Hjálparbeiðni frá Gullver

Við Norðurenda Hjaltlandseyja heyrðu skipverjar á togskipinu Margréti SI 4 frá Siglufirði,  hjálparbeiðni frá vélbátnum Gullver NS 12, en það er nýr 70 lesta bátur smíðaður í Danmörku, er var á leið til Seyðisfjarðar frá Danmörku. Brotnað hafði tannhjól í olíudælu bátsins og rak hann fyrir sjó og vindi. Jökulfell var nærstatt, en tókst ekki, þrátt fyrir nákvæma staðarákvörðun Gullvers, að finna hann. Brá Margrét þá til hjálpar, en hún er búin mjög fulkomnum miðunartækjum, enda fann hún bátinn innan skamms. Setti hún vír yfir í Gullver og hugðist reyna að draga hann til hafnar í Færeyjum en fljótlega slitnaði hann aftan úr, enda ekki nægilega góð dráttartaug til um borð í Margréti. Varð það því úr að Margrét aðstoðaði Jökulfellið við að finna bátinn, en síðan dró Jökulfellið hann til hafnar í Klakksvík í Færeyjum.

Þjóðviljinn. 19 febrúar 1959.

          Nýr bátur til Seyðisfjarðar

Síðastliðinn sunnudag kom nýr bátur til Seyðisfjarðar. Nefnist hann Gullver og er eigandi hans Ólafur Ólafsson. Gullver hafði hreppt storma á leið til landsins og orðið fyrir vélarbilun og var dreginn til Færeyja þar sem viðgerð fór fram.
Gullver var smíðaður í Danmörku. Hann er 70 lestir að stærð með 360 ha. Blackstone díselvél og 17 ha. hjálparvél og búinn þeim siglinga og öryggistækjum sem nú tíðkast. Skipstjóri á bátnum verður Jón Pálsson, Seyðisfirði, en Sigurður Þorsteinsson sigldi bátnum til landsins. Gullver hefur verið leigður til Keflavíkur og verður gerður út þaðan í vetur.
Austurland óskar eigandanum og Seyðfirðingum öllum til hamingju með bátinn.

Austurland. 27 febrúar 1959.


497. Ver VE 200 í innsiglingunni til Vestmannaeyja.                                   Ljósmyndari óþekktur.


          Fjórir sjómenn fórust við Eyjar

  Tveir komust af er Ver VE 200 fórst í gærkvöldi

Fjórir sjómenn fórust með mótorbátnum Ver VE 200 skammt austur af Vestmannaeyjum á áttunda tímanum í gærkvöldi, en tveir skipverjar komust af. Bakkavíkin ÁR 100, sem er gerð út frá Eyjum, sigldi af tilviljun fram á gúmmíbjörgunarbát úr Ver stuttri stundu eftir að slysið varð. Náði Bakkavíkin mönnunum tveimur og fann lík eins skipverjans á floti innan um brak úr bátnum. Milli 20 og 30 Eyjabátar fóru þegar á slysstaðinn og leituðu þeir í gærkvöldi og nótt. Þeir sem komust af voru skipstjórinn, sem er heimamaður og aðkomumaður í hópi skipverja. Bakkavíkin leitaði á slysstaðnum þar til aðrir bátar komu á vettvang.
Ver átti eftir um tvær mílur ófarnar að Bjarnarey þegar báturinn fékk á sig hnút sem lagði hann á hliðina. Skipstjórinn reyndi fyrst að keyra bátinn upp, en þegar hann rétti sig ekki reyndu skipverjar að komast í gúmmíbjörgunarbátana. Allir skipverjar komust á þilfar, en flestir voru fáklæddir, því slysið bar svo skjótt að. Tókst skipverjum ekki að ná nema öðrum gúmmíbjörgunarbátnum en bátarnir voru báðir staðsettir á stýrishúsinu. Aðeins tveir skipverjanna komust í gúmmíbjörgunarbátinn, en ekki hafði tekizt að senda út neyðarkall áður en báturinn var yfirgefinn.
Að öllum líkindum hafa ekki liðið margar mínútur þar til Bakkavíkin kom á vettvang en þá þegar voru skipverjarnir í björgunarbátnum orðnir þrekaðir af kulda. Að sögn skipverja á Bakkavík voru þeir á lensi á landleið að ljúka við aðgerð þegar skipstjórinn, Þórður Markússon, sá Ijós framundan Bakkavíkinni, lítið eitt á stjórnborða. Bað hann skipverja að gæta að, því að hann hélt að þarna væri trillubátur á útleið, en þegar að var gætt sáu þeir að ljósið var á þaki gúmmíbjörgunarbáts og var talsvert brak stíufjala og annars á floti í kringum bátinn. Var svo skammt liðið frá því að gúmmíbjörgunarbáturinn blés upp að ennþá heyrðist í honum blístur þar sem umframloft blés út um ventil. Bakkavíkin náði mönnunum strax úr björgunarbátnun og tilkynnti um slysið. Héldu nokkrir tugir Eyjabáta þá þegar úr höfn, sumir hættu löndun og ræst var út á aðra. Var síðan leitað allt frá hafnarmynninu, Faxaskeri og austur fyrir Bjarnarey og Elliðaey, en eyjarnar eru við bæjardyr Heimaeyjar. Austsuðaustan 7-8 vindstig voru á Stórhöfða þegar slysið varð, en Ver var um 80 tonn að stærð. Skipbrotsmennirnir voru fluttir í sjúkrahús Vestmannaeyja og var líðan þeirra eftir atvikum góð. Þrír úr hópi þeirra sem fórust voru heimamenn og einn aðkomumaður, allt ungir fjölskyldumenn.

Morgunblaðið. 2 mars 1979.

       Náðum björgunarbátshylkinu eftir                             30-45 mínútur í sjónum

Rætt við Árna Magnússon, skipstjóra á Ver VE 200

"Brotið reið yfir bátinn og ég náði að slá af, en báturinn rétti sig ekki við og í sömu andrá fyllti stýrishúsið af sjó og ég komst ekki aftur að stjórntækjunum eða í talstöðina," sagði Árni Magnússon skipstjóri á Ver í samtali við Mbl. í gærkvöldi. "Báturinn lagðist á stjórnborðshlið, en ég flaut að dyrunum bakborðsmegin og náði að opna þær og komast upp á stýrishúsið. Þá voru allir strákarnir komnir upp og á meðan báturinn var ekki sokkinn voru þeir bæði á síðu bátsins og í mastri. Annar gúmmíbjörgunarbáturinn hentist fyrir borð í kassanum þegar brotið reið yfir, en hinn sáum við aldrei.
Við vorum allir fáklæddir og kuldinn hafði fljótt sín áhrif, enda haugasjór. Þegar báturinn var að sökkva fórum við allir í sjóinn og reyndum að ná til gúmmíbátshylkisins. Þá reið annar sjór yfir og mig ásamt Benedikt bar frá bátnum. Við tveir náðum síðar taki á trékassanum utan af gúmmíbjörgunarbátnum og bjarghring og hangandi dauðahaldi í þetta flot vorum við í liðlega hálfa klukkustund í brimrótinu þarna að reyna að nálgast gúmmíbátshylkið. Það hafði slitnað frá þegar brotið reið yfir og í volkinu hafði línan í bátinn orðið óklár og flækst um hylkið. Loks þegar við komumst að gúmmíbátnum tókst okkur á óskiljanlegan hátt að láta bátinn blása upp, en við vorum þá orðnir svo dofnir af kulda að tilfinningin var engin í höndum og á fótum þegar við vorum að bauka við bátinn og nokkrum mínútum síðar kom Bakkavíkin á vettvang. Rétt áður höfðum við náð vasaljósinu úr gúmmíbátnum og gátum við veifað því þegar við sáum skipið nálgast. Ég veit ekki hvað hefði orðið um okkur tvo sem komumst í bátinn ef Bakkavíkin hefði ekki komið þarna því það var 4 stiga frost og sjórinn um 6 gráður.
Þeir sýndu mikið öryggi strákarnir við að bjarga okkur, en þetta er hörmuleg lífsreynsla að sjá á eftir skipsfélögum sínum, allt strákar á bezta aldri, mjög góðir og vanir sjómenn. Bakkavíkin leitaði síðan á svæðinu þarna innan um brak úr Ver og skömmu eftir að þeir fundu einn skipfélaga okkar á floti héldu þeir til hafnar og hófu strax lífgunartilraunir en án árangurs. Þá höfðu þeir kallað út skipaflota til leitar á svæðinu."
Sjómennirnir sem fórust með Ver hétu:
Birgir Bernódusson stýrimaður, Áshamri 75, kvæntur og tveggja barna faðir;
Reynir Sigurlásson, Faxastíg 80, lætur eftir sig unnustu;
Eiríkur Gunnarsson, Aðalstræti 16, Reykjavík, og
Grétar Skaftason, Vestmannabraut 67, Vestmannaeyjum, lætur eftir sig son.

Morgunblaðið. 3 mars 1979.

                 Skálafell RE 20

Þann 1. júní síðastliðinn hljóp nýr bátur af stokkunum úr Skipasmíðastöð Hafnarfjarðar. Bátur þessi heitir Skálafell og hefur einkennisstafinn RE 20. Teikningar af Skálafelli gerði Júlíus V Nyborg, eigandi skipasmíðastöðvarinnar. Ýmislegt í fyrirkomulagi skipsins ofan þilja er gert samkvæmt tillögum Sigurðar heitins Guðbrandssonar skipstjóra. Vistarverur skipverja voru einnig gerðar samkvæmt fyrirmælum Sigurðar, en hann mátti vel vita, hvað bezt hentaði í þessum efnum, því að hann hafði verið skipstjóri og stýrimaður á togurum í 27 ár. Skálfell er 53 rúmlestir brúttó að stærð og hefur 200 hestafla Allen-Dieselvél. Hraði bátsins er um 10 sjómílur, og er því meiri en flestra hérlendra togara. Sjálfritandi bergmálsdýptarmælir er í bátnum og talstöð. Allar vistarverur skipverja eru hitaðar með miðstöðvarkyndingu frá eldavél. Vistarverur skipverja eru allar mjög vandaðar. Skálfell er beinlínis smíðað með það fyrir augum að stunda togveiðar og er útbúnaður og fyrirkomulag skipsins sniðið eftir því. Þess má t. d. geta, að skrúfan er sérstaklega smíðuð í því augnamiði. Sennilega hefur aldrei verið smíðaður bátur hér á landi, þar sem fyrirkomulag og útbúnaður allur hefur eins verið miðaður við þá veiðiaðferð, sem báturinn á að stunda, og í Skálafelli.
Skálfell er skrásett í Reykjavik, og er það eina nýja fiskiskipð, sem bætzt hefur þar í flotann nú um átta ára skeið. Eigandi Skálafells er Sigurjón Sigurðsson útgerðarmaður í Reykjavík. Skipstjóri var ráðinn faðir eigandans, Sigurður Guðbrandsson, en hann lézt af slysförum, skömmu eftir að báturinn hafði byrjað veiðar, og er þess nánar getið á öðrum stað í blaðinu.

Tímaritið Ægir. 1 júní 1943.


Skálafell RE 20 í smíðum hjá Júlíusi Nyborg í Hafnarfirði.                  (C) Guðbjartur Ásgeirsson.

Skálafell RE 20 á siglingu eftir sjósetninguna.                                        (C) Guðbjartur Ásgeirsson.

 Skipstjóri Skálafells RE lést af slysförum

Sigurður Guðbrandsson skipstjóri andaðist af slysförum 22. júni. Vildi það til með þeim hætti, að þegar hann ætlaði að fara í land úr skipinu Skálafelli, er lá við bryggju í Hafnarfirði, sporðreistist stíginn og féll hann við það og lenti milli bryggju og báts. Náðist hann skjótt og var fluttur meðvitundarlaus í Hafnarfjarðarspítala, en þar andaðist hann skömmu síðar. Talið er, að hann hafi lent með höfuðið á borðstokknum, áður en hann féll í sjóinn.
Sigurður var fæddur að Gafli í Flóa 25. Apríl 1886. Þaðan fluttist hann kornungur að Eyrarbakka, en 16 ára gamall hélt hann til Reykjavíkur og dvaldi þar upp frá því. Sigurður var kvænlur Eyrúnu Árnadóttur frá Stakkarhúsum í Flóa. Lifir hún mann sinn ásamt 5 börnum. Strax um fermingu byrjaði Sigurður að stunda sjó. Fyrst var hann á skútum og síðar á togurum. Árið 1915 réðist Sigurður til h/f Kveldúlfs og varð þá stýrimaður á Snorra gamla Sturlusyni. Alls starfaði hann hjá Kveldúlfi í 25 ár, tuttugu ár sem skipstjóri og 5 ár sem stýrimaður. Þegar Sigurður lézt, hafði hann nýverið tekið við skipstjórn á Skálafelli, en það er nýr vélbátur, sem Sigurjón sonur hans á.
Sigurður þótti duglegur sjómaður og mikill aflamaður. Hann var víkingur til verka og krafðist þess að aðrir ynnu vel. Hann var allmikill skapmaður og gat verið stórorður á stundum. En jafnan slóð slíkt ekki djúpt. Sigurður sinnti öllum störfum, er hann tók að sér með mikilli alúð og eigi skorti hann kappið. Því vann hann sér traust þeirra, er við hann áttu að skipta. Að honum gengnum er íslenzkri sjómannastétt mikill sjónarsviftir.

Tímaritið Ægir. Júní 1943.

Atla þakka ég kærlega fyrir myndirnar og afnot þeirra. Þær eru alls 19 talsins og það þarf engan texta við þær, þær tala sínu máli.








































             Eldur í Neptúnusi út af Garðskaga

                       Mannbjörg varð

Um kl. 18.30 í gærkvöldi kom upp eldur í togaranum Neptúnusi, er hann var staddur 21 sjómílu norðvestur af Garðskaga. Skipshöfnin, 32 menn , snerist þegar gegn eldinum, sem kom upp undir katli skipsins, en fékk ekki við neitt ráðið. Á tíunda tímanum gaf skipstjórinn, Valdimar Guðmundsson , skipshöfninni fyrirmæli um að yfirgefa skipið, en þá var varðskipið Albert komið á staðinn til hjálpar. Áhöfn togarans fór á tveimur bátum yfir í varðskipið, og sakaði engan . K l. 23.15 í gærkvöldi höfðu sjö menn af áhöfn b.v. Neptúnusar farið aftur um borð í skipið, þeirra á meðal skipstjórinn. B.v. Júpíter var þá kominn á staðinn, og kl. 0.50 hafði taug og dráttarvírar verið festir milli skipanna . Lagði bv Júpiter þá af stað til Reykjavíkur með bv. Neptúnus í drætti. 25 menn af áhöfn Neptúnusar voru þá um borð í Albert og væntanlegir til Reykjavíkur milli kl. 3 og 4 í morgun . Hinir sjö voru í b.v. Júpiter, en hann var væntanlegur til Reykjavíkur ásamt Neptúnusi kl. 6-7 í morgun . Búizt var við í nótt, að hafnsögubáturinn Magni kæmi á móti skipunum með aflmiklar slökkvidælur. Sem fyrr segir, bar slökkvistarf áhafnarinnar á Neptúnusi ekki árangur. Eldurinn náði fljótlega útbreiðslu í vélarúminu.
Þar niðri voru gas- og súrefnistæki, sem juku á sprengingarhættu í skipinu. Sagði Tryggvi Ófeigsson, útgerðarmaður, í stuttu símtali við Morgunblaðið í gærkvöldi, að það hafi fyrst og fremst verið með tilliti til þessarar hættu, að skipið var yfirgefið. Útgerðarfélögin Júpíter og Marz gera tvo fyrrnefnda togara út Tryggvi sagði og, að áður en skipið var yfirgefið, hafi öllum hurðum og gluggum verið lokað í þeirrr von að á þann hátt mætti kæfa eldinn. Þegar Mbl. vissi síðast til í nótt, var of snemmt að fullyrða nokkuð um hugsanlega björgun skipsins, en mikill eldur var í því, þegar það var yfirgefið. Skipið er vátryggt hjá Vátryggingamiðstöðinni hf. Liklegt var talið, að kviknað hefði í út frá einangrun á katli. Togarinn Neptúnus, sem er eign h.f." Júpíters hér í Reykjavík, fór á veiðar héðan aðfaranótt föstudags. Togarinn hefur undanfarið verið í 16 ára flokkunarviðgerð í Reykjavik. Slík flokkunarviðgerð mun kosta um 2,5 millj. kr. Bjarni Ingimarsson, hinn þjóðkunni skipstjóri, fór með sínu gamla skipi í þessa fyrstu ferð eftir flokkunarviðgerðina, en hann hefur undanfarið verið með bv. Júpíter.
Botnvörpungurinn Neptúnus er smíðaður í Aberdeen árið 1947, 684 brúttólestir að stærð. Þegar hann var fimmtán mánaða gamall, kom upp eldur í honum, er hann var staddur í Grimsby. Urðu þá svo miklar skemmdir á skipinu, að það kostaði um 3/4 af kaupverði skipsins að endurbæta hann. Alla tíð hefur Neptúnus verið meðal aflahæstu togara íslenzka fiskiskipaflotans. Árið 1948 setti hann sölumet (í sölu ísvarins fisks) í Bretlandi. Var það heimsmet, sem stóð óhnekkt í þrettán ár.

Morgunblaðið. 29 ágúst 1964.

       Akurey AK fékk trollið í skrúfuna

Það óhapp varð í gær að Akurey AK fékk trollið í skrúfuna er skipið var að karfaveiðum á Jökultungu. Togarinn Ottó N. Þorláksson RE, sem var á leið á Vestfjarðamið, var staddur í um 30 mílna fjarlægð og tók hann Akurey í tog um kl. 22 í gærkvöldi.
,,Það er haugasjór núna en ekki svo mikill vindur. Ölduhæðin er upp í um sjö metra en ástandið núna er hátíð miðað við gærkvöldið. Þá var vindhraðinn 25-30 metrar á sekúndu og mikill sjór," segir Eiríkur Jónsson, skipstjóri á Akurey, en hann segist hafa verið að enda veiðiferðina er óhappið varð.
,,Við vorum komnir með um 120 tonna afla og hugmyndin var að ljúka veiðiferðinni á karfaveiðum á Jökultungunni.
Óhappið varð um kl. 18 en sem betur fer var Ottó ekki langt undan," segir Eiríkur en frá þeim stað, sem Akurey fékk trollið í skrúfuna, til hafnar í Reykjavík er um 75 mílna sigling.
Að sögn Eiríks ætti Akurey að vera komin til hafnar í Reykjavík um miðjan dag.
,,Við erum komnir að Garðskaga og ferðin á okkur er um sjö mílur á klukkustund. Varðskipið Þór er hér í sex mílna fjarlægð og verður okkur til aðstoðar ef eitthvað fer úrskeiðis á leiðinni til hafnar," segir Eiríkur Jónsson.

Frétt á vefsíðu H.B. Granda hf.
7 febrúar 2018.

                  Tveir nýir bátar

        Vélbáturinn Bragi G. K. 415

Fyrir skömmu kom hingað til lands nýtt fiskiskip, er smíðað hefur verið fyrir íslendinga vestur í Ameríku. Skip þetta heitir Bragi og hefur einkennisstafina G. K. 415. Eigendur þess eru Valdimar Björnsson í Keflavík og Hallgrímur Oddsson í Reykjavík. Bragi er smíðaður í Brooklyn, New York, eftir íslenzkum teikningum. Hann er 90 rúmlestir samkvæmt íslenzkum mælingum. Í honum er fjórgengisvél, Atlas Imperial, 250 hestöfl, og fer hún 350 snúninga á mínútu. Ljósavél er 16 ha. Lister. Dekkvinda er knúin með rafmagni, og "trawl" búnaður allur er mjög vandaður og fullkominn. Í skipinu er ágæt miðunarstöð, bergmálsdýptarmælir og talstöð. Tveir björgunarbátar fylgja skipinu, og er annar þeirra með vél. Íslendingar munu ekki fyrr hafa látið smíða fiskiskip í Ameríku, og sennilega hefur jafnlitlu skipi aldrei verið siglt milli Ameríku og Íslands á þessum tíma árs. Ferðin frá Halifax til Reykjavíkur tók 13 1/2 sólarhring. Á skipinu voru þessir menn: Magnús Höskuldsson skipstjóri, Valdimar Björnsson, Markús Sigurjónsson stýrim., Tomasson 1. vélstj. (norskur), Guðmundur Gíslason 2. vélstjóri, Halldór Laxdal loftskeytamaður, Eyjólfur Eiríksson matsveinn og Haraldur Ársælsson háseti.

Ægir. 1 nóvember 1944.

     Hlutafélagið Bragi á Breiðdalsvík

Hlutafélagið Bragi var stofnað 1961. Hóf það útgerð með mb. Braga SU 210. Báturinn var seldur 1964 og starfaði fyrirtækið lítið næstu árin. En 1966-1967, lét það byggja mb. Hafdísi SU 24. Kom báturinn til heimahafnar á miðju ári 1967. Hefur rekstur bátsins gengið vel og hefur afli hans ávalt verið verkaður af eigendum. Nú á því herrans ári 1971, á fyrirtækið Bragi hf. Mb. Hafdísi, fiskverkunarhús 680 m2, er í því fullkomin aðstaða til síldarsöltunar, fiskþurrkunarhús 240 m2 venbúð 150 m2 og síldar- og fiskimjölsverksmiðju. Fiskur hefur verið þurrkaður í allt sumar hjá fyrirtækinu og verður linnulaust fram að áramótum.
Áætlað magn af þurrfiski er um 140 tonn. Afköst hússins eru um 35 tonn af þurrfiski á mánuði. Húsið tók til starfa 1970 og hefur starfsemin gengið sæmilega. Þá hefur fiskimjölsverksmiðjan unnið það litla hráefni, sem til hefur fallið af heimabátunum og er mjölmagnið nú um 230 tonn. Það skal tekið fram, að engir sérráðnir menn vinna í verksmiðjunni, heldur vinna starfsmenn fyrirtækisins þar jöfnum höndum og annars staðar. Hjá fyrirtækinu vinna að jafnaði um 20 manns og eru þá sjómenn ekki meðtaldir. Að lokum má geta þess, að útflutningsvermæti fyrirtækisins nam á sl. ári 28 millj. kr. Framkvæmdastjóri og aðaleigandi Braga hf. er Svanur Sigurðsson.

Austurland. 26 nóvember 1971.

Akranesi, 3 marz. Hávaða norðan rok var hér í gær og svo mikið ónæði á miðunum, að 6-7 bátar, sem á sjó voru, gátu ekki dregið nema nokkrar af trossunum og urðu frá að hverfa. Aflinn var 42 tonn alls. Sigurfari, AK. 95, skipstjóri Jóhannes Guðjónsson, nýr 120 tonna bátur með 500 ha. Lister-diesel vél, eign Fiskivers h.f. á leið hingað til lands í norðan rokinu, var í gær beðinn af útvarpinu að hafa samband við Vestmannaeyjaradíó. Jóhannes skipstjóri talaði í morgun við konu sína, Fjólu Guðbjartsdóttur, Skólabraut 28. Sagði Jóhannes að þeir hefðu náð í veðrinu undir Mýrdalssand og lægju þar við akkeri. Þegar útvarpið kallaði, dró sendistöð þeirra örstutt vegna ísingar á stögum og stöng, en þeir náðu sambandi við nærstaddan bát, er talaði fyrir þá og komu boðum í land. Bergur, bróðir Jóhannesar var með honum að sigla bátnum til landsins.

Morgunblaðið. 4 mars 1965.

Sigurfari AK 95 á veiðum.                                                                         (C) Hafsteinn Jóhannsson.

                   Sigurfari AK 95

Nýlega kom nýr bátur til Akraness, er það ms. Sigurfari AK 95, eign Fiskivers h/f. Bátur þessi er byggður úr eik, hjá Marstad Træskibsværft í Danmörku. Mesta lengd bátsins er 94 fet eða sama lengd og er á 170 RL stálskipi, aðalvél skipsins er 495 hestafla Blackstone Lister dieselvél og með Liaanen vökvaskrúfuútbúnaði. Í bátnum eru öll nýjustu fiskileitartæki, Kelvin Huges radar ásamt Arkas sjálfstýringu. Vistarverur eru hitaðar upp með rafmagni. Yfirbygging úr alúminium, möstur og annað járn ofanþilfars málmhúðað. Ganghraði skipsins er rúmlega 12 sjómílur. Teikningar af skipinu gerði Ágúst G. Sigurðsson, skipatæknifræðingur.

Tíminn. 25 mars 1965.

      Ingibjörg SH stórskemmdist í eldi

 M/b Ingibjörg SH 142 stórskemmdist í eldi á sunnudag, er báturinn var á leið á togveiðar. Ekki verður annað séð en allar innréttingar í stýrishúsi og siglingatæki séu ónýt og einnig eru miklar skemmdir niður um bátinn. M/b Ingibjörg er 50 lestir að stærð og bar lengi það landskunna nafn Björg SU. Eldurinn kom upp um klukkan átta á sunnudag, er báturinn var staddur 8-10 mílur úti af Öndverðarnesi. Eldurinn mun hafa komið upp í vélarrúmi eða káetu og breiddist hann mjög ört upp um stýrishúsið að sögn skipstjórans, Jakobs Daníelssonar.
Jakob var einn staddur aftur á, en aðrir skipverjar þrír talsins, sváfu frammi í. Jakob rétt náði að kalla út eftir aðstoð, en síðan vakti hann mennina og fór áhöfnin í gúmbjörgunarbát, þar sem ekki var vært um borð fyrir hita og vegna sprengihættu. Þorlákur ÁR og Gunnar Bjarnason SH komu fljótt til aðstoðar og Iögðu að Ingibjörgu. Tókst skipverjum að kæfa eldinn og tók Þorlákur Ingibjörgu í tog til lands. Á leiðinni gaus eldurinn aftur upp, en var slökktur. Engin slys urðu á mönnum.

Morgunblaðið. 23 ágúst 1977.

                   M.b. Sigrún AK 71

Bætzt hefur nýr bátur við flotann, mb. Sigrún, ca. 66 tonn að stærð. Báturinn er eign dánarbús Sigurðar Hallbjarnarsonar. Hann var smíðaður í Strandby í Danmörku, og pantaður af Sigurði löngu áður en hann dó. Í bátunm er 240 hk. Tuxham vél. Skipstjóri á bátnum hingað var Árni Riis. Með bátinn verður Guðmundur Jónsson í Laufási, en vélamaður Hafliði Stefánsson. Báturinn reyndist vel og er hinn traustlegasti.

Akranes. 6 árg. 1 janúar 1947.


Sigurbjörg KE 98.                                                                                      (C) Hafsteinn Jóhannsson.


740. Sigrún AK 71. Líkan Gríms Karlssonar skipstjóra í Duus húsi.            (C) Þórhallur S Gjöveraa.

 
      Mesta stórviðri vetrarins gekk hér yfir í                               fyrrinótt og gærdag

Seint í gærkvöldi voru tveir Akranesbátar ókomnir að landi, en þeir fóru í fyrrakvöld í róður á svonefnd Akranesmið. Þetta eru vélskipin Sigrún, skipstjóri Guðmundur Jónsson og Valur, skipstjóri Sigurður Jónsson. Síðast bárust fregnir af bátunum um hádegisbilið.

Morgunblaðið. 6 janúar 1952

Mb. Sigrún lenti í miklum hrakningum í veðrinu

         Þrír brotsjóir riðu á bátinn, brutu hann og                                    skipverjar slösuðust
                          Stýrimanninn tók út

Akranesi, 7 Janúar. Um kl. 8 á sunnudagskvöld kom vélbáturinn Sigrún hingað til Akraness, í fylgd með varðskipinu Þór. Hafði báturinn lent í miklum hrakningum í fárviðrinu og laskazt mjög. Þrisvar riðu brotsjóir yfir bátinn, sem er 65 brúttólestir. Tveir skipverjar höfðu meiðzt. Einn hafði tekið út, en honum tókst að halda sér á sundi í stórsjó unz skipsfélögum hans tókst að bjarga honum. Í dag átti ég samtal við Guðmund Jónsson skipstjóra um þessa hrakninga hans og manna hans. Sigrún fór í róður frá Akranesi um miðnætti aðfaranótt laugardags. Var báturinn kominn á miðin eftir 3 k!st. siglingu og lína lögð. Var vindur þá af suðaustri og fór vaxandi eftir því, sem á nóttina leið. Um morguninn herti veðrið enn. Milli kl. 10 og 10,30 gekk vindur til suðvesturs með roki, Tók þó út yfir, er vindur gekk til vesturs með haugasjó og fádæma veðurofsa. Aðeins tvö bjóð tókst að draga en þá var lagt af stað til lands.


Sigrún AK 71 eftir hrakningana í janúar 1952.                                                 (C) Rafn Sigurðsson.

Um kl. 11,30, þegar þeir eru nýlagðir af stað heim, reið brotsór stjórnborðsmeginn á bátinn, aftan til og færði hann á kaf um stund. Braut ólagið mest allan öldustokkinn. Allir gluggar í stýishúsi brotnuðu og fyllti það af sjó. Guðmundur Jónsson skipstjóri var þar einn inni. Sjór fyllti einnig skipstjóraherbergið, en þar inni var talstöðin og varð hún óvirk eftir það. Fyrr um morguninn hafði ólag brotið léttbátinn og kabyssurörið. Á þilfari voru þeir Gunnar Jörundsson, I. vélstjóri og Trausti Jónsson, háseti. Báðir köstuðust þeir á togvindu bátsins og mörðust nokkuð. Eftir að stóra ólagið hafði riðið yfir, tók Guðmundur skipstjóri þann kostinn að snúa bátnum upp í veðrið og andæfa gegn því. Þannig héJt hann bát sínum upp í veðrið allan laugardaginn og aðfaranótt sunnudagsins, þar til klukkan 8 á sunnudagsmorgun.
Var hann þá kominn suður í Miðnessjó, suður á móts við Sandgerði. Þá slær skipstjóri bát sínum undan veðrinu og heldur djúpt fyrir Garðskaga. Um kl. 1 voru þeir í Garðsskagaröst. Stóð þá stýrimaður, Þórður Sigurðsson uppi á vélahúsinu, framan við stýrishúsið. Hann var að skyggnast til lands. Reið þá enn sjór yfir bátinn og braut þá það litla sem eftir var af bakborðsöldustokknum og skolaði stýrimanni fyrir borð. Þar sem hann stóð, hélt hann sér í handrið á stýrishúsinu, en svo þungur var sjórinn, að Þórður missti takið. Um leið og hann losnaði greip hann sundtökin. Kristján Friðreksen II. vélstjóri, sá, er Þórður fór fyrir borð. Kallaði hann þá til skipstjóra. Guðmundur skipstjóri setti þá undireins á fulla ferð, og snýr bátnum. Þórður hélt sér á sundi og tókst Guðmundi að leggja að manninum við fyrstu atrennu. Voru þá Kristján og Ásgeir Ásgeirsson matsveinn á þilfari með krókstjaka og tókst með snarræði að innbyrða Þórð, um leið og báturinn renndi að honum.


740. Sigrún AK 71. Líkan Gríms Karlssonar í Duus húsi.                         (C) Þórhallur S Gjöveraa.

Er nú ferðinni haldið inn fyrir Garðsskaga. Þá mæta þeir varðskipinu Þór, sem var að leita bátanna sem úti voru. Fylgdi hann bátnum alla leið til Akraness. Var komið hingað heim um kl. 5 á sunnudagskvöldið. Fagnaði mikill mannfjöldi skipverjum á bryggjunni. Allan tímann höfðu þeir ekki getað tekið upp eld vegna þess að rörið brotnaði. Voru þeir blautir orðnir og þrekaðir. Þórður stýrimaður átti þurr föt til að fara í, er honum hafði verið bjargað. Hresstist hann furðu fljótt. Guðmundur skipstjóri sleppti varla stýrinu allan þennan tíma í opnu stýrishúsinu. Leikur ekki á tveim tungum, að hann og skipshöfn hans hafa unnið hið mesta þrekvirki. Vélin stöðvaðist aldrei. Skipstjórinn bað mig að lokum að færa Eiríki Kristóferssyni skipherra og skipshöfninni á Þór, þakkir sínar og manna sinna, fyrir fylgdina heim til Akraness og fyrir örugga leiðsögn upp að hafnarinnsiglingunni.

Morgunblaðið. 8 janúar 1952.

              Ný Haf­borg EA í flot­ann

Haf­borg EA 152, nýr bát­ur út­gerðarfé­lags­ins Haf­borg­ar ehf. í Gríms­ey, kom til hafn­ar á Dal­vík í fyrrakvöld eft­ir sigl­ingu frá Dan­mörku. Skipið leys­ir af hólmi annað með sama nafni en er raun­ar fjórða Haf­borg fyr­ir­tæk­is­ins, sem gert hef­ur út frá Gríms­ey í þrjá ára­tugi.
Dönsk skipa­smíðastöð, í Hvi­de Sand, sá um smíði skips­ins. Dan­irn­ir létu reynd­ar smíða skrokk­inn í Póllandi, eins og þeir eru van­ir. Þar var sett aðal­vél, ljósa­vél og gír í skipið og það síðan dregið til Dan­merk­ur þar sem verk­efnið var klárað. 
Nýja Haf­borg er 284 brútt­ót­onn, 26 metr­ar að lengd og átta metra breið. "Hún er tölu­vert stærri en sú gamla sem var mæld 60 brútt­ót­onn."

Mbl.is 2 febrúar 2018.

                Nýr bátur til Ólafsvíkur

Ólafsvík, 16. Janúar. Ellefti báturinn, sem hóf róðra héðan á þessari vertíð, var nýr bátur, Sæfell SH 210. Hann er byggður í Travemunde í Vestur Þýzkalandi og kom til landsins upp úr áramótunum. Eigendur bátsins eru Guðmundur Jensson skipstjóri og Kaupfélagið Dagsbrún í Ólafsvík. Báturinn er 75 tonn að stærð, búinn 380 ha. vél og öllum fullkomnustu siglinga og fiskileitartækjum og hinn vandaðasti að öllum frágangi. Gunnar Valgeirsson skipstjóri sigldi bátnum til landsins og reyndist báturinn í þeirri ferð hið bezta skip. Guðmundur Jensson verður skipstjóri á Sæfelli. Hann er 48 ára að aldri. Hann hóf sjómennsku á unga aldri, varð fyrst formaður á 10 tonna báti, Hrönn, sem hann átti í félagi með stjúpa sínum, Jóhanni Kristjánssyni. Hann hefur ávallt síðan verið formaður og útgerðarmaður, skipt um farkost og fylgi þeirri þróun, sem orðið hefur í útvegsmálum Ólafsvíkur. Hann hefur í alla staði verið hinn farsælasti maður í sínu starfi.
Ólafsvíkurbúar fagna hinu nýja skipi og óska eigendum þess, skipstjóra og áhöfn til hamingju með það.

Alþýðublaðið. 22 janúar 1960.

     Leitað var að Sæfelli í allan gærdag 

Vélbáturinn Sæfell SH 210 er týndur. Ekkert hefur spurzt til bátsins síðan á miðnætti á laugardag, þegar hann var staddur austur af Hornbjargi á leið frá Akureyri til Flateyrar, þar sem hann er gerður út. Á bátnum eru 3 menn. Mjög víðtæk leit er hafin úr lofti, á sjó og landi, en hún hafði ekki borið árangur seint í kvöld. Leitarskilyrði úr lofti voru afleit í dag, en bátar frá Ísafirði og varðskip hafa leitað á Húnaflóa og út af Hornströndum. Leitarveður hefur verið slæmt og bátarnir orðið að halda sig langt frá landi. Verið er að athuga um möguleika á að leita fjörur á Ströndum, en það er erfitt vegna þess að Strandir eru að mestu í eyði. Vitavörðurinn á Hornbjargi, Jóhann Hjálmarsson verður fenginn til að leita fjörur frá Horni suður á Barðsvík, en fólk á Dröngum, sem er bær norðan Ófeigsfjarðar, fengið til- að leita þaðan í Geirhólm í Reykjafjörð nyrðri, en 6 manna leitarflokkur fari frá Ísafirði og verði kominn um Skorarheiði í Furufjörð á Ströndum á morgun. Þar mun flokkurinn skipta sér í tvennt og annar hópurinn leita norður að Barðsvík og hinn í suður að Geirhólmi. Talið er að birtan nægi til að flokkarnir komist yfir þetta svæði. Eins og fyrr er sagt var leitarveður í lofti og á sjó slæmt í dag, en leitinni verður að sjálfsögðu haldið áfram á morgun. Verði gott skyggni, mun flugvél "kemba" ströndina alls staðar þar sem mögulegt er að bátinn hefði borið að landi.
Sæfell er 74 tonna bátur, smíðaður í Travemunde í Þýzkalandi árið 1959. Hann var fyrst eign kaupfélagsins Dagsbrúnar á Ólafsvík, en var seldur til Flateyrar vorið 1963. Verið var að setja hvalbak á bátinn á Akureyri, en hann áætlaði að vera kominn til Flateyrar í gærmorgun.

Alþýðublaðið. 13 október 1964.

                     Sæfellið talið af

Fullvíst er nú talið að vélbáturinn Sæfell SH 210, hafi farizt og með honum þrír menn. Eins og frá hefur verið skýrt í blaðinu hefur ekkert spurzt til skipsins síðan á miðnætti aðfaranótt sunnudagsins, en þá var það statt um 20-30 mílur austur af Horni á leið frá Akureyri til Flateyrar, en þangað var skipið keypt fyrir stuttu. Umfangsmikilli leit hefur verið haldið uppi á landi og sjó og úr lofti, en ekkert hefur fundizt er gefið gæti til kynna, hver afdrif skipsins hafa orðið.
Síðast í dag leituðu varðskipsmenn það strandsvæði vestan Horns, sem leitað var úr lofti. en árangurslaust. Með Sæfelli voru þrír menn. Þeir voru:
Haraldur Olgeirsson, skipstjóri, Flateyri, lætur eftir sig konu og þrjú börn.
Sævar Sigurjónsson, ættaður frá Hellissandi en nýfluttur til Flateyrar. Lætur eftir sig konu og eitt barn. Ólafur Sturluson, Breiðdal í Önundarfirði, ókvæntur.

Tíminn. 16 október 1964.

        Síldveiðiskipið Kristján EA 390

Kristján EA 390 var smíðaður í Noregi (Stavanger ?) árið 1919. Eik og fura. 67 brl. 80 ha. June Munktell vél. Eigandi var Guðmundur Pétursson útgerðarmaður á Akureyri frá 2 október 1923. Skipið var lengt á Akureyri árið 1937, einnig var sett ný vél, 150 ha. Völund vél. Selt 25 apríl 1952, Sameignarfélaginu Kristjáni á Ólafsfirði, hét Kristján ÓF 26. Ný vél (1953) 330 ha. Gray GM díesel vél. Selt 6 desember 1961, Niðursuðu og hraðfrystihúsi Langeyrar í Súðavíkurhreppi, hét þá Kristján ÍS 125. Skipið rak á land við Langeyri 20 janúar árið 1964 og eyðilagðist.