Nýr bátur til Hornafjarðar

Höfn í Hornafirði, 13. febrúar. Í gær kom til Hornafjarðar nýr bátur, er byggður er í Svíþjóð úr eik. Báturinn er 71 smálest brúttó, búinn öllum fullkomnustu siglingartækjum, svo sem radar og asdic-dýptarmæli. Vélin er 400 ha Mannheim-diesel vél og auk þess er 11 ha. ljósavél. Í bátnum er olíudrifið rafmagnsstýri. Báturinn fékk gott veður á leiðinni, og var fjóra sólarhringa frá Skagen til Hornafjarðar. Guðni Jóhannsson skipstjóri, úr Reykjavík, sigldi bátnum upp. Eigendur eru Óskar Valdimarsson og Ársæll Guðjónsson.

Morgunblaðið. 14 febrúar 1958.


Gissur hvíti SF 55 til vinstri að landa síld á Siglufirði.                                 (C) Hannes Baldvinsson.

      Nýr bátur í hörðum árekstri

Hornafirði, 28. febrúar. Það mikla óhapp vildi til á mánudagskvöldið að harður árekstur varð milli tveggja báta og stórskemmdist annar þeirra. Slys varð ekki á skipsmönnum. Árekstur þessi varð í rennunni, sem liggur út frá bryggjunni hér. Vélskipið Gissur hvíti, sem er nýr glæsilegur fiskibátur, var að leggja af stað í róður. Fór hann með hægri ferð út rennuna. Vélskipið Pálmar frá Seyðisfirði var að koma inn í mynni rennunnar þegar áreksturinn varð, en við hann urðu gífurlegar skemmdir á Gissuri hvíta, er stefni Seyðisfjarðarbátsins kom á hann. Gissur hvíti var þó sjófær eftir áreksturinn og strax um nóttina var honum siglt til Neskaupstaðar þar sem bráðabirgðaviðgerð fer fram. Er gert ráð fyrir, að hún taki um það bil vikutíma.

Morgunblaðið. 4 mars 1958.


Gissur hvíti SI 55 á strandstað við Brjánslæk.                                              (C) Tryggvi Sigurðsson.

    Gissur hvíta rak á land í óveðri

Gissur hvíti skelfisksskip Barðstrendinga eyðilagðist í flóði og ofviðri þegar hann slitnaði af legufærum sem hann var festur við og rak í fjöru. Gissur sem er 70 tonna skip var metinn á 10 milljónir króna. Er þetta í þriðja sinn á fáum árum sem Barðstrendingar tapa útgerðarflota sínum í óhappi sem þessu.

NT. 9 mars 1985.

       Vélbáturinn Harpa RE 177

Vélbátur, sem heitir Harpa, er nýlega kominn hingað til Reykjavíkur. Báturinn hefir verið smíðaður í Bergen, og ber 30 smálestir. Eiga þeir hann bræðurnir, Magnús Thorberg og Helgi Helgason hjá Zimsen. Formaður er Andrés Guðnason og sigldi hann bátnum hingað á 6 sólarhringum. Mun það vera hin hraðasta vélbátsferð milli Íslands og útlanda.

Morgunblaðið. 28 maí 1916.

   Cuxhaven NC 100 heldur í sína                       fyrstu veiðiferð.

Cuxhaven NC 100 nýtt skip Deutsche Fischfang Union, dótturfélags Samherja í Þýskalandi hefur haldið á veiðar. Cuxhaven NC100 sem hannað er af Rolls Royce er 81,22m langt og 16m breitt, smíðað í Mykleburst skipasmíðastöðinni í Noregi. Cuxhaven er fyrsta nýsmíði Deutsche Fischfang Union í 27 ár en það skip bar einnig nafnið Cuxhaven.
Eigendur Samherja ásamt Haraldi Grétarssyni framkvæmdastjóra Deutsche Fischfang Union og Óskari Ævarssyni útgerðastjóra tóku á móti skipinu 15.ágúst sl. í Álasundi. Þá voru veiðarfæri tekin um borð og skipið gert klárt að öðru leyti. Cuxhaven hélt svo til veiða í Barentshafi 20.ágúst. Skipstjórar eru Stefán Viðar Þórisson og Hannes Kristjánsson. 
Cuxhaven er afar vel búið á allan hátt bæði hvað varðar vélbúnað, vinnslu og aðbúnað áhafnar sem getur orðið allt að 35 manns. Með nýjustu tæknilausnum er skipið mun hagkvæmara í rekstri og umhverfisvænna en eldri skip. Vinnsludekk er hannað og smíðað af Slippnum á Akureyri og hefur búnað m.a. frá Vélfag á Ólafsfirði. 
"Þetta eru mikil tímamót í rekstri DFFU hér í Þýskalandi. Meðal annars hefur allur aðbúnaður áhafnar og vinnuaðstaða verið stórbætt. Það er mikil áskorun að fá allt til að virka í svona tæknilega flóknu skipi og næstu vikur verða því spennandi hjá okkur," segir Haraldur Grétarsson framkvæmdastjóri Deutsche Fischfang Union GmbH.

Af heimasíðu Samherja hf. 25 ágúst 2017.

       Ottó N Þorláksson RE 203
        seldur til Vestmannaeyja

HB Grandi hefur selt ísfisktogarann Ottó N. Þorláksson RE 203 til Ísfélags Vestmannaeyja. Söluverðið er 150 milljónir króna og verður það greitt við afhendingu sem fer fram eigi síðar en 31. maí næstkomandi.
Ottó N. Þorláksson var smíðaður árið 1981 í Garðabæ og hefur skipið reynst afburðar vel.

Af vefsíðu H.B. Granda hf. 29 desember 2017.

               Aflaskip kveður
            Viðey RE tekur við

Ísfisktogarinn Ottó N. Þorláksson RE kom til Reykjavíkur sl. sunnudag með fullfermi. Þetta var síðasta veiðiferð þessa mikla aflaskips fyrir HB Granda en í stað þess kemur nýsmíðin Viðey RE.
Ottó N. Þorláksson hefur verið farsælt aflaskip. Það var smíðað í Stálvík í Garðabæ árið 1981. Skipstjóri hefur verið Jóhannes Ellert Eiríksson en hann tók við togaranum fyrir 24 árum. Ottó N. Þorláksson er nú í slipp í Reykjavík þar sem nýir eigendur taka við honum í vikunni.
Viðey hefur eftir komuna frá Tyrklandi í desember sl. verið á Akranesi þar sem starfsmenn Skagans 3X hafa unnið að uppsetningu nýs, sjálfvirks lestarkerfis, aðgerðaraðstöðu á millidekki og stillingu á ýmsum tölvubúnaði. Er rætt var við Jóhannes Ellert skipstjóra var verið að taka veiðarfæri um borð í Reykjavík en stefnt er að því að togarinn fari í reynslusiglingu fyrir sjómannadag og svo á veiðar í framhaldinu.

Af vefsíðu H.B. Granda hf. 29 maí 2018.

  Stærsta skemmti­ferðaskip á Íslandi

Stærsta skemmti­ferðaskip sem til Íslands kem­ur í sum­ar er vænt­an­legt til Reykja­vík­ur á laug­ar­dag. Skipið, sem ber nafnið MSC Mera­viglia, verður stærsta skemmti­ferðaskip sem hingað hef­ur komið. Mera­viglia hef­ur sól­ar­hringsviðdvöl við Skarfa­bakka og sigl­ir á brott á sunnu­dag. 4.526 farþegar koma með skip­inu og 1.561 er í áhöfn skips­ins, seg­ir í til­kynn­ingu frá Gáru, dótt­ur­fé­lagi TVG-Zimsen sem þjón­ust­ar skipið á meðan það er við höfn á Íslandi.
Í til­kynn­ing­unni seg­ir að skipið sé hið glæsi­leg­asta, 171.598 brútt­ót­onn að stærð, 315 metr­ar að lengd og 43 metr­ar að breidd. Fé­lagið MSC Cruises er eig­andi skips­ins og er fyrsta fyr­ir­tækið í skemmti­ferðaskipaiðnaði sem hlýt­ur verðlaun­in "7 perl­ur", en verðlaun­in eru veitt þeim fyr­ir­tækj­um sem huga vel að lofts­lags-, sjáv­ar- og úr­gangs­mál­um.
146.700 farþegar eru vænt­an­leg­ir hingað til lands með skemmti­ferðaskip­um á þessu ári, fleiri en nokkru sinni fyrr. Á þessu ári verða skip­in 70 tals­ins og hafa 165 sinn­um viðkomu í Reykja­vík.

Mbl.is 24 maí 2018.

             Nýtt skip til Dalvíkur

Á fimmtudaginn kom nýtt 102 tonna austur-þýzkt stálskip til Dalvíkur. Eigandi er Aðalsteinn Loftsson, útgerðarmaður, sem einnig er eigandi Baldvins Þorvaldssonar og hefur rekið útgerð á Dalvík um margra ára bil, haft fiskmóttöku og verkað saltfisk og skreið. Viktor Jakobsson sigldi skipinu heim. Skipstjóri á sildveiðum verður Kristján Jónsson. Ganghraði skipsins var 10 sjómílur á heimsiglingu. Vél skipsins er 400 ha. Mannheim.
Skipið verður með kraftblökk á síldveiðunum.

Dagur. 7 júní 1961.


23. Már GK 55.                                                                                            (C) Tryggvi Sigurðsson.


Már GK 55. Sennilega kominn á endastöð.                                                (C) Tryggvi Sigurðsson.

                   Í þokunni

Það er víst mjög sjaldgæft, að menn hafi hjer átt jafnmiklum þokum að venjast og raun hefir orðið á nú síðustu vikurnar. Hefir þokan tafið mjög siglingu skipa hjer um fjörðinn og enda orðið þess valdandi, að nokkur þeirra hafa strandað. Á laugardaginn var strandaði norska kolaskipið »Smaragd« við Siglunes. Sama dag strandaði norska flutningsskipið "Jökul« á Þistlingunum, fram af Látrum. Björgunarskipið »Geir« kom með það inn á höfnina á mánudaginn. Þriðjudagsnóttina var, rann »Skallagrímur« á land við Hrísey, en komst þó bráðlega á flot af eigin rammleik. Sömu nótt strandaði norska síldveiðaskipið »Hareid« fyrir innan Látur. »Eggert Ólafsson hjálpaði því á flot, en sænska síldveiðaskipinu »Asta« hjálpaði »Geir«. »Asta« hafði strandað við Hrísey á þriðjudagsnóttina. Öll voru þessi skip óskemmd eða lítt skemmd nema »Smaragd«, sem sagt er talsvert mikið skemmt.

Íslendingur. 20 ágúst 1915.


Óskar VE 286 með fullfermi af síld á Siglufirði.                                                         (C) Heimaslóð.

Línuveiðarinn Óskar frá Vestmannaeyjum
               strandar við Skagafjörð
                        Mannbjörg

Síðastliðinn þriðjudag voru tvö Skip frá Vestmannaeyjum við kolaveiðar í Skagafirði. Var annað línuveiðarinn Óskar, um 152 smálesta eimskip, eign Gísla Magnússonar, útgerðarmanns í Eyjum. Hitt var vjélbáturinn Ágústa, einnig frá Vestmannaeyjum. Aflinn var settur í Óskar og átti hann að fara með aflann til Englands. Aðfaranótt miðvikudags lögðust bæði skipin austan við Lundey og ætluðu að liggja þar næturlangt. En um nóttina rak Óskar upp á sker, sem er fyrir sunnan Lundey, brotnaði hann á skerinu og fylltist af sjó. Skipsmenn komust allir yfir í vjelbátinn og þeir gátu náð farangri sínum með  , en öðru ekki. Næsta dag fóru þeir aftur um borð í Óskar til þess að reyna að bjarga einhverju en , þá var skipið komið á hliðina, og um sama leyti, tók það af skerinu og sökk. Er fjögra faðma dýpi þar sem skipið sökk. Nokkuð af fiski var í Óskari, er hann sökk. Skipið var vátryggt í Sjóvátryggingarfjelaginu fyrir 50 þúsund krónur, en sú vátrygging var lág, því nýlega hafði verið kostað miklu til skipsins. Er tjón eiganda tilfinnanlegt.
Gísli Magnússon var sjálfur á skipinu þegar það strandaði, en skipstjóri var Egill Jóhannsson, duglegur maður og sjógarpur hinn mesti. Ágústa flutti strandmennina til Siglufjarðar, og koma þeir hingað með fyrstu ferð.

Morgunblaðið. 17 október 1930.


Magnús Hinriksson kafari með vélsímann úr Óskari VE.                                            Mynd úr Feyki.

Fann flak skips sem strandaði 1930

Magnús Hinriksson kafari á Sauðárkróki fann nýlega flak skips sem strandaði við Lundey á Skagafirði á haustdögum 1930. Magnús náði vélsímanum úr skipinu, nokkuð heillegum en að vonum hefur tækið látið ansi mikið á sjá eftir að hafa legið í sjónum í tæp 67 ár. Það er nú til meðhöndlunar í Minjahúsinu á Sauðárkróki hjá Sigríði Sigurðardóttir minjaverði. Magnús sagðist í samtali við Feyki hafa vitað af flakinu þarna í nokkurn tíma og verið ákveðinn í að finna það. Hafði hann viðað að sér upplýsingum varðandi staðsetningu þess m.a. fengið lóranpunkta frá Ragnari Sighvatssyni trillusjómanni á Sauð- árkróki, en hann festi ígulkeraplóg í því á sínum tíma. Það var ansi erfitt að rogast með stykkið upp úr sjónum, en flakið var á 12 metra dýpi. Ég fann ekki akkerið frá bátnum sem ég var á, ætlaði að binda í það, og var að verða súrefnislaus þegar ég kom upp", sagði Magnús. Hann kvað afturhluta skipsins enn heillegan þar sem það lægi á hliðinni, gufuketillinn væri upp úr botnleðjunni sem og skipsskrúfan. Það var 15. október 1930 sem línuveiðarinn Óskar VE-286 hraktist undan veðri inn á Skagafjörð og steytti á skeri við Lundey. Skipverjunum var bjargað af áhöfn Ágústu VE sem var skammt undan. Óskar, sem sökk daginn eftir, var 152 tonn að stærð, smíðaður í Englandi 1890. Eigandi skipsins var Gísli Magnússon útgerðarmaður í Vestmannaeyjum.

Feykir. 16 tbl. 7 maí 1997.

     Bátar samvinnufélagsmanna

Fjórir þeirra eru nú komnir hingað heilu og höldnu. Eru það þessir: Sæbjörn kom 23. f. m, Ísbjörn kom 27. f. m., Ásbjörn kom 30 f. m. og Vébjörn kom á nýársdagsmorgun. Fimmti báturinn Valbjörn sneri aftur til Noregs vegna bilunar á olíugeymi. Var hann í Færeyjum á föstudaginn en var á leið hingað. Af þessum bátum sem komnir eru var Sæbjörn lang fljótastur hingað. Hann var sjö og hálfan sólarhring frá Risör til Ísafjarðar og eyddi 14 tonnum af olíu, þó stansaði hann í 15 klst á leiðinni.

Skutull. 1 tbl. 6 janúar 1929.


Samvinnufélagsbátarnir við bryggjur á Siglufirði.                (C) Haukur Sigtryggur Valdimarsson.

      Þegar m/b Ísbjörn strandaði

Aðfaranótt hins 7. marz s. l. strandaði mótorbáturinn "Ísbjörn", Í. S. 15, austan við Skálavík í norðaustan stórviðri. Mannbjörg varð og tókst hún mjög giftusamlega, en báturinn sjálfur eyðilagðist. Einn skipsmannanna segir svo frá strandinu og björgun skipverja:
Um leið og skipið kenndi grunns, lagðist það mjög mikið á stjórnborðshlið. Brotsjóirnir gengu á það bakborðsmegin og sumir yfir það. Eftir skamma stund kastaði stór brotsjór skipinu af boðanum og var það þá á floti, en mikill sjór var kominn í það og hafði vélin stöðvazt þess vegna. Meðan þetta gerðist voru allir skipverjar komnir á þiljur. Voru sumir þeirra settir að þilfarsdælunni, til þess að dæla sjó úr skipinu, en hinir voru látnir vinda upp seglin. Þegar seglin höfðu verið undin upp, kom í ljós að stýrið var farið af skipinu og varð því engri stjórn viðkomið. Seglin voru nú tekin miðskips til þess að auka drift skipsins inn í víkina (Skálavík). Meðan þessu fór fram, hafði sjór aukizt að mun í skipinu, og var sýnilegt, að þess myndi skammt að bíða, að það sykki.
Var nú lífbáturinn settur á sjó og tekinn yfir á stjórnborða (hléborða). Búið var áður að binda sjö belgi innan í bátinn, til þess að auka burðarþol hans, ef hann fyllti. Einnig var settur strengur undir kjöl bátsins aftan við hálsþóttu og á hann festir tveir belgir á hvora hlið bátsins, þannig, að aðeins örlaði á þá belgina, sem ofar voru á strengnum, þegar skipverjar voru komnir í bátinn. Þegar lífbáturinn var vel laus frá skipinu, sökk það, og var klukkan þá 4,30 um nóttina. Var nú haldið inn eftir víkinni, en það ferðalag sóttist seint, enda gekk mikill sjór í bátinn. Lent var í suðausturhorni víkurinnar og tókst það eftir atvikum, þar sem komið var mikið brim. Klukkan var 5,20 um morguninn, þegar allir skipverjar voru komnir á land, ómeiddir og heilir á húfi, og heim að bænum Meiribakka voru allir komnir eftir tíu mínútur frá því að á land var komið. Fengu mennirnir þar hinar prýðilegustu viðtökur.
Öllum ber skipsbrotsmönnunum saman um það, að flotmagnsauki sá, er belgirnir veittu, sem festir voru við lífbátinn, hafi orðið þeim til lífs, ásamt einbeittni og röskleika skipstjórans.

Sjómannablaðið Víkingur. 13-14 tbl. 1 júlí 1940.

    Sænskur bátur til Hafnarfjarðar

Þeir Ólafur Einarsson, útgerðarmaður í Keflavík og Kristján Sigurðsson, skipstjóri í Hafnarfirði, hafa keypt nýjan vélbát frá Svíþjóð og kom hann til Hafnarfjarðar í gær. Bátur þessi verður gerður út frá Keflavík og ber heitið "Steinunn gamla" GK 363. Hann er ekki gerður samkvæmt teikningum þeim á fiskibátum, sem ríkisstjórnin hefir samið um við sænskar skipasmiðastöðvar.

Vísir. 20 júní 1947.


Steinunn gamla KE 69 í endurbyggingu og lengingu í Keflavík árið 1963. (C) Emil Páll Jónsson.

     2 menn fórust er bátur sökk -
            einn komst lífs af

Snemma á laugardagsmorgun sökk vélbáturinn Ver frá Sandgerði aðeins um tvær mílur suður af innsiglingunni í Sandgerði. Tveir menn fórust með bátnum, en þriðji maðurinn, Aðalsteinn Sveinsson, bjargaðist eftir að hafa svamlað í sjónum í um hálfa klukkustund. Aðalsteinn hefur borið fyrir sjódómi í Hafnarfirði, að Steinnnn gamla KE 69 hafi siglt á bátinn, og hafi hann brotnað í spón við ásiglinguna. Þremenningarnir á Ver, sem var þrjú tonn að stærð, höfðu verið á veiðum um nóttina. Höfðu þeir farið út á föstudagskvöld. Var Björgvin Þorkelsson með í þessum róðri í stað bróður þeirra Gísla og Aðalsteins, sem ekki hafði ætlað sér að róa í þetta sinn, en hefur annars verið með bræðrum sínum á bátnum, sem þeir keyptu fyrir skömmu. Þegar báturinn kom á miðin fór vikur í kælivatnsdælu, en tókst mönnunum að lagfæra það eftir nokkurn tíma. Lítill fiskur var á þessum slóðum, sem báturinn var á, svo ákveðið var að halda heim aftur. Á leiðinni komst báturinn á betri mið, og höfðu mennirnir verið að dorga í um eina klukkustund, þegar þeir tóku eftir því að Steinunn gamla frá Keflavík nálgaðist þá. Töldu þeir þó ekki vera hættu á ferðum, þar sem skyggni var gott, og ratsjá Steinunnar í gangi. Aðalsteinn segir að hann hafi heyrt bróður sinn Gísla hrópa upp, að þeir skuli kasta sér í sjóinn og um leið hafi áreksturinn orðið. Aðalsteini tókst að ná í botn hlera, og sömuleiðis rak til hans björgunarbelti, sem bróðir hans hafði verið búinn að blása upp að nokkru leyti. Tókst honum að halda sér uppi á þessu tvennu, og hafði verið í sjónum um hálfa klukkustund, þegar vélbátinn Báruna bar að, og tóku mennirnir, sem voru á Báranni, Ásmundur Böðvarsson og Finnbogi Bjarnason eftir Aðalsteini og gátu náð honum upp úr sjónum. Ekki sást til Gísla eða Björgvins þrátt fyrir ítrekaða leit að þeim. Sigldi Báran með Aðalstein til Sandgerðis og síðan fóru bátar út þaðan til þess að halda áfram leit að mönnunum tveimur en þeir fundust ekki.
Gísli Sveinsson var 27 ára og Iætur eftir sig konu og tvö börn.
Björgvin Þorkelsson var 51 árs og lætur eftir sig konu og sjö börn.
Sjópróf hófust í Hafnarfirði í dag.

Tíminn. 20 maí 1970.


Steinunn gamla KE 69 í upphaflegu útliti.                                                        (C) Snorri Snorrason.

     Bát slítur upp - annar sekkur

Skömmu eftir hádegi, sunnudaginn 23. sept. 1973, kom sunnan úr hafi mjög djúp lægð, sem hélt siðan norður yfir landið. Um leið gerði hér eitt mesta fárviðri, sem geysað hefur síðustu árin. Voru þetta eftirstöðvar fellibylsins Ellenar, sem mikinn skaða gerði við strendur Ameríku. Stóð veðurofsinn fram á mánudag, en lægði er leið á daginn. Í Reykjavík mældist vindhraði 108 hnútar í mestu hryðjunum. Aðeins einu sinni hafði þá mælst jafn mikill vindur í Reykjavík. Það var 1942, þá mældust 109 hnútar.
Til samanburðar má geta þess, að septemberveðrið mikla 1936, var aðeins hálfdrættingur á við Þetta ofsaveður. Í verstu hryðjunum 1936, mældust í Reykjavík, 65 hnútar. Sextíu og fjórir hnútar eru tólf vindstig. Í septemberveðrinu 1936 fórst franska rannsóknarskipið Pourqui Pas? Veðrið 1973 olli tugum ef ekki hundruð milljóna króna tjóni, einkum á suður-, vestur- og norðurlandi. Óveðursdagana var stórstreymt og því meiri hætta á ferðum. Sjómenn voru því víðast við báta sína. Í Keflavíkurhöfn rak upp v.b. Snorra KE 131. Hann var gamall átján lesta eikarbátur. Hann náðist fljótlega út og skemmdist lítið. Í Sandgerði lágu þá átján bátar sem brotnuðu meira og minna. Aðeins sex þeirra sluppu frá verulegum skemmdum. Steinunn gamla KE 69, lá þar í höfninni, og sökk. Er hún náðist upp, var hún talin ónýt. Er veðrið skall á, var vindátt í Sandgerði suðaustlæg en lítið skjól. Töldu þá sjómenn þar, að betur væri kominn garðurinn í suðurhöfninni, sem til umræðu hafði verið í tiu til fimmtán ár. En gerð garðsins, hófst rúmu ári eftir að óveður þetta geysaði.
Steinunn gamla KE 69, var 87 lestir, smíðuð úr eik í Svíþjóð 1946. Eigendur hennar þá voru Ólafur E. Einarsson o.fl. í Keflavík. Báturinn gekk um árabil frá Keflavík, ern síðustu árin frá Sandgerði. Var hann þá í eigu Miðness h.f. Steinunn gamla var skrásett í Keflavik og er þess vegna getið hér í annálnum.

Sjóslysaannáll Keflavíkur.
Skúli Magnússon.
Faxi. 6 tbl. 1 september 1989.

              Sæfaxi ll NK 123.

Garðar Lárusson, útgerðarmaður, hefur nú skipt um nafn á Stefáni Ben. Heitir hann nú Sæfaxi II og ber einkennisstafina NK 123.

Austurland. 31 desember 1964

                    Nýr bátur
              Stefán Ben NK 55

Eins og lesendum blaðsins er kunnugt, hafa þeir bræður Ársæll og Þorsteinn Júlíussynir, átt bát í smíðum í Noregi. Í fyrravetur sökk bátur þeirra, Langanes, við Vestmannaeyjar og réðust þeir þá í að láta smíða þetta nýja skip, sem er nær þrisvar sinnum stærra. Stefán Ben er smíðaður eftir sömu teikningu og v/s Guðrún Þorkelsdóttir á Eskifirði og að flestu leyti eins búinn að tækjum. Var þeim báti nýlega lýst hér í blaðinu og gildir það, sem þar var sagt einnig um Stefán Ben. Stefán Ben fékk slæmt veður fyrsta sólarhring heimferðarinnar og reyndist hið ágætasta sjóskip. Að undanförnu hafa menn verið að vakna til meðvitundar um að Norðfirðingar þyrftu að eignast báta af svipaðri stærð og þessi er, til að afla fiskjar með heimalöndun fyrir augum. Stefán Ben er fyrsta skipið, sem Norðfirðingar eignast af þessari stærð, og það er trú mín, að síðar verði litið svo á, að með komu hans hafi verið mörkuð merk tímamót í útgerðarsögu þessa bæjar. Og það er von allra, að fleiri bátar af svipaðri stærð komi á eftir og þá frekar fyrr en síðar. Stefán Ben verður gerður út með línu, á útilegu og síðan net héðan að heiman í vetur og á væntanlega eftir að flytja mikla björg að landi. Atvinnuhorfur í vetur batna til mikilla muna við komu þessa skips. Frá því Stefán Ben kom, hefur verið unnið af kappi að því að búa hann á veiðar og mun hann fara í fyrstu veiðiferðina í dag.
Skipstjóri á bátnum er Einar G. Guðmundsson, stýrimaður Birgir Sigurðsson og 1. vélstjóri Freysteinn Þórarinsson. Austurland óskar þeim bræðrum til hamingju með bátinn og Norðfirðingum öllum til hamingju með þessa þýðingarmiklu viðbót við flotann og þau merku tímamót sem koma Stefáns Ben táknar í útgerðarsögu staðarins.

Austurland. 29 janúar 1960.

Skutu niður þýska Heinkel sprengjuvél

12 júní árið 1941 var kútter Thor VA 135 á heimleið frá Aberdeen í Skotlandi og voru komnir norður fyrir Rattray Head, að skipverjar urðu varir við þýska sprengjuflugvél af Heinkel lll gerð. Flaug vélin lágt yfir Thor og hóf skothríð á skipið. Vélin gerði síðan aðra tilraun til að sökkva skipinu, flaug í um fimmtán metra hæð yfir siglutoppunum. Þá greip skipstjórinn, Georg Joensen til vélbyssu sem skipverjar höfðu til að verja sig með og náði að skjóta Heinkel vélina niður og hvarf hún í hafið og sökk þegar. Enginn mun hafa slasast í þessari skotárás, nema Georg skipstjóri sem fékk smá skeinu af kúlubroti og var hún föst við jakkaermina hans
Georg skipstjóri var síðar heiðraður af bretum sem "Member of the British Empire" og fékk afhenta fallega silfurmetalíu fyrir þetta afrek sitt.

Heimild: www.vagaskip.dk


Kútter Stag GY 732 frá Grimsby.                                                                               (C) George Race     

    Íslands bezti þilskipafloti til sölu hjá         Islandsk Handels & Fiskeri Kompagni                    fást eftirfylgjandi skip keypt

       Nafn skips.          Sigling.        Register tons.         Hvenær byggt.        Byggingarefni.      Verð.

            Arney             Kútter.                    59 brl.                       1872.                         Eik.                 8.000.
           Bjarney.          Kútter.                    43 brl.                           ?                             Eik.                6.000.
           Drangey.         Kútter.                    53 brl.                       1885.                          Eik.                8.500.
           Engey.            Kútter.                    57 brl.                       1871.                          Eik.              11.000.
           Flatey.            Skonnorta.             32 brl.                       1875.                    Eik og fura.          5.000.
           Grímsey.         Kútter.                   61 brl.                       1885.                          Eik.                9.000.
           Hvanney.        Kútter.                    50 brl.                       1883.                          Eik.                8.000.
           Jómsey.          Kútter.                    60 brl.                       1884.                          Eik.              10.000.
           Kiðey.             Kútter.                    78 brl.                       1878.                          Eik.              12.000.
           Langey.          Kútter.                    43 brl.                       1873.                          Eik.                7.600.
           Málmey.         Kútter.                    52 brl.                       1881.                          Eik.                8.500.

Skipunum hefir verið vel við haldið frá því þau voru keypt og nú síðustu árin, 1903/05. hafa þau hvert af öðru fengið grandgæfa viðgerð (frá 400- 500 kr. hvert skip) og þá allt tekið burt, sem nokkuð þótti athugavert við. hátt og lágt, og nýtt sett í staðinn. Skipum þessum er því nú hægt að halda út í fleiri ár, án nokkurs viðgerðarkostnaðar, og það mun ýkjulaust mega fullyrða að þau sjeu í lang fremsta flokki af íslenzkum fiskiskipum, hvað gæði og allan útbúnað snertir. Skipin ganga til fiskiveiða frá Patreksfirði og má þar sjá þau af og til í sumar, en að loknum fiskiveiðum, í ágúst lok, fást þau til kaups, og verða til sýnis á Patreksfirði og í Flatey, frá septemberbyrjun. Af því fjelagið hefir í hyggju að hætta þilskipaútveginum, fást skipin með vægara verði og betri skilmálum en nokkurs staðar annars staðar er hægt að fá jafngóð og vel útbúin skip fyrir. Frekari upplýsingar hjá undirrituðum aðalerindreka fjelagsins hjer á landi.
Patreksfirði, 1. maí 1905.
Pjetur A Ólafsson.

Vestri. 16 desember 1905.