Ægilegur sjóhrakningur "Skandiu"                         af Marstal

Á þriðjudagskvöld var símað hingað, frá Vík í Mýrdal, að þaðan sæist seglskip, í nauðum statt og þyrfti hjálpar við. "Njörður", togari frá Reykjavík, var hjer staddur á leið til Englands. Hann brá við þegar að vitja skipsins og kom með það hingað á miðvikudagsmorgun. Var það flutt inn í Botninn svo nefndan, og liggur nú þar. Skipið heitir "Skandia", þrísigld skonorta frá Marstal í Danmörku. Skipshöfnin er dönsk, skipstjóri heitir Hansen. það var svo útleikið, er það kom, að á það vantaði tvö möstrin og bugspjótið. Skjólborðið var brotið báðu megin um alla miðju skipsins, báturinn farinn og allt aflaga, sem aflagast gat. Skipið var á leið til Spánar, með fiskifarm, sem það tók hjá hf. "Kvöldúlfi" í Reykjavík, alls um 300 smálestir. Skandia" ljet í haf frá Rvík í lok janúarmánaðar. Hafði góðan byr í vikutíma suður eftir Atlantshafi. þá gerði ofsastorm af útnorðri og fjekk skipið áföll stór, missti bátinn o. fl. Var þá komið á 52. gr. N. Br. og 31. gr. V. L., þ. e. suður á móts við Landsend á Englandi. Tíu dögum síðar gerði annað ofviðrið af útnorðri með ægilegum sjógangi. Tók skipið brotsjó einn svo mikinn að burt svifti möstrunum tveimur, bugspjótinu, skjólborðinu og einum skipverja; hann náðist þó aftur alheill eftir einn fjórðung stundar. Úr því tóku við sífeldir hrakningar. Enskt gufuskip hittu þeir fyrir sjer og vildi það bjarga þeim, en það tókst ekki, því að vjelin í því var biluð. Sáu þeir enska skipið um tíma á hrakningi skamt frá sjer, en vissu ekki hvað um það varð síðast. Síðan reistu þeir upp stöng nokkra í stað framsiglu, gerðu sjer seglbleðla eftir föngum og sigldu jafnan er tækt var. Fyrir nokkrum dögum sáu þeir danskt seglskip fara skamt frá sjer í vesturátt, hugðu það vera á leiðinni til Ameríku og báðust hjálpar með merkjum. En dólgurinn danski Ijet sem hann sæi ekki nauðsyn landa síns, og hjelt leiðar sinnar. Sigldu þeir nú enn og ætluðu að leita sjer bjargar á einhvern hátt, er þeir kæmu í nánd við  Ísland. Nokkru af farminum urðu þeir að kasta fyrir borð til þess að ljetta skipið. Vistir höfðu þeir nægar það sem til þurfti. Að síðustu var afráðið að leita lands í Vík í Mýrdal, og það fór sem áður segir, að þaðan voru boðin gerð hingað. Skipverjar voru furðu hressir eftir allan þennan hrakning er þeir komu hingað 52 dögum eftir að þeir ljetu í haf.

Skeggi. 22 tbl. 23 mars 1918.