08.07.2018 09:45
232. Ögri GK 42. TFQG.
Nýtt skip
til Hafnarfjarðar
Ögri GK 42
Í dag kom nýtt skip til Hafnarfjarðar. Heitir það Ögri, en
aðaleigendur þess eru Þórður Hermansson, skipstjóri, og Halldór Þorbergsson,
vélstjóri, báðir búsettir í Reykjavík. Skipið er 198 smálestir og ganghraði
þess er 11 sjómílur. Það var smíðað í Noregi, en mun hefja síldveiðar fyrir
Suðvesturlandi eftir tvo daga. Ögri er systurskip Vigra, og eru báðir heitnir
eftir örnefnum við Ísafjarðardjúp, annar eftir eyjunni Vigur, en hinn
sögustaðnum Ögri. Ögri var smíðaður hjá Bolsönes Verft í Molde, Noregi, en það
fyrirtæki hefur smíðað 7 aðra báta fyrir íslendinga, sem hafa þótt reynast vel.
Í Ögra er 515 ha. Caterpillar-vél, sem lítið fer fyrir, þannig, að mjög gott
lestarrúm er í skipinu, en í Ögra er svefnpláss fyrir 16 menn. Um mánaðamótin
janúar-febrúar er væntanlegt nýtt skip frá þessari skipasmíðastöð, Eldborg hin
nýja, sem smíðuð er fyrir Gunnar Hermannsson, bróður skipstjóranna á Ögra og
Vigra. Hún verður ca. 240 tonn, en Gunnar var skipstjóri og eigandi Eldborgar,
sem gerð hefur verið út frá Hafnarfirði sl. rúm þrjú ár. Eins og fyrr segir, er
skipstjóri á Ögra Þórður Hermannsson, en stýrimaður Sigurður Bjarnason.
Alþýðublaðið. 6 desember 1963.
Ögri RE 42 að landa síld um borð í síldarflutningaskipið Síldina, sennilega við Jan Mayen árið 1966. Skipið fjær er Jón Garðar GK 475. (C) Ingi Rúnar Árnason.
Ekki eru
allar ferðir til fjár
Sat fastur í kýrauganu í átta tíma
Þegar Jósep Kristinsson, vélstjóri á Ögra RE 42, kom um borð
í bátinn í gærmorgunn, heyrði hann ákaft kallað á hjálp. Brá Jósep við hart,
því honum datt helzt í hug, að maður hefði fallið í sjóinn. Svo reyndist þó
ekki vera, því engan mann sá Jósep, en hins vegar héldu köllin áfram og heyrði
Jósep nú ekki betur en að sá, sem kallaði ,væri einhvers staðar um borð í
bátnum. Hóf hann þá að leita og þegar hann kemur inn í ganginn bakborðsmeginn,
sér hann hvar maður situr fastur í kýrauganu og hrópar á hjálp. Varð Jósep að
vonum hálf hissa á þessum fundum, en maðurinn í kýrauganu greinilega feginn.
þvi hann sagði: Ég hélt, að það kæmi enginn um borð í þennan bát fyrr en ég
héngi dauður hérna í kýrauganu. Hjálpaðu mér nú burt, elsku vinur. Hvern
þremilinn ertu að gera þarna? spyr Jósep. Það er nú saga, að segja frá því,
svaraði sá í kýrauganu, en hjálpaðu mér nú fyrst. Hóf Jósep þá
björgunaraðgerðirnar og reyndi fyrst að ýta manninum úr kýrauganu en ekkert
gekk. Greip Jósep þá tii þess ráðs að skrúfa kýraugsrammann lausan og fór síðan
með manninn inn í borðsal, þar sem tekið var til óspilltra málanna við að saga
rammann sundur. Tók það einn og hálfan tíma og á meðan sagði maðurinm sögu sína.
Kvaðst hann hafa átt leið um Grandagarð um miðnotti kvöldið áður, þegar mikill
þorsti hefði allt í einu gripið sig. Brá hann sér þá um borð í Ögra, fór upp á
bátadekk og niður á hekk. Sé hann þá inn um kýraugað bakborðsmeginn, hvar
mjólkurkassi stóð í ganginum. Freistingin varð of mikil og ákvað hann að reyna
nálgast þennan mjólkurkassa en til þess sá hann aðeins eina leið, að skríða
gegnum kýraugað. Gekk allt vel í fyrstu og kom hann höfði og herðum í gegn.
Gladdist hann nú heldur betur í huganum, en einmitt þegar bezt lét festist hann
í kýrauganu og gat sig hvergi hreift. Þrátt fyrir örvæntingarfullar tilraunir
tókst honum ekki að losa sig og fór svo, að þarna hékk hann eins og mús í
gildru, þar til Jósep kom um áttaleytið. En af hverju fórst þú ekki gegnum
dyrnar? maður spurði Jósep, þær voru opnar. Kom nú skrýtinn svipur á kauða en
enga skýringu gaf hann aðra en þá, að sér hefði bara ekki hugkvæmzt að nota
dyrnar. Þetta var hræðileg nótt, sagði þessi óheppni maður. Mér tókst að losa
mjólkurbrúsa úr festingunni í horninu og fram á hann gat ég lagzt. Þannig tókst
mér að blunda öðru hvoru milli þess, sem ég æpti á hjálp. En enga fann ég
mjólkina. Það var heldur ekki von, sagði Jósep, því kassinn og brúsinn voru
tómir. En ég held, að ég hefði nú reynt dyrnar fyrst í þínum sporum. Þegar loks
hafði tekizt að losa manntetrið við fjötrana, þakkaði hann björgunarmönnunum
fyrir og hafði sig á brott. Eflaust hefur hann lært af þessari reynslu að "hin
leiðin" er allt annað en happadrjúg.
Morgunblaðið. 18 júlí 1967.
Nýtízku
skuttogari byggður fyrir
andvirði Vigra og Ögra
Kaupandi í
Suður-Afríku býðst til að greiða skipin út í hönd
Leyfi háð því að féð verði lagt í skuttogara
Forráðamenn útgerðarfélaganna Vigra h.f. og Ögra h.f. hafa
mikinn áhuga á því að kaupa eða láta smíða nýtízku skuttogara. Ekki hefur verið
ákveðið, hver stærðin verður, en til mála kemur að smíða skuttogarann
innanlands. Til þess að af þessu geti orðið þurfa félögin að selja bæði skip
sín, Vigra RE 341 og Ögra RE 42, sem eru 200 tonn að stærð, byggð fyrir 6 árum.
Félögunum hefur borizt tilboð í bæði skipin frá Suður-Afríku , gegnum enskt
umboðsfyrirtæki. Tilboðið er mjög freistandi, þar sem kaupandinn hefur boðizt
til að greiða skipin út í hönd og greiða ennfremur kostnaðinn af siglingu
skipanna til Suður-Afrílku, en sigling þangað tekur nærri mánuð. Endanlegir
samningar hafa ekki verið gerðir ennþá, en viðskiptamálaráðuneytið hefur veitt
útflutningsleyfi fyrir skipunum, en leyfisveitingin er háð því skilyrði, að
söluverðið verði notað til smíði eða kaupa á skuttogara, sem gerður yrði út frá
Reykjavík. Náist endanlegir samningar munu íslenzkar áhafnir sigla skipunum til
Suður-Afríku.
Ögri er nú á leið til Grimsby í söluferð og mun fara þar í skoðun. Vigri er í
Grimsby og hefur skoðun þegar farið fram á skipinu. Verði af sölunni munu
skipin verða samflota á leiðinni suður og leggja upp frá Grimsby eftir 10-14
daga.
Morgunblaðið. 1 nóvember 1969.
Ögri og Vigri í Valdivia í Chile. Sennilega komnir á endastöð. (C) Óskar Franz Óskarsson.
Vigri RE og
Ögri RE:
Sigldu í gær til SV-Afríku
Vigri RE 341 og Ögri RE 42 héldu í gær frá Grimsby áleiðis
til Walvis Bay í Suðvestur-Afríku, en fyrirtækið Ocean Fishing Co. Ltd. þar
hefur keypt bæði skipin. Siglingin suður tekur rúmar þrjár vikur og sigla
íslenzkar áhafnir skipunum. Á leiðinni verður komið við í Las Palmas á
Kanaríeyjum og Takoradi í Ghana. Skipstjóri á Vigra er Sigurður Þ. Guðmundsson
frá Reykjavík, en skipstjóri á Ögra er Guðmundur Ársæll Guðmundsson frá
Hafnarfirði. Áhafnir skipanna eru væntanlegar heim fyrir jólin, nema 1. vélstjórar,
þeir Pétur Gunnarsson á Vigra og Halldór Þorbergsson á Ögra. Hinn nýi eigandi
skipanna hefur óskað eftir því, að þeir starfi hjá þeim áfram og munu báðir
vélstjórarnir hafa fallizt á að dvelja þar syðra í tvo mánuði. Ætlunin er að
skipin stundi nótaveiðar og veiði feitfisk til bræðslu í bræðslustöðvum
skipaeigenda. Hafa þeir farið fram á að skipin fái að halda áfram hinum íslenzku
nöfnum og hafa fyrri eigendur fallizt á það fyrir sitt leyti, en þeir hafa
eignarétt á nöfnunum hér heima.
Eins og getið hefur verið áður í Morgunblaðinu greiða hinir nýju eigendur bæði
skipin út í hönd og kosta siglingu þeirra til Walvis Bay. Íslenzk yfirvöld veittu
útflutningsleyfi fyrir skipunum með því skilyrði, að andvirðið yrði notað til
kaupa eða smíði á nýtízku skuttogara, sem gerður yrði út frá Reykjavík, Það mál
er nú í athugun og undirbúningi af hálfu fyrri eigenda Vigra og Ögra.
Morgunblaðið. 26 nóvember 1969.