Nýr 1000 lesta togari bætist í flotann

"Freyr" RE 1 kom til Reykjavíkur í gær

Í gær bættist nýr 1000 tonna togari við togaraflota okkar. Er það b.v. Freyr RE 1, eign fyrirtækisins Ísbjörninn hf. (Ingvar Vilhjálmsson). Skipið er smíðað hjá A. G. Weser Werk Seebeek í Bremerhaven og var afhent hinn 19. þ.m. Freyr er stærsti togari landsins, sem smíðaður hefir verið til þessa, 987 brúttólestir. Lengdin er 210 fet og breidd 33 fet. Aðalvélin er "Werkspoor" diesel-vél, 2.300 hestöfl við 280 sn. Vélin er tengd við skiptiskrúfu. Í stjórnkassa í stýrishúsi, þar sem mörg stjórntæki hafa verið sambyggð, er hægt að stjórna skiptiskrúfunni og einnig er þaðan hægt að aftengja skrúfuna frá aðalvélinni. Hjálparvélar eru þrjár.
Togarinn er búinn öllum nýjustu mælitækjum, m.a. djúpmælir fyrir togvörpu, sem er alger nýjung hér á landi. Mælir þessi er til þess að sjá hvernig varpan fer í sjónum og hvort fiskur er fyrir framan hana. Það má einnig telja til nýjunga að skipið er ekki með lifrarbræðslu og mun fyrsti togarinn, sem ekki hafir slíkan búnað. Þetta stafar af því að til fellur heldur lítil lifur um borð í togurunum og oft engin, t.d. er þeir eru á karfaveiðum. Sparar þetta lifrarbræðslumann um borð og verður hún unnin í landi. Allur er frágangur skipsins vandaður og fullkominn. Reynsluferð var farin 19. þ. m. og reyndist hraðinn vera 16,1 sjómíla. Skipstjóri á skipinu er Guðni Sigurðsson er var á Ask, stýrimaður Guðmundur Guðlaugsson og 1. vélstjóri Aðalsteinn Jónsson. Samningar að smíði skipsins voru undirritaðir af Ingvari Vilhjálmssyni útgerðarmanni 1. ágúst sl. ár, en eftirlit með verklýsingu og samningum höfðu þeir Hjálmar Bárðarson, skipaskoðunarstjóri og Erlingur Þorkelsson, vélfræðingur.

Morgunblaðið. 25 ágúst 1960.

Togarinn Freyr RE 1 við komuna til landsins 24 ágúst 1960.                            Mynd úr safni mínu.


B.v. Freyr RE 1.                                                                               Úr safni Tryggva Sigurðssonar.


Ross Revenge GY 718 í höfn í Grimsby.                                                               (C) James Cullen.


Ross Revenge sem útvarpsstöðin Radio Caroline.                                  (C) Radio Caroline project.


B.v. Freyr RE 1. Líkan.                                                                              (C) Þórhallur S Gjöveraa.


B.v. Ross Revenge GY 718. Málverk.                                                                  (C) Steve Farrow.

    Freyr á að heita Ross Revenge

Í gærdag var gengið frá kaupum á togaranum Frey. Kaupandinn er Ross-útgerðarfélagið í Grimsby, en forstjóri þess, John Ross, kom hingað til lands þessara erinda. Blaðamaður Morgunblaðsins hitti í gær þá Ingvar Vilhjálmsson, fyrrverandi eiganda Freys, John Ross og dr. Magnús Z. Sigurðsson, sem hafði milligöngu um kaupin, á Ingólfsgarði.
Þetta verður stærsti togari í Bretlandi, af venjulegri gerð, segir Ross. Aðeins skuttogararnir eru stærri. - Hve marga togara á Ross hringurinn? - Þeir eru um 60. Auk þess eru 5 í smíðum, þar af 2 skuttogarar. - Hver er reynsla ykkar af skuttogurum - Skuttogarar eru miklu dýrari en venjulegir togarar. Þeir eru hentugri, þegar um verksmiðjuskip er að ræða, t. d. þegar aflinn er frystur um borð. - Margir ráðlögðu mér að kaupa heldur skuttogara í stað Freys, segir Ingvar. - Freyr er byggður 1959, en um það leyti smíðuðu Þjóðverjar fjölda af skuttogurum. Þeir reyndust illa og eru reknir með tapi. Ástæðan fyrir því að tap hefur orðið á Frey er aðeins skortur á markaði. Ef keyptur hefði verið skuttogari í hans stað, hefði tapið orðið enn meira, eða jafnhátt mismuni á kaupverði.
- Hafið þér séð nokkra togara að veiðum hér? - Já, ég flaug í lítilli flugvél yfir miðin fyrir norðan land. Þar sá ég um 25 togara að veiðum. Fjórir þeirra voru frá okkur. - Hvaða nafn fær Freyr? - Hann hlýtur nafnið Ross Revenge (hefnd). En þið megið ekki halda að það sé táknræn nafngift. Allir stórir togarar í Bretlandi eru skírðir eftir herskipum.
Fyrsta Revenge barðist við spænskar freygátur á 16. öld undir stjórn Collingwood, aðmíráls. - Á hvaða mið mun Ross Revenge sækja? - Grænlandsmið fyrst um sinn. Skipshöfnin kemur til Vestmannaeyja annað kvöld með einum togara okkar. Á fimmtudag mun skipið láta úr höfn og sigla til Grimsby.

Morgunblaðið. 3 september 1963.

          Samvinnufélagið Kakali

Samvinnufélag til útgerðar hefur nú verið stofnað á Eskifirði, og hefur það fengið ábyrgð ríkissjóðs fyrir láni til skipakaupa og útgerðar. Félag þetta, sem heitir samvinnufélagið Kakali, hefur nú látið smíða 4 báta, og eru 3 af þeim um 19 rúmlestir hver, smíðaðir í Danmörku, en einn, 50-60 smálestir, er smíðaður í Noregi. Bátar þessir komu til Eskifjarðar um áramótin.

Ægir. 1 tbl. 1 janúar 1934.

               Rækjubátur sökk

 Áhöfninni, tveim, bjargað af öðrum bát

Ísafirði, 2. marz. 
Lítill rækjubátur Ver ÍS 108 sökk í Ísafjarðardjúpi í dag. Mannbjörg varð. Báturinn var staddur nokkuð fyrir innan Arnarnes og var að toga út af Hamrinum, þegar leki kom að honum. Á bátnum voru tveir menn Ólafur Rósinkarsson og Ægir Ólafsson og báðu þeir þegar í stað um aðstoð hjá rækjubátnum Hafdísi og kom hann strax að og tók Ver í tog. Lekinn magnaðist óðum og var innan stundar kominn upp á miðja vél og yfirgáfu þá þeir félagar bátinn og komust um borð í Hafdísi. Var Ver hafður áfram í togi og tók skömmu seinna inn á sig sjó og sökk. Á Hafdísi eru þeir Árni Magnússon og Hjalti Hjaltason.

Morgunblaðið. 3 mars 1967.

            Stafnes á Reykjanesi

Stafnes (Starnes, Sternes, Stapnes, Stafsnes) er lítið nes á Reykjanesskaga, nánar tiltekið vestast á Miðnesi, nálægt Hvalsnesi . Þar er samnefnd jörð sem tilheyrði Rosmhvalanesi  en í dag Sandgerði. Upphaflega hefur nesið heitið Starnes (líklega eftir melgresi sem vex þar í fjörunni) og kemur fyrir undir því nafni í heimildum frá því um 1270 og síðar. Nafnið Stafnes kemur fyrst fyrir í jarðabókum undir lok 17 aldar. Jörðin Stafnes hefur verið stórbýli frá upphafi með margar hjáleigur og útgerð, þótt höfuðbólið Hvalsnes hafi verið stærra, en varð fyrir miklum skemmdum vegna stórflóða og sandblásturs á 17 og 18 öld. Stafnes var keypt af Magnúsi Einarssyni biskup fyrir Skálholt kringum árið 1140, en hefur síðan gengið til Viðeyjarklausturs, hugsanlega við stofnun þess. Við siðaskiptin varð Stafnes konungsjörð. Jörðin var boðin upp í Reykjavík 27. júní 1792 ásamt 24 öðrum konungsjörðum á Miðnesi, en boðin sem fengust voru svo lág að stjórnin féllst ekki á neitt þeirra. 10 september 1805 var jörðin svo loks seld á kaupþingi í Keflavík og komst í bændaeigu.
Á Stafnesi var ein mesta konungsútgerð á Miðnesi frá því fyrir 16 öld og fram um miðja 18. öld. Árið 1548 eru í skilagrein Kristjáns skrifara, talin upp á staðnum fimm skip í eigu konungs; einn tólfæringur, tveir teinæringar og tveir áttæringar, en með tímanum minnkuðu skipin og undir lokin voru tvíæringar orðnir algengastir á Miðnesi. Auk konungs gerðu útvegsbændur báta sína út frá Stafnesi, eins og kauphöfninni Básendum lítt sunnan við. Útgerð frá Stafnesi hélst töluverð fram undir miðja tuttugustu öld, en eftir það sáralítil.
Við Stafnes hafa verið tíð sjóslys um aldir, enda skerjótt þar úti fyrir. Á síðustu öld má nefna strand togarans Jóns forseta árið 1928, en þá fórust 15 menn og 10 björguðust. Þetta sjóslys mun hafa valdið miklu um stofnun Slysavarnarfélags Íslands og fyrstu björgunarsveitar þess, sem er Sigurvon í Sandgerði. Á Stafnesi var reistur viti árið 1925.

Wikipedia. Frjálsa alfræðiritið.

         Nýr bátur til Stykkishólms

Á sunnudagsmorgun 30. júní, kom nýr bátur frá Svíþjóð til Stykkishólms. Eigendur hans eru hlutafjelagið Elliði, Stykkishólmi, og er formaður fjelagsins Ágúst Pálsson, skipstjóri, Stykkishólmi. Bjarni Andrjesson, skipstjóri frá Reykjavík, sigldi bátnum upp. Var báturinn 7 daga á leiðinni til Stykkishólms, með viðkomu í Færeyjum. Báturinn er 52 smálestir brúttó, smíðaður hjá Knippla skipasmíðastöðinni í Kallax í Svíþjóð. Báturinn hefir 170 hesta vjel og er útbúnaður hans allur hinn vandaðasti. Er ákveðið að hann fari á síld í sumar, en sökum þess að útbúnað til trollspils vantar enn er gert ráð fyrir að dragist um 10 daga að báturinn leggi af stað. Nafn bátsins er Hrímnir og verður hann SH 107.

Morgunblaðið. 3 júlí 1946.

   4 menn hafa farist og 7 saknað
     eftir fárviðrið fyrir Norðurlandi

Flestir voru bátarnir út af Eyjafirði, og var rokið svo mikið að innsiglingin til Siglufjarðar og Ólafsfjarðar lokaðist og urðu allir bátarnir að leita inn á Eyjafjörð. Þar var varðskipið Ægir þeim til aðstoðar. Samkvæmt viðtali við Akureyri í morgun skall óveðrið yfir í gær eins og hendi væri veifað og kom flestum mjög á óvart því veður var gott í gærmorgun og bátar á sjó úr öllum Eyjafjarðarhöfnum. Verst urðu Dalvíkingar úti, en þaðan fórust þrjár trillur í gær, þó björguðust mennirnir af þeim nema einni, bátnum Val, sem á voru tveir bræður, Gunnar og Sigvaldi Stefánssynir. Þeir voru norður af Gjögrum þegar veðrið brast á, höfðu seinna samband við m.s. Esju sem var á vesturleið og báðu um að mega fylgjast með henni fyrir Gjögra. Allt í einu hvolfdi bátnum og gátu skipverjar á m.s. Esju dregið annan manninn, Sigvalda, meðvitundarlausan úr sjó, en Gunnar bróður hans sáu þeir aldrei. Fór Esja með Sigvalda til Akureyrar, en hann komst aldrei til meðvitundar og þegar til hafnar kom, úrskurðaði læknir hann látinn. Sigvaldi heitinn lætur eftir sig konu og þrjú börn. Gunnar bróðir hans var ókvæntur. Þá er enn eins báts frá Dalvík saknað, Hafþórs, sem á er 5 manna áhöfn. Það síðasta sem til hans er vitað var það að hann sást norður af Gjögrum um kl. 4 í gærdag. Síðan hefur ekki til hans sézt. Skip hafa leitað bátsins í alla nótt en árangurslaust. Skipstjóri á Hafþóri er Tómas Pétursson. Áhöfnin er öll frá Dalvík. Alls voru þrír þilfarsbátar og margar trillur á sjó frá Dalvík þegar óveðrið brast á, en aðrir bátar en framangreindir fjórir björguðust.

Vísir. 10 apríl 1963.

Í desember s. l. komu tveir skuttogarar til heimahafnar sinnar, Akureyrar, í fyrsta sinn. Togara þessa keypti útgerðarfélag Akureyringa h.f. frá Færeyjum, og hétu þeir áður Stella Kristina og Stella Karina. Skipin voru byggð í Sovikens Verft A/S í Noregi á árunum 1968-1969, og útbúin sem verksmiðjuskip. í skipunum voru vinnslu- og frystitæki, þar sem fullvinna átti fiskinn um borð, en vinnslutæki hafa nú verið fjarlægð og sett í staðinn blóðgunarker, aðgerðarborð, þvottaker og færibönd eins og algengast er í skuttogurum þeim sem íslendingar hafa fengið undanfarið. Þar sem hér var um verksmiðjuskip að ræða var gert ráð fyrir stórri áhöfn, 48-50 mönnum, svo rúmt ætti að vera um þessa 23-24 menn sem á skipunum verða. Meðfylgjandi mynd sýnir fyrirkomulag í þessum skipum, sem eru systurskip. Eftirfarandi lýsing á tækjabúnaði á því við um hvort skipið sem er.
Aðalvél skipsins er frá MWM, gerð TBRHS 345 A, sem skilar 2.200 hö. við 500 sn/mín. Við vélina er niðurfærslugír (2:1) frá RENK, gerð AUSL 63, sem tengist 4ra blaða skiptiskrúfu frá Liaaen, gerð CP D71/4, um 2,8 m í þvermál. Framan á vélinni er aflúttak fyrir vökvadælur vindukerfisins. Hjálparvélar eru þrjár, allar eins, frá MWM, gerð RHS 518 A, sem gefa 166 hö. við 1000 sn/mín. Á vélunum eru rafalar frá Siemens, sem gefa 154 KVA, 380 V, 50 rið. Stýrisvél er frá Frydenbö, gerð HS 40, sem gefur maks. snúningsvægi 8000 kgm. Sjálfstýring er frá Anschútz. Vindukerfi skipsins er vökvaknúið (lágþrýst), og er það frá A/S Hydraulik Brattvág. Togvindur eru tvær (splitwinch), gerð D1A10U, sem gefa hvor um sig 6,5 tonna meðaltogkraft við 66 m /mín vírahraða. Víramagn á hvora tromlu er 1500 faðmar af 3 1/4" vír. Togvindurnar eru staðsettar aftarlega á togþilfari, sitt hvoru megin við skutrennu. Grandaravindur eru tvær, gerð MA8/A8, sem gefa um 6 tonna togkraft. Þessar vindur eru staðsettar framarlega á togþilfari, og eru bobbingarennurnar í göngum sitt hvorum megin við þilfarshúsið. Vegalengd frá skutrennu og að vindum er um 45 m. Þá eru tvær samskonar vindur á bátaþilfari, en þær eru fyrir hífingar. Aftast á bátaþilfari er vinda, með 5 tonna togátaki, til að losa trollpokann og hífa hann aftur, þegar kastað er. Akkerisvindan er af gerðinni 3/B7-47. Vindum er stjórnað frá stjórnklefa, sem staðsettur er á togþilfari, aftan við þilfarshúsið. Af siglingatækjum um borð í skipinu má nefna: Loftskeytastöð: Dansk Radio. Ratsjár: Raytheon 1060/25, 10 cm, 48 sml. og Raytheon 1060/6X, 3 cm, 48 sml. Miðunarstöð: Taiyo TD-A 201, sjálfvirk. Loran: Furuno LC-1. Gyroáttaviti: Anschútz. Fiskleitartæki eru eftirfarandi: Asdik: Simrad Sonar SB 3 tengt fisksjá Simrad Sonar Scope CK 2. Dýptarmælar: Simrad EK 38 A og Simrad EK 50 A. Við þessa mæla er tengd fisksjá Simrad Echo Scope CB 2. Netsjá: Elac.
Stærð skipsins 834 brl.
Mesta lengd 61.74 m.
Lengd milli lóðlína 54.33 m.
Breidd 10.21 m.
Dýpt frá efra þilfari 7.00 m.
Dýpt frá neðra þilfari 4.80 m.
Djúprista 4.75 m.
Lestarrými undir neðra þilfari . . 820 m3
Lestarrými á milliþilfari 180 m3
Olíugeymar (skiptigeymar) ... . 398 m3
Ferskvatnsgeymar 41 m3
Lýsisgeymar 42 m3
Hraði í reynslusiglingu 13,9 sm
Skipstjóri á Sléttbak er Áki Stefánsson og fyrsti vélstjóri Valur Finnsson. Á Svalbak er Halldór Hallgrímsson skipstjóri og fyrsti vélstjóri er Freysteinn Bjarnason. Framkvæmdastjórar Útgerðarfélags Akureyringa eru Vilhelm Þorsteinsson og Gísli Konráðsson. Ægir óskar eigendum og áhöfnum til hamingju með þessi glæsilegu skip.

Tímaritið Ægir. 1 desember 1973.

           Nýr fiskibátur

Skipið er byggt á skipasmíðastöð Þorgeirs Jósefssonar á Akranesi. Yfirsmiður, Eyjólfur Gíslason, skipasmíðameistari, Reykjavík. Stærð: Lengd 65,8 fet. Breidd 17,1 fet. Dýpt 8,8 fet. Rúmmál 61,41 smálest brúttó. Djúprista án farms 7 fet, fullfermt 10 fet. Byggður úr eik. Innrétting: Hásetaklefi með 14 hvílum, lestarrúm, vélarrúm, skipstjóraklefi með 2 hvílum. Aflvél: Alpha dieselmótor 140 /160 ha. Burðarmagn skipsins ca. 75 smálestir. Kostnaðarverð 115 þúsund krónur. Styrkur frá Fiskimálanefnd kr. 21,350.00.
Eigendur: Bergþór Guðjónsson skipstjóri og Sigurður Þorvaldsson vélstjóri, báðir ungir og efnilegir menn, til heimilis á Akranesi, fæddir og uppaldir þar. Báturinn stundar nú þorskveiðar með línu, í venjulega 7-8 daga veiðiferðum. Ætlar að stunda síldveiði á sumri komandi. Svo er og hugsað til að fá "troll" útbúnað á bátinn og ef til vill fleiri tegundir veiðarfæra, ef heppni leyfir og tilefni gefast. "Víkingur" óskar eigendunum til hamingju með bátinn.

Sjómannablaðið Víkingur. 5-6 tbl. 1 mars 1940.

Minningartaflan í kór Hafnarfjarðarkirkju.                                     (C) Þórhallur S Gjöveraa.

  Minningartafla afhjúpuð í

       Hafnarfjarðarkirkju

Sunnudaginn 14. nóv. var afhjúpuð, í Hafnarfjarðarkirkju, tafla sú, sem gerð hefir verið til minningar um menn þá, sem fórust á botnvörpuskipinu Fieldmarshal Robertson, en þeir voru bæði enskir og íslenskir, sem kunnugt er, og eru nöfn þeirra allra letruð á töfluna, en fánar beggja landa, Bretlands og Íslands eru greyptir efst á töfluna. Félag útgerðarmanna botnvörpuskipa í Hull,  ,,The Hull Steam Trawlers Mutual Insurance and Protecting Company Ltd.", hefir gengist fyrir því, að minningartaflan var gerð, og fékk leyfi sóknarnefndarinnar til þess að hún yrði geymd í Hafnarfjarðarkirkju, með því að skipið Fieldmarshal Robertson var gert út frá Hafnarfirði, þegar það fórst. Gefendurnir báðu breska konsúlinn í Reykjavík, hr. Ásgeir Sigurðsson O.B.E. að afhjúpa minningartöfluna í þeirra nafni, og fór sú athöfn fram að viðstöddu miklu fjölmenni, þegar guðsþjónustugerð var lokið. Um leið og breski konsúllinn afhjúpaði minningartöfluna, mælti hann nokkur orð og sagði m. .a. að gefendurnir vildu með þessu varðveita minningu hinna látnu manna og jafnframt sýna ættingjum þeirra og vinum samúð í sorgum þeirra. Eftir það flutti prófasturinn síra Árni Björnsson hjartnæma ræðu og að henni lokinni var sunginn sálmurinn "Hærra minn guð til þín", og var athöfn þessi hin hátíðlegasta og ógleymanleg þeim, sem við voru staddir.

Ægir. 19 árg. 1 nóvember 1926.


Fyrirkomulagsteikning af samskonar skipi og Robertson.   

     Þeir sem fórust með

 togaranum Robertson

Einar Magnússon, skipstjóri, Vesturgötu 57.
Björn Árnason, 1. stýrim., Laufásvegi 43.
Sigurður Árnason, 2. stýrim., frá Móum, Kjalarnesi.
Bjarni Árnason, Grund, Kjalarnesi.
Bjarni Eiríksson. bátsm., Hafnarfirði.
Jóhann Ó. Bjarnason. Óðinsgötu. 17 B.
Gunnlaugur Magnússon, Vesturgötu 57.
Einar Helgason, matsv., Patreksfirði.
Anton Magnússon, frá Patreksfirði.
Halldór Guðjónsson. Njálsgötu 36 B.
Erlendur Jónsson, Hafnarfirði.
Þórður Þórðarson, Hafnarfirði.
Tómas Albertsson., frá Teigi í Fljótshlíð.
Sigurjón Guðlaugsson, Hafnarfirði.
Valdemar Kristjánsson, Bræðrabst.24A
Halldór Sigurðsson, Akranesi.
Ólafur Erlendsson, Hafnarfirði.
Ól. Bjarni Indriðason, Patreksfirði.
Árni Jónsson Ísfjörð, Þingh.str. 15.
Jón E. Ólafsson, Keflavík.
Einar Hallgrímsson, Hafnarfirði.
Magnús Jónsson, loftskeytam. Flatey
Jón Magnússon. Grettisgötu 53 A.
Vigfús Elísson, Hafnarfirði.
Óli Sigurðsson, Norðfirði.
Egill Jónsson, Hafnarfirði.
Óskar V. Einarsson, Vesturg. 30.
Kr. Karvel Friðriksson, Reykjavík.
Jóhannes Helgason hjálparmatsveinn, Hafnarfirði.

                 Náttfari ÞH 60

Fyrra laugardag kom til Húsavíkur nýr stálbátur, smíðaður í Moldö í Noregi. Bátur þessi er 168 rúmlestir að stærð og hefur hlotið nafnið Náttfari, ÞH 60. Í bátnum er 640 ha Lister-dieselvél, og ganghraði í reynsluferð var 11,6 sjómílur. Báturinn er að sjálfsögðu búinn öllum nýjustu siglingatækjum og fiskileitartækjum, einnig kraftblökk til síldveiða. Eigandi Náttfara er útgerðarfélagið Barðinn h.f. (Stefán og Þór Péturssynir). Skipstjóri verður Stefán Pétursson og vélstjóri Kristinn Gunnarsson.

Verkamaðurinn. 29 júní 1962.

 Mannbjörg varð er síldarbátur sökk

Vélbáturinn Þorri SU 402 frá Fáskrúðsfirði sökk um klukkan 20 í gærkvöldi. Mannbjörg varð og engin slys á mönnum. Báturinn var á heimleið frá síldarmiðunum við Ingólfshöfða með 70 lestir af síld þegar óhappið varð. Áhöfninni, 10 mönnum, var bjargað um borð í vélbátinn Gunnar SU frá Reyðarfirði. Gunnar er væntanlegur til Fáskrúðsfjarðar með mennina snemma í fyrramálið. Vonzkuveður var af austan þegar báturinn sökk. Þorri SU 402 var 170 lesta stálbátur, byggður í Molde í Noregi 1962, en lengdur 1966. Báturinn hét áður Náttfari.

Morgunblaðið. 19 október 1979.


Vélskipið Gunnar SU 139 bjargaði áhöfn Þorra SU, 10 mönnum.                (C) Vilberg Guðnason.

"Við reyndum að rétta bátinn við en
     það varð ekki við neitt ráðið"

Við reyndum að rétta bátinn við aftur eftir að hann byrjaði að hallast á stjórnborðshliðina, en það varð ekki við neitt ráðið og ekki hægt að komast að neinu, um klukkustund eftir að við yfirgáfum bátinn sökk hann, sagði Friðrik Stefánsson skipstjóri á Þorra 402 frá Fáskrúðsfirði í samtali við Mbl. í gær, en báturinn sökk skammt austur af Ingólfshöfða klukkan rúmlega 20 í fyrrakvöld. Það hefur trúlega eitthvað gefið sig í lestinni, maður veit það ekki nákvæmlega, sagði Friðrik.
Þorri var á síldveiðum með hringnót og höfðu fengist 70-80 tonn í góðu verðri í fyrradag í Meðallandsbugt. Eftir um 3 ½  tíma siglingu áleiðis heim til Fáskrúðsfjarðar fór báturinn skyndilega að halla, en þá var komið vonzkuveður á þessum slóðum, 6-7 vindstig og töluverð kvika. Sagði Friðrik að mjög snögglega hefði brælt. Við vorum komnir stutt austur fyrir Ingólfshöfða þegar þetta gerðist, sagði Friðrik skipstjóri. Við héldum bátnum uppí og það var ekki fyrr en um 2 tímum eftir að báturinn byrjaði að hallast, að við yfirgáfum hann og fórum í bátana. Þá var hann að segja má alveg lagstur á hliðina, kominn inn á miðjar lúgur. Ég var búinn að vera í sambandi við Jónas Jónasson á Gunnari SU frá Reyðarfirði nokkuð lengi og fljótlega eftir að við vorum komnir í bátana vorum við teknir um borð í Gunnar. Við vorum búnir að taka okkur til með þjörgunarbátana og höfðum þá alveg tilbúna, allir í sínum sjógalla og björgunarvestum. Það var ekkert að mönnunum, en við vorum 10 um borð, og við komum til Fáskrúðsfjarðar um klukkan hálffimm í morgun, sagði Friðrik Stefánsson í gær. Hann sagði að fleiri bátar hefðu verið þarna nærstaddir og nefndi Sæljónið frá Eskifirði og Jón Guðmundsson frá Djúpavogi, en síðarnefndi báturinn var við Þorra þegar báturinn sökk upp úr klukkan 20 í fyrrakvöld. Friðrik sagðist ekki hafa sent út neyðarkall, þess hefði ekki gerzt þörf þar sem bátar voru þarna nærstaddir og sagði að samskiptin á milli bátanna hefðu farið fram á venjulegri vinnubylgju. Ekki hefði sérstaklega þurft að kalla eftir hjálp, þetta hefði haft langan aðdraganda og sjómenn væru ætíð fljótir til hjálpar ef eitthvað brygði út af og sagðist vilja þakka þeim sem hefðu lagt sitt af mörkum í þessu tilfelli.
Þorri SU 402 var byggður í Molde í Noregi 1962, en lengdur 1966. Báturinn var úr stáli og 170 lestir að stærð. Hann hét áður Náttfari ÞH 60, eigendur voru Pólarsíld, Bergur Hallgrímsson og fleiri.

Morgunblaðið. 20 október 1979.

            Nýr bátur til Flateyrar

Síðastliðinn laugardag bættist nýr og glæsilegur fiskibátur í flota Flateyringa. Er það vélskipið Torfi Halldórsson ÍS 19, sem smíðað er í skipasmíðastöð Marzellíusar Bernharðssonar á Ísafirði. Skipið ber nafn hins kunna athafnamanns Torfa Halldórssonar skipstjóra á Flateyri, sem á sínum tíma átti hvað mestan þátt í uppbyggingu staðarins og hélt námskeið fyrir skipstjórnarmenn, sem telja má vísi að fyrsta sjómannaskóla á Íslandi. Torfi Halldórsson er stálskip, 115 lestir brúttó að stærð og er mesta lengd 26,40 m., breidd 7,70 m. og dýpt 3,35 m. Skipið er mjög vandað að allri gerð og traustbyggt. Aðalvél skipsins er 600 hestafla Wichmann-vél, og reyndist ganghraði í reynsluför um 12,5 sjómílur. Í skipinu eru tvær hjálparvélar af gerðinni Mercedes Benz og er hvor um sig 50 hestöfl. Vinna þær 220 volta riðstraum, samanlagt 50 kw. Togvinda, 16 lestir, er smíðuð hjá Sigurði Sveinbjörnssyni hf. Skipið er smíðað eftir ströngustu kröfum um gerð íslenzkra fiskiskipa í þessum stærðarflokki, og er búið öllum fiskileitar- og siglingatækjum eins og þau verða bezt.
Eigandi skipsins og útgerðarmaður er Benedikt Vagn Gunnarsson skipstjóri á Flateyri. Lofar hann öll samskipti við Marzellíus Bernharðsson skipasmíðameistara og starfsmenn hans, sem unnu að smíði skipsins. Skipstjóri á Torfa Halldórssyni er Jón Marteinn Guðröðsson, stýrimaður Einar D. Hálfdánsson, 1. vélstjóri Gísli Valtýsson og 2. vélstjóri Hallgrímur Kristinsson. Mikill mannfjöldi fagnaði nýja bátnum er hann kom til Flateyrar á laugardagskvöldið, fánum skrýddur stafna á milli í fögru veðri. Einar Oddur Kristjánsson, varaoddviti Flateyrarhrepps, ávarpaði fólkið og bauð skip og skipshöfn velkomna til Flateyrar. Kvað hann alla Önfirðinga fagna þessum nýja farkosti. Stjórn Slysavarnadeildarinnar Sæljóss á Flateyri fór um borð í hið nýja skip og færði skipstjóranum að gjöf ullarfatnað í gúmbjörgunarbáta skipsins og einnig öndunartæki, sem notað er viðblástursaðferðina við lífgun úr dauðadái. Frú Sólveig Bjarnadóttir, formaður Sæljóss, hafði orð fyrir konunum úr stjórninni, en það var Sólveig Bjarnadóttir, sem átti hugmyndina og forgöngu um það, að gefinn var ullarfatnaður í gúmbjörgunarbáta, og er deildin á Flateyri búin að gefa í alla báta þar. Í vetur bætti deildin um betur og gaf einnig öndunartæki í alla bátana á Flateyri og einnig færði hún björgunarsveitinni á staðnum slíkt tæki að gjöf. Þegar sjóslysin miklu urðu á Flateyri fyrir einum fimm árum, kom frú Sólveig Bjarnadóttir fram með þá hugmynd, að konurnar í slysavarnadeildinni gæfu ullarfatnað í gúmbjörgunarbátana, og hefur sú hugmynd vakið mikla eftirtekt og orðið til þess, að slíkan ullarfatnað er nú búið að gefa í alla báta á Vestfjörðum, einnig á Norðurlandi og víða annars staðar á landinu, þar sem kvennadeildir Slysavarnafélagsins eru starfandi. Vesturland óskar eiganda, áhöfn og Flateyringum til hamingju með hið nýja skip, sem er að hefja togveiðar um þessar mundir. 

Vesturland. 3-4 tbl. 21 maí 1971.


1159. Tjaldur SH 270.                                                                                               (C) Birgir Karlsson.


1159. Þorsteinn GK 16.                                                                      (C) Sjómannabl. Víkingur 1997.


1159. Kristbjörg HF 82.                                                                                (C) Ríkarður Ríkarðsson.

  Nýr Þorsteinn GK byrjaður veiðar 
     í stað skipsins sem strandaði

"Það er mjög gott að vera búinn að finna nýtt skip og yfirstíga þann þátt. Öll áhöfnin á Þorsteini kemur aftur og við byrjum að leggja netin fljótlega," sagði Guðmundur Þorsteinsson, forstjóri og eigandi Hóps hf. í Grindavík, í samtali við DV. Nýi báturinn kom til Grindavíkurhafnar í byrjun apríl en hann kemur í stað Þorsteins GK 16 sem strandaði við Krísuvíkurberg. Báturinn, sem bar nafnið Svanur SH 111, áður Tjaldur frá Rifi, var í eigu Sigurðar Ágústssonar ehf. í Stykkishólmi. Hann er 145 tonn að stærð, 30 tonnum minni en Þorsteinn, smíðaður 1971 á Ísafirði. Kaupverð er 73 milljónir. Báturinn hefur fengið nafnið Þorsteinn GK. "Greinilega hafa margir fylgst með strandinu. Mjög mikið framboð er af bátum, bæði hér á landi og erlendis. Faxtækið hefur ekki stoppað frá þeim tíma sem strandið varð og ekki síminn heldur. Ég hef ekki þurft að hringja eftir upplýsingum, það hefur verið hringt í mig. Það hafa komið á milli 70-80 tilboð erlendis frá frá aðilum sem vilja selja báta sína. Sennilega hef ég fengið upplýsingar um 25-30 báta hér á landi," sagði Guðmundur.

DV. 8 apríl 1997.

        Stærsti síldarbátur flotans
           kom til landsins í gær 

Stærsti síldarbátur hér á landi, Gísli Árni RE 375, kom hingað í fyrrinótt frá Harstad í Norður-Noregi, en þar var hann smíðaður í Kaarbös Mek. Verksted. Báturinn lá við bryggju á Grandagarði í gær, allur klakaborinn, því að mikil ísing hafði setzt á hann síðasta sólarhringinn. Þetta er hið tignarlegasta skip og vakti forvitni manna í glampandi síðdegissólinni. Eigandi hins nýja báts er  Sjóli h.f., þ. e. Einar Árnason útgerðarmaður og Eggert Gíslason, skipstjóri á Gísla Árna. Vísir ræddi við Eggert skipstjóra í tilefni af komu bátsins. Gísli Árni er 355 lestir, 39 m. að lengd og 8 m. að breidd. Vélin í bátnum er Vickmann, 700 hestöfl, þekkt og góð vél, og gengur báturinn 11 sjómílur á klukkustund. Ýmsar nýjungar eru í bátnum, sem ekki er enn almennt farið að taka í notkun í flotanum, svo sem eins og yfirbyggt þilfar bakborðsmegin. Er það vinnupláss til að salta síld og þorsk. Þá er ennfremur síldarvél, sem haussker og slógdregur síld og afkastar 40 tunnur á klst. Það er alger nýjung hér á Íslandi. Ennfremur er nótapláss fyrir vara nót niðri á aðaldekki og jafnvel hægt að kasta nótinni þaðan. Þetta er til mikils hagræðis: "Ekki eins mikil yfirvigt", sagði Eggert skipstjóri. Tvö asdic-tæki af nýjustu og stærstu gerð eru í bátnum, talstöð og dýptarmælir, allt af Simradgerð.
Gísli Árni kostaði tæpar 18 milljónir króna, en eins og áður er sagt, er hann stærsti sfldarbátur flotans fram að þessu, en gerðir hafa verið samningar um nokkra stærri báta fyrir íslenzka flotann. Eggert sagði, að þeir hefðu látið úr höfn í Noregi sl. sunnudagskvöld og verið rúma fjóra sólarhringa á leiðinni. "Við fengum storm og kulda síðasta sólarhringinn og settist mikil ísing á bátinn, og urðum við að berja ísana með sérstökum járnstöngum, sem ég lét smíða fyrir bátinn". "Hvernig fór báturinn í sjó?" "Það var ekkert athugavert við hann, hvað það snerti. Hann fór vel í sjó". "Hvenær prófið þið bátinn í alvöru?" "Við hugsum okkur að fara á morgun, bara að reyna græjurnar og vita hvernig þetta allt virkar. Við förum náttúrlega út með þorskanót, en það er allt dautt eins og er". Eggert Gíslason hefur, sem kunnugt er, verið aflakóngur æ ofan í æ. "Nokkur skipti", sagði hann að vísu, þegar hann var spurður að því, og vildi helzt eyða því tali. Áhöfnin á Gísla Árna er 14 manns. Stýrimaður er Árni Guðmundsson. Fyrsti vélstjóri er Hjalti Þorvarðarson. Umboðsmaður bátsins er Eggert Kristjánsson, stórkaupmaður.

Vísir. 26 mars 1966.


Gísli Árni RE 375 við bryggju í Neskaupstað.                              Úr safni Gunnars Þorsteinssonar.


Gísli Árni RE 375 á leið til hafnar með fullfermi.                                        (C) Magnús Þorvaldsson.

  Tvö aflaskip keypt til Grindavíkur

Fiskimjöl og Lýsi h.f. í Grindavík hefur keypt og tekið við hinu mikla aflaskipi Gísla Árna RE 375. Þá er vitað um aðila í Grindavík sem hafa sýnt áhuga á að kaupa loðnuskipið Magnús frá Neskaupstað. Gísli Árni, sem er eitthvert aflasælasta skipið í eigu íslendinga, er byggður úr stáli í Noregi 1966 og hefur síðan verið bæði lengdur og yfirbyggður og mælist nú 336 tonn. Aðaleigandi skipsins og fyrrum skipstjóri þess er hin frækna aflakló úr Garðinum, Eggert Gíslason. Magnús NK er 252 tonna skip, byggt 1967, og hefur einnig bæði verið lengt og yfirbyggt. Er vitað um nokkra aðila af Suðurnesjum sem sýnt hafa áhuga á að kaupa það skip, þ.á.m. Þorbjörn h.f. í Grindavík.

Víkurfréttir. 8 tbl. 25 febrúar 1988.


1002. Sunnuberg GK 199 með nótina á síðunni.                                     (C) Sigurður Bergþórsson.


1002. Arnarnúpur ÞH 272 við bryggju á Akureyri.                   (C) Haukur Sigtryggur Valdimarsson.

               Arnarnúpur farinn

Arnarnúpur ÞH-272, sem var í eigu Síldarvinnslunnar, hefur verið seldur til Nýfundnalands. Skipið, sem upphaflega hét Gísli Árni RE-375, hélt frá Reyðarfirði til St John í fyrradag. Skipið mun hér eftir bera nafnið Sikuk sem þýðir ís.

Fréttablaðið. 12 febrúar 2004.