 isgeymsla. Kæling í lest er með
kælileiðslum. Vindur eru allar pólskar að undanskilinni flotvörpuvindu (Karmoy)
og netsjárvindu (Brattvaag). Skipið er búið tveimur rafknúnum togvindum
(splitvindum), rafknúinni hjálparvindu með sex tromlum og akkerisvindu sem
einnig er rafknúin. Auk þess eru tvær vökvaknúnar hjálparvindur, tveir
vökvaknúnir losunarkranar svo og áðurnefndar vindur, flotvörpuvinda og
netsjárvinda.
Mesta lengd 52.05 m.
Lengd milli lóðlína 43.80 m.
Breidd 10.76 m.
Dýpt að efra þilfari 6.96 m.
Dýpt að neðra þilfari 4.60 m.
Djúprista (KVL) 4.40 m.
Eiginþyngd 905 tonn.
Særými (djúprista 4.58 m) 1170 tonn.
Burðarmagn (djúprista 4.58 m) 265 tonn.
Lestarrými 462 m 3.
Brennsluolíugeymar 190 m 3.
Sjókjölfestugeymir 7 m 3.
Ferskvatnsgeymar 55 m 3.
Ganghraði (reynslusigling) 14,4 sjómílur.
Togkraftur (bollard pull) 25 tonn.
Rúmlestatala 488 brl.
Skipaskrárnúmer 1472.
Ægir. 6 tbl. 1 apríl 1977.
08.09.2018 09:17
V. b. Óðinn GK 22.
Þrír
vélbátar farast
Aðfaranótt laugardags 12. febrúar gerði aftakaveður af
suðvestri. Flestir bátar úr verstöðvum frá Faxaflóa, Vestmannaeyjum og
Hornafirði, höfðu róið um nóttina, og lentu margir bátar í hinum mesta
hrakningi við að ná landi. Vélbátnum Ægir úr Garði, eign Finnboga
Guðmundssonar, útgerðarmanns, hvolfdi út af Garðskaga og fór heila veltu yfir
sig í sjónum. Reið brotsjór yfir skipið og braut allt ofan af því.
Skipstjórinn, ásamt Sigurði Björnssyni, var í stýrishúsinu, er sjórinn reið
yfir skipið. Tók Sigurð út. en skipstjórinn festist undir planka og bjargaðist
þannig. Í lúkarnum voru þrír menn, og sakaði þá ekki. Komu þeir upp, eftir að
báturinn hafði rétt sig við, en rétt í þeim svifum bar þar að m.b. ,.Jón
Finnsson", skipstjóri Þorsteinn Jóhannesson, og tókst honum að bjarga þeim
fjórum, sem eftir voru um borð, og fór með þá til Keflavíkur. Sigurður
Björnsson, sem drukknaði, var frá Geirlandi í Sandgerði, sonur Björns
Sigurðssonar, skipstjóra á Siglufirði. Hann var fæddur 27. maí 1917, kvæntur og
átti 3 börn. "Björn II", frá Akranesi sökk á fiskimiðunum, er hann var
ásamt öðrum bátum á leið til lands. Kom allt í einu mikill leki að bátnum og
sáu skipverjar að hann myndi sökkva innan skamms. Náðu þeir sambandi við m.b.
"Fylkir" frá Akranesi, skipstj. Njáll Þórðarson, tókst skipverjum af
"Fylkir" að bjarga mönnunum fjórum, sem voru á "Birni II." en
báturinn maraði í kafi síðast er sást til hans. v.b. "Ægir" rak síðar yfir
bugtina og lenti í sandvík í landi jarðarinnar Ás í Melasveit. Frammastrið hékk
við bátinn á reiðanum, veiðarfæri í lestinni, bolur bátsins, kjölur, stýri og
skrúfa allt óbrotið. Þykir einstakt að bátinn skyldi reka gegnum skerjagarðinn
án þess að saka og eru nú taldar góðar líkur á, að báturinn náist út. Í þessu
sama veðri fórust tveir vélbátar frá Vestmannaeyjum og einn frá Gerðum.
Vestmannaeyjabátarnir voru: "Freyr", VE 98, 14 smál., byggður í Færeyjum
1920. "Njörður", VE 220, 15 smál. byggður í Vestmannaeyjum 1920, eigandi
beggja þessara báta var h.f. Fram í Vestmannaeyjum. Það er kunnugt að
"Njörður" lagði lóðir sínar vestur frá Einidranga og sást það síðast til
bátsins, að hann lagði af stað heimleiðis um hádegi á laugardag. Bjarghring
hefir rekið á Landeyjarfjörum úr bátnum. "Freyr" lagði sínar lóðir
norðvestur af Einidranga, ásamt öðrum báti. Hefir ekkert spurst til Freys
síðan. Einum Vestmannaeyjabáti hlekktist á. Var það Ísleifur, VE 63, 30 smál.,
byggður í Reykjavík 1916. Reið mikill sjór yfir bátinn og skolaði öllu lauslegu
af þiljum. Munaði litlu að báturinn færist. Sjómenn í Vestmannaeyjum telja
laugardagsveðrið eitthvert versta sjóveður, sem Vestmannaeyjabátar hafa lent í
lengi.
V.b. "Óðinn" GK 22 var byggður í Friðrikssundi 1931, var 22 smál. Eigendur
firmað Guðmundur Þórðarson, Gerðum. Hann fór í róður á föstudagskvöldið, og
hefir sennilega lagt línu sína djúpt í Miðnessjó. Þegar síðast sást til hans, rétt
um kl. 12 á laugardag, var hann á þeim slóðum og "slóvaði" við bauju. Á
Óðni voru þessir menn:
Geirmundur Þorbergsson, skipstjóri Bræðraborg, Garði, f. 10. sept. 1910,
kvæntur, lætur eftir sig 3 börn.
Þorsteinn Pálsson, vélamaður, Sandgerði, f. 8. júní 1925, kvæntur, lætur eftir
sig 4 börn.
Þórður Óskarsson, Gerðum, f. 16. sept. 1925, ókvæntur.
Tómas Árnason, frá Flatey á Skjálfanda. f. 28. sept. 1915, ókvæntur.
Sigurður Jónasson, frá Súðavík, f. 4. nóv. 1923, ókvæntur.
Auk þessara bátstapa með allri áhöfn, varð mikið um skemmdir á bátum, sem ýmist
komust nauðulega að landi, sumir mikið brotnir, og allmikið var um að bátar
brotnuðu við að reka á land. Veiðarfæratjón varð gífurlegt hjá bátaflotanum, og
er talið að það muni nema hundruðum þúsunda króna.
Sjómannablaðið Víkingur. 3 tbl. 1 mars 1944.
03.09.2018 20:24
B. v. Hafstein ÍS 449. LCKG / TFND.
Botnvörpungurinn Hafstein ÍS 449
var smíðaður hjá Cochrane & Sons Ltd í Selby á Englandi árið 1919. Hét
fyrst Michael Mcdonald og var í eigu breska flotans. 313 brl. 600 ha. 3 þennslu
gufuvél. Seldur sama ár Hudson Brothers Ltd í Hull, fær nafnið Kanuck H 123.
Togarinn var seldur h/f Græði á Flateyri árið 1925 og fær nafnið Hafstein ÍS
449. Kom til landsins 19 febrúar það ár. Árið 1935 er skráður eigandi Gnótt h/f á Flateyri. Seldur árið 1938 Gnótt
h/f á Grundarfirði. Seldur 1939, h/f Mars í Hafnarfirði, fær nafnið Hafstein RE
156. Seldur í júlí 1944, Einari Einarssyni í Grindavík, hét Hafstein GK 363. Í
október sama ár er Ólafur E Einarsson h/f í Keflavík eigandi skipsins. Selt h/f
Vestra í Reykjavík árið 1945. Selt 1948 Díeselskipi h/f í Reykjavík. Selt sama
dag Selvik p/f í Saurvogi í Færeyjum, hét Havstein VA 16. Togarinn var seldur í
brotajárn til Danmerkur árið 1955 og rifinn í Odense sama ár.
B.v. Hafstein ÍS 449. Málverk. Málari J.B.
Botnvörpungurinn Hafstein ÍS 449. (C) Guðbjartur Ásgeirsson.
Botnvörpungurinn
Hafstein ÍS 449
"Hafstein" heitir nýr togari, sem Ísfirðingar hafa
keypt í Englandi. Er hann kominn hingað. Skipið er nálega 140 fet á lengd og
fjögurra ára gamalt. Skipinu verður haldið út hjeðan nú á vertíðinni, annars er
heimilisfang þess á Flateyri við Önundarfjörð. Heitir fjelagið "Græðir,"
sem á skipið og er framkvæmdarstjóri þess Sigurjón Jónsson alþingismaður.
Morgunblaðið. 20 febrúar 1925.
01.09.2018 23:32
L. W. Haskell. Olíubátur.
Olíubátur
sökk í Hvalfirði
Áhöfnin bjargaðist í land á skektu
Haskell sökk um hálf sex leytið í gærdag út af Hvammsvík í Hvalfirði. Hann var með 190 tonn af fuel olíu, sem átti að fara til Hvalstöðvarinnar. Talið er að skilrúm fremst í bátnum hafi brostið, og olía komist fram í hásetaklefann. Báturinn seig skyndilega að framan og stakkst svo í djúpið. Skipsmenn björguðust í land í Hvammsvík á skektu. Þar sem báturinn sökk mun vera um 20 faðma dýpi. Olíubáturinn Haskell var einkum notaður til þess að flytja olíu upp í Hvalfjörð og stundum til Hafnarfjarðar, einnig var hann mikið notaður við að setja olíu á skip hér í höfninni. Áður en Haskell var keyptur hingað mun hann hafa verið notaður til að flytja soyabaunir, og var ekki skipt um nafn á honum er hann kom hingað til lands. Skipstjóri á Haskell var Gunnar Magnússon. Alvarleg hætta steðjar að öllu fuglalífi á stóru svæði við Hvalfjörð komist eitthvað af olíunni sem var í Haskell upp á yfirborðið.
Alþýðublaðið. 5 júlí 1962.
Olíubáturinn L. W. Haskell að dæla olíu á bandarískan kafbát í Reykjavíkurhöfn árið 1956.
Tímanum og
Olíufélaginu ber ekki saman við skipaskrá Lloyds
Segja Olíufélagið eiga Haskell Lloyd segir eiganda í London farið í kringum
Íslenzk lög
Á forsíðu "Tímans" í gær er skýrt frá því að
oliupramminn L.W. Haskell sé eign Olíufélagsins. Í viðtali við Mbl. í gær
staðfesti Guðni Hannesson, fulltrúi hjá Olíufélaginu, að skipið væri eign
félagsins. Kemur þetta ekki heim við það sem segir um skipið í Lloyd's Register
of Shipping, sem skráir eiganda þess Esso Export Ltd. í London, en svo sem
skýrt hefur verið frá var Haskell skrásett þar. Hinsvegar hefur skráning
skipverja á Haskell farið fram hjá lögskráningu skipshafna hjá
tollstjóraembættinu, og skyldutryggingar og önnur gjöld hafa verið innheimt hjá
Olíufélaginu hf. Úr því að "Tíminn" segir, og Olíufélagið staðfestir, að
það eigi skipið, hlýtur að vakna sú spurning hvenær það hefur verið keypt, hvað
kaupverðið hafi verið og síðast en ekki sízt, hvort það hafi verið með leyfi
gjaldeyrisyfirvaldanna að Olíufélagið keypti skipið? Hjálmar Bárðarson,
skipaskoðunarstjóri, tjáði Mbl. í gær að Haskell hefði komið til Íslands um
1950, áður en hann tók við embætti skipaskoðunarstjóra. Skipið, sem er byggt 1915,
var þá of gamalt til þess að skrásetja mætti það á Íslandi, en samkvæmt
íslenzkum lögum má eigi flytja inn og skrásetja skip eldri en 12 ára. Þarf til
slíks sérstök lög frá Alþingi, líkt og með hvalbátana og Hæring á sínum tíma.
Haskell hefur því aldrei verið skrásettur hér, heldur í London.
Skipaskoðunarstjóri sagði að hann hefði aldrei haft afskipti af Haskell, sökum
þess að skipið var ekki skrásett hér. Lögskráning skipshafna í Reykjavík tjáði
Mbl. í gær að áhöfnin á Haskell væri skrásett hér. Hefðu venjulegar
skyldutryggingar og önnur gjöld, sem fara í gegnum lögskráninguna, verið
innheimt hjá Olíufétaginu hf. Það hlýtur að teljast í hæsta máta kynlegt,
hversu högum þessa skips hefur verið háttað. Eigi Olíufélagið skipið, eins og
það og "Tíminn" segja, virðast kaupin á því að hafa farið fram á ólöglegan
hátt. Þá var skipið of gamalt til þess að mega flytjast inn hér, og er það því
skiljanlegt að látið hafi verið líta út sem Esso Export í London ætti það.
Morgunblaðið. 6 júlí 1962.
Reyna að ná
olíubrákinni
Um klukkan fjögur í fyrrinótt kom v.b. Leó aftur ofan úr
Hvalfirði, en eins og sagt var frá í gær fór hann með kafara upp eftir, þangað
sem flakið af olíuprammanum L.W. Haskell liggur. Þegar á staðinn kom, varð ekki
vart við að olía bærist frá flakinu, og þrátt fyrir nákvæma rannsókn gat
kafarinn ekki fundið nein merki leka. Hins vegar er talsverð olía komin í
fjörðinn, og er talið fullvíst, að það sé sú olía, sem komst í lúkarinn. Ekki
er vitað, hvort hann hefur fyllzt alveg, en gizkað er á, að í honum hafi mest
rúmazt 15 tonn. Flakið stendur upp á endann í sjónum og er stefnið á kafi í
botnleðjunni. Lúkarinn er nú fullur af sjó, og er reiknað með að þrýstingur
sjávarins sporni við því, að meiri olía berist úr lestinni fram í lúkarinn og
þaðan upp á yfirborðið. Olíufélagið leggur nú sem fyrr allt kapp á að sporna
við skemmdum af völdum olíunnar. M. a. er verið að útbúa tvo báta, sem eiga að
dæla upp olíuflekkjunum, sem enn fljóta um sjóinn. Ekki er vitað, hvort reynt
verður að ná flakinu upp, en það liggur á 18 faðma dýpi.
Tíminn hafði í gær tal af Samsyni Samsonarsyni, bónda í Hvammsvík, en flakið
liggur beint fyrir framan hjá honum, og spurði hann um tjón af völdum olíunnar.
Sagðist hann ekki hafa gengið fjörur og kynnt sér málið rækilega, en hélt að
olían væri víða um fjörðinn komin í fjöruborðið, og í fyrrakvöld kvaðst hann
hafa séð æðarunga koma að landi, ataða í olíu og deyja. Kvað hann alvarlega
horfa með æðarvarpið, því að líklegt mætti telja að flestir unganna dræpust og
jafnvel eitthvað af fullorðnu líka, þótt það þyldi olíuna fremur. Á
stríðsárunum, sagði hann, var mikil olía hér á firðinum og fuglinn lagðist svo
að segja alveg frá, en nú var varpið aftur komið í samt horf og fyrir stríð.
Loftur Bjarnason í Hvalveiðistöðinni sagði að olían væri veltandi þar í
fjöruborðinu og framan við bryggjuna, enda munar um það að fá 200 tonn af
svartolíu í fjörðinn, sagði hann og dró ekki af. Komið var að landi með hval í
fyrrakvöld og sagði Loftur að þeir reyndu að þvo hann og ná af honum olíunni,
en ekki kæmi í ljós fyrr en farið væri að bræða, hvort lýsið væri skemmt. "Við
þorum ekki að hirða rengið, og varla kjötið heldur" sagði hann einnig og
virtist svartsýnn.
Þá spurði Tíminn Þorbjörn í Borg, formann Dýraverndunarfélags Íslands, hvort
þeir hefðu gert einhverjar ráðstafanir til þess að bjarga fuglinum, en hann
sagði, að það mál hafi ekki verið rætt enn, en yrði líklega gert um helgina.
Sagði honum þunglega hugur um, að nokkuð yrði gert að gagni.
Tíminn. 7 júlí 1962.
- 1
- 2